แม่และน้องสาวแฟนไม่ชอบเรา (ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิด) ควรคบต่อหรือหยุดแค่นี้ (เคยคุยกับแฟนแล้วแต่เหมือนเดิม)
ใช่ค่ะ... ปัญหาที่พูดมา คงมีหลายๆ คน เป็นกันอยู่ แต่เราไม่รู้จะเลือกทางไหน
เราเคยเจอกับครอบครัวแฟน ครั้งหนึ่ง มีแม่และน้องสาว 2 คน แน่นอนว่าเจอกันแปปเดียวตามงาน
เราได้ยินแฟนพูดให้ฟังว่าน้องสาวไม่ชอบเรา ในครั้งแรกที่พบ (กับน้องยังไม่ได้พูดคุยกัน)
เรื่องที่เริ่มรู้หนักขึ้นว่าเขาไม่ชอบเรามากๆ ก็คือ เราทะเลาะกับแฟนเรา
ทุกครั้งที่ทะเลาะเราจะต้องการสติ เงียบเพื่อควบคุมอารมณ์แล้วมาคุยกันใหม่
แต่แฟนเรากลับเป็นตรงกันข้าม โวยวาย ต้องการคุย เคลียร์ ทะเลาะ
สุดท้าย...จบลงที่เราไม่ไหว ณ จุดนั้น เอ่ยคำว่าเลิกไป
แล้วแฟนเราก็ไปเล่า ไปร้องไห้ ให้แม่ ให้น้องสาว ฟังทุกครั้งที่ทะเลาะกัน
ซึ่งเราเอง ยอมรับว่าผิดที่ พูดคำว่าเลิกกัน แต่ ณ ขณะ นั้นการที่เราถูกบังคับให้เลือกอะไรสักอย่าง
โดยที่ไม่มีเวลาคิด ความคิดสั้นๆ จึงเกิดขึ้น
จนถึงวันนี้ คบกันมาได้ระยะหนึ่ง เราพาแฟนมาหาครอบครัวเราตลอด กินข้าว ไปโน้น ไปนี่กัน
ครอบครัวเราก็รักแฟนเรา แต่แฟนเราไม่เคยพาเราไปเจอครอบครัวเขาอีกเลย
เราก็คิดว่าคบต่อไปจะเป็นยังไง ปลายทางสำหรับชิวิตครู่จะเป็นยังไง ถ้าวันหนึ่งต้องอยู่ด้วยกัน
เราคิดนะ ว่าอยากจะเลิก เพราะสำหรับเรา การที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรผิด ก็ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไร
หลายคนพูดว่า ก็พิสูจน์ให้ครอบครัวเขาเห็นซิ เราไม่ได้ผิดอะไร จะต้องพิสูจน์อะไร
เหนื่อยเหมือนกันกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีปลายทาง...
แต่ก็เหมือนเพลงอ่ะ "ครั้งหนึ่งไม่ถึงตาย" คือ ความหมายอย่างนั้นจริงๆ
กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินก็ไปไม่ถึง... คบต่อไม่มีอนาคตคู่กัน เลิกก็เจ็บ
T_T ในใจสับสน วกวนมาก อึดอัด ได้แต่นอนร้องไห้ทุกคืน มันแย่มากนะ.
แม่และน้องสาวแฟนไม่ชอบเรา (ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ทำอะไรผิด) ควรคบต่อหรือหยุดแค่นี้ (เคยคุยกับแฟนแล้วแต่เหมือนเดิม)
ใช่ค่ะ... ปัญหาที่พูดมา คงมีหลายๆ คน เป็นกันอยู่ แต่เราไม่รู้จะเลือกทางไหน
เราเคยเจอกับครอบครัวแฟน ครั้งหนึ่ง มีแม่และน้องสาว 2 คน แน่นอนว่าเจอกันแปปเดียวตามงาน
เราได้ยินแฟนพูดให้ฟังว่าน้องสาวไม่ชอบเรา ในครั้งแรกที่พบ (กับน้องยังไม่ได้พูดคุยกัน)
เรื่องที่เริ่มรู้หนักขึ้นว่าเขาไม่ชอบเรามากๆ ก็คือ เราทะเลาะกับแฟนเรา
ทุกครั้งที่ทะเลาะเราจะต้องการสติ เงียบเพื่อควบคุมอารมณ์แล้วมาคุยกันใหม่
แต่แฟนเรากลับเป็นตรงกันข้าม โวยวาย ต้องการคุย เคลียร์ ทะเลาะ
สุดท้าย...จบลงที่เราไม่ไหว ณ จุดนั้น เอ่ยคำว่าเลิกไป
แล้วแฟนเราก็ไปเล่า ไปร้องไห้ ให้แม่ ให้น้องสาว ฟังทุกครั้งที่ทะเลาะกัน
ซึ่งเราเอง ยอมรับว่าผิดที่ พูดคำว่าเลิกกัน แต่ ณ ขณะ นั้นการที่เราถูกบังคับให้เลือกอะไรสักอย่าง
โดยที่ไม่มีเวลาคิด ความคิดสั้นๆ จึงเกิดขึ้น
จนถึงวันนี้ คบกันมาได้ระยะหนึ่ง เราพาแฟนมาหาครอบครัวเราตลอด กินข้าว ไปโน้น ไปนี่กัน
ครอบครัวเราก็รักแฟนเรา แต่แฟนเราไม่เคยพาเราไปเจอครอบครัวเขาอีกเลย
เราก็คิดว่าคบต่อไปจะเป็นยังไง ปลายทางสำหรับชิวิตครู่จะเป็นยังไง ถ้าวันหนึ่งต้องอยู่ด้วยกัน
เราคิดนะ ว่าอยากจะเลิก เพราะสำหรับเรา การที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรผิด ก็ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไร
หลายคนพูดว่า ก็พิสูจน์ให้ครอบครัวเขาเห็นซิ เราไม่ได้ผิดอะไร จะต้องพิสูจน์อะไร
เหนื่อยเหมือนกันกับความสัมพันธ์ที่ไม่มีปลายทาง...
แต่ก็เหมือนเพลงอ่ะ "ครั้งหนึ่งไม่ถึงตาย" คือ ความหมายอย่างนั้นจริงๆ
กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินก็ไปไม่ถึง... คบต่อไม่มีอนาคตคู่กัน เลิกก็เจ็บ
T_T ในใจสับสน วกวนมาก อึดอัด ได้แต่นอนร้องไห้ทุกคืน มันแย่มากนะ.