Children who chase lost voice
เป็นหนังที่น่าชื่นชมอีกเรื่องของมาโคโตะ ชินไค

ถึงจะพูดอย่างงั้น แต่เอาจริงๆ ผลงานของอาจารย์ก็น่าชื่นชมทุกเรื่องนั่นแหละ ถึงเราจะเคยดูไม่กี่เรื่อง แต่ก็สามารถพูดได้เลยว่าทุกเรื่องที่เคยดูนั้นเยี่ยมยอดทั้งหมด งานของชินไคเหมือนมันโคตรจับใจเราเลย เค้ารู้ว่าคนดูต้องการอะไร และค่อยๆ แทรกความคิด ความรู้สึกของตัวละครเข้ามาในใจของเราทีละน้อย จนในที่สุดเหมือนเราได้เป็นส่วนหนึ่งของงานเค้าเลย

สำหรับเรื่องนี้ ออกแนวแฟนตาซีไปซะหน่อยซึ่งตอนแรกเราก็สงสัยแหละว่าสไตล์อาจารย์คือความหว่าเว้ในใจหลังดูจบ แล้วหนังแฟนตาซีแบบนี้มันจะหว่าเว้ยังไงวะ555555 หนังเล่าถึงอาซึนะ สาวน้อยมอปลายที่พ่อเสียชีวิตแล้ว เธอจึงต้องอยู่กับแม่ซึ่งไม่ค่อยจะว่างซะเท่าไหร่ ชีวิตเธอถึงต้องอยู่ตามลำพังกับเจ้าแมวตัวน้อย สิ่งที่เธอชอบทำคือการขึ้นไปหาคลื่นวิทยุบนภูเขา และวันนึงเธอก็รับสัญญาณคลื่นเสียงเพลงที่ไม่เคยฟังมาก่อน และมันเพราะจับใจเธอมาก วันนั้นเธอได้เจอสัตว์ประหลาดและชายหนุ่มแปลกประหลาดที่ชื่อ ชุน มาช่วยเธอไว้ แต่วันต่อมาก็ไม่ได้เจอเค้าอีก ไม่นานเธอก็ได้รู้ว่าชุนนั้นไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาแต่มาจากเมืองอธาการ์ เมืองที่มีตำนานว่าสามารถชุบชีวิตคนตายได้ อาซึนะกับอาจารย์หนุ่มที่ต้องการชุบชีวิตภรรยาของตนจึงร่วมกันเดินทางเข้าไปยังเมืองนั้น

เนื้อเรื่องดูยาว แต่จะบอกว้านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดเท่านั้นเอง สิ่งที่สำคัญและเป็นประเด็นของหนังคือการผจญภัยในเมืองอธาการ์ของอาซึนะนั่นแหละ

ถึงแม้ว่าหนังจะยืดและยาวมาก เราเกือบแอบหลับแล้วเอาจริงๆ แต่ต้องลองดูจนจบเว้ยพวกคุณ ความยืดเยื้อของหนังแทบจะไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไรอีกเลย ไม่แน่ใจว่าต้องมีความคิดอะไรอยู่ถึงจะเขียนเรื่องอะไรแบบนี้ออกมาได้ เนื้อเรื่องโคตรจะน่าประทับใจ ระหว่างการเดินทางหนังแฝงปรัชญาและข้อคิดข้อควรตระหนักต่างๆ มากมายเต็มไปหมด ยอมรับว่าบางจุด บางพ้อยท์เราก็ไม่ได้เข้าใจ แต่ความรู้สึกอิ่มเอมมันยังเต็มเปี่ยมในหัวใจเราอยู่ดี อารมณ์แบบนี้สามารถพิสูจน์ให้เห็นได้ว่าแค่ดูเพลินๆ ไม่ต้องคิดอะไร เราก็สามารถรู้สึกในสิ่งที่ชินไคต้องการจะสื่อได้มากเพียงพอ

ชอบประเด็นความเป็นความตายของหนังมากๆ "คนเป็นต่างหากที่สำคัญกว่าคนตาย" คือคำพูดที่สามารถสรุปทุกอย่างในเรื่องได้ ชอบมาก ชอบจริงๆ รู้สึกปลงกับชีวิต ดูจบแล้วไม่อยากทำอะไรเลย

ด้วยความที่หนังมันกึ่งแฟนตาซีกึ่งชีวิตจริง มันทำให้เรารู้สึกเคลิ้มไปเลยจริงๆ เหมือนเราหลุดเข้าไปในโลกของอาซึนะ หลุดเข้าไปในเมืองอธาการ์ หายเข้าไปในลายเส้นของอาจารย์ มันโคตรแฟนตาซีเลยจริงๆ เป็นงานแฟนตาซีที่ทำให้เรารู้สึกเหงาและโหวงเหวงในหัวใจได้ โคตรตะลึง ตอนดูก็ไม่เท่าไหร่ แต่พอหนังจบเท่านั้นแหละ ซึมมาก

ยิ่งตอนเพลง Hello, goodbye and hello ขึ้นมา เหมือนทุกอย่างที่อุบเอาไว้ตลอดสองชั่วโมงได้ทะลักออกมาทั้งหมด เป็นเพลงที่สรุปเรื่องราวทั้งเรื่องไว้ได้ในเพลงท่อนเดียว อยากให้ดูซับไทยแบบมีแปลเนื้อเพลงให้ด้วย คือมันดีมาก เศร้ามาก แม้ตอนดูอยู่อาจจะรู้สึกจุกๆ เจ็บๆ แต่พอเพลงขึ้นแล้วแบบพัง เขื่อนแตก ไม่ต้องแอ๊บอะไรอีกแล้ว

ชื่นชมการเล่าเรื่องของอาจารย์จริงๆ ภาพสวย สีสวย แฟนตาซี เนื้อเรื่องทำออกมาได้งดงามอย่างลงตัว ตัวละครทุกตัวมีเสน่ห์และลักษณะนิสัยที่โดดเด่นและน่าจดจำ โดยเฉพาะตัวละครเอกอย่างอาซึนะที่น่าเอาใจช่วยเป็นอย่างมาก เหมือนเราเข้าใจความรู้สึกของเธอและอยากที่จะอยู่ช่วยเธอจนจบเรื่อง งดงามจริงๆ

สรุปว่า ถึง เด็กสาวกับเสียงเพรียกแห่งพิภพเทวา อาจไม่ใช่ผลงานที่ดีที่สุดขอฃมาโคโตะ ชินไค แต่ด้วยความแปลกใหม่และอารมณ์ที่ยังถาโถมเข้ามาหลังดูจบก็ยังคงเป็นความงดงามตามแบบฉบับของชินไคเช่นเคย ถ้าว่างๆ ชิลๆ ก็อยากให้หาเรื่องนี้มาเสพดู แล้วคุณจะได้หลุดเข้าไปในโลกของความรู้สึกแบบนี้ ซึ่งแม้แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าคือความรู้สึกอะไรกันแน่เช่นกัน แต่มันเป็นฟิลที่โคตรดีเลย

8/10
แค่นักวิจารณ์หนังกากๆ คนหนึ่ง

------------------------------
ถ้าชอบการรีวิวครั้งนี้ สามารถเข้ามาพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องหนังๆ พร้อมกับดูรีวิวอื่นๆ ได้ที่นี่เลย
เพจ แค่นักวิจารณ์หนังกากๆ คนหนึ่ง
https://m.facebook.com/justasuckreviewer/?locale2=th_TH