เด็กสาวกับเสียงเพรียกแห่งพอภพเทวา"Children Who Chase Lost Voices" เรื่องนี้บางท่านก็คงดูแล้วเนอะ แต่ด้วยที่ว่าแผ่นแท้หาซื้อได้ยากพอสมควร ไปที่ไหนหมดมั่งไรมั่ง แต่วันนี้หาได้แล้ว เลยอยากเอามาเล่าสู่กันฟัง

วันนี้ผมเพิ่งไปถอยเรื่องนี้มาหมาดๆจากBoomerangสาขาฟิวเจอร์พาร์ค รังสิตครับ เข้ามาทีไรไม่เคยผิดหวัง มีผลงานเด้ดๆของอ.ชินไค ให้ตามเก็บได้ตลอด และอีกหลายๆเรื่องที่ผมหาจากที่อื่นไม่ได้ แต่ออกจากร้านที่กระเป๋าลีบทันทีเลยครับ5555

เข้าสุ่เนื้อเรื่องกันเลยดีกว่าครับทุกท่าน บอกไว้ก่อนเลยก่อนผมตคัดสินใจซื้อผมคาดหวังกับเรื่องนี้ไว้สูงมากทีเดียว และก็ไม่ทำให้ผิดหวัง CGอ.ทำได้ตามมาตรฐานที่ค่อนข้างสูงของตัวเขาเอง


เปิดเรื่องมาตอนแรก เป็นฉากในโลกมนุษย์ อาสึนะเป็นเพียงเด็กม.ต้นที่เรียบร้อยและตั้งใจเรียนธรรมดาคนหนึ่ง เธอเสียพ่อไปตั้งแต่ยังเด็กๆ มีเพียงคุณแม่ที่เลี้ยงดูเธอมาตลอด แม้ตัวเธอจะงานยุ่งมากก็ตาม แต่ความรักความห่วงใยที่มีต่อลุกสาวยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

เรื่องราวการผจญภัยเริ่มต้นขึ้นเมื่ออาสึนะไปนอนฟังวิทยุที่เป็นของดูต่างหน้าของพ่อเธออยู่บนภุเขาใกล้บ้าน เพลงที่เธอฟังเป็นเสียงเพลงประหลาดแต่ช่างไพเราะเหลือเกินสำหรับเธอ จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้พบกับชุน ผุ้มาจากอกาธาร์อันเป็นโลกใต้พิภพ อาสึนะได้พุดคุยกับชุนแล้วเกิดขึ้นเป็นสิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก ชุนบอกว่าตัวเขานั้นมาจากที่ไกลแสนไกลที่เรียกว่า "อกาธาร์" เขามาที่นี่เพื่อพบกับใครซักคน และทั้งคู่นอนฟังเพลงด้วยกัน ชุนจูบลาอาสึนะเพื่อมอบ "โชค" และวันต่อมาเขาก็ตายจากไป อาสึนะได้แค่เพียงบอกกับตัวเองว่า"อยากพบเขาอีกสักครั้ง"


ในโรงเรียนที่อาสึนะกำลังศึกษาอยู่นั้น มีคุณครูที่ย้ายเข้ามาใหม่ชื่อ "อ.โมริซากิ" เป็นผู้ที่ศึกษาเรื่องโลกใค้พิภพอย่างลึกซึ้ง และเขาได้บรรยายเรื่องนี้ในชั้นเรียน  เธอจึงมุ่งหน้าไปที่บ้านของอ.โมริซากิทันทีหลังเลิกเรียน ทำให้อาสึนะได้รู้ว่าในอกาธาร์สามารถชุบชีวิตคนตายได้

หลังจากนั้น อาสึนะไปที่ภูเขาอีกครั้ง อาสึนะได้พบกับ"ชิน"น้องชายของชุนที่หน้าตาเหมือนกันมากจนอาสึนะเข้าใจผิด แต่ตัวชินกลับถูกกลุ่มคนที่เรียกว่าอาร์คแองเจิลตามล่า จนอาสึนะถูกลากเข้าไปพัวพันด้วย ระหว่างที่ถุกไล่ล่าอาสึนะยอมมอบตัวกับอาร์แองเจิลและมีอาร์คแองเจิลคนหนึ่งเปิดเผยตัวขึ้นมาปรากฎว่าเป็นอ.โมริซากิ เขาว่าเขาสูยเสียภรรยา และจะหาทางชุบชีวิตนางกลับคืนมาให้ได้ (ในขณะนั้นชินก็นำคลาวิสกลับไปยังอาการ์ธาได้ในที่สุด) ทั้งสองจึงมุ่งหน้าสู่พิภพในตำนาน!!

อาสึนะได้พบว่าหินแร่ของดูต่างหน้าของพ่อที่ใช้แทนไดโอดในวิทยุของเธอเองก็เป็นคลาวิสชิ้นหนึ่งเช่นกัน ในระหว่างการเดินทางอาสึนะถูกอิโซคุจับตัวไปขระนอนหลับ(อิโซคุเป็นปีศาจที่อยู่ได้ในที่มืดเท่านั้น ไม่ถูกกับน้ำและแสงแดด) ถุกจับไปอยู่ในซากวิหาร(ฉากตัดมาในเวลากลางวัน) ในที่แห่งนั้นเธอได้พบกับมานะเด็กเลือดผสม ทั้งคู่รู้ว่าจะมาเป็นอาหารอันโอชะของอิโซคุจึงพยายามหาทางออก และชินที่จะมาตามเก็บคลาวิสของอาสึนะก็ได้มาช่วยทันจนตัวเองได้รับบาดเจ็บ ทั้งสามคนหนีลงน้ำและมาพบกับโมริซากิที่พลัดหลงกันมาเจอที่ลำธาร และพากันมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านอเมาโรทของมานะ เพื่อส่งมานะและพาชินรักษาอาการบาดเจ็บ ที่นั่นคุณตาของมานะได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการชุบชีวิตคนตายและที่พักให้กับโมริซากิ อาสึนะได้ลาจากมิมิเพื่อนที่ร่วมเดินทางมาตลอดด้วยความเศร้าโศกเพื่อมุ่งหน้าไปยัง"ฟินิสเทอร์ร่า"หน้าผาที่เป็นเส้นทางประตูแห่งชีวิตและความตาย ระหว่างทางแม้พวกเขาโดนโจมตีจากคนของอการ์ทา แต่ชินก็มาช่วยถ่วงเวลาไว้ได้ทันให้อาสึนะและโมริซากิไปถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัย

ผาฟินิสเทอร์ร่าดูอันตรายและน่ากลัวอย่างยิ่งสำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างอาสึนะ แม้เธอจะฝ่าฝันภยันตรายมาได้ตลอด แต่การจะปีนหน้าผาที่สูงขนาดนี้ ทางข้างหน้าที่เธอเห็นจึงมีแต่ความตาย โมริซากิจึงบอกให้อาสึนะกลับไปยังโลกพื้นพิภพ เพราะเขาหวังให้อาสึนะมีชีวิตอยู่ต่อไป และได้ทิ้งปืนให้อาสึนะ แลกกับชิ้นส่วนคลาวิสที่อาสึนะมี จากนั้นโมริซากิก็ลงหน้าผาไป ไปพบกับ"ริซ่า"ภรรยาผู้เป็นที่รักของเขา

อาสึนะเดินกลับไปพร้อมกับหัวใจที่คิดรำพึงถึงเหตุผลที่เธอต้องกระกระสนดิ้นรนอยู่ในดินแดนแห่งนี้ ภาพอดีตต่างๆย้อนกลับเข้ามาในหัวอย่างต่อเนื่อง และสุดท้ายเธอก็ตระหนักว่าเธอมาที่นี่เธอไม่ได้หวังจะชุบชีวิตคนตาย เหตุผลสุดท้ายเธอแค่"เหงา"เท่านั้นเอง อาสึนะรำพันพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อไหลอาบสองแก้ม และมีอิโซคุโอบล้อมอยู่รอบตัวเธอ พวกมันเข้าทำร้าย แต่ชินมาช่วยไว้ได้ทัน พลันท้องฟ้าสว่างพร้อมแดดยามเช้า อิโซคุสลายหมดสิ้น



อาสึนะรู้สึกเป็นห่วงโมริซากิ กลัวว่าจะได้รับอันตราย ชินและอาสึนะจึงตามโมริซากิลงไปในหน้าผาด้วยกันทั้งคู่ และเจอโมริซากิที่สามารถเรียกวิญยาณของริซ่าให้มาหาได้สำเร็จ ทั้งคู่ไม่สามารถคุยกันได้ เพราะริซ่าต้องการกายเนื้อในการมีชิวิตอยู่ และอาสึนะมาพอดีโมริซากิจึงให้ริซ่าเอาร่างอาสึนะไปเป็นค่าตอบแทน (ในจุดนี้แสดงให้เห็นถึงความเห็นแก่ตัวแบบสุดๆของโมริซากิ)

ชินที่รับไม่ได้กับวิธีการดังกล่าว จึงเข้าทำลายคลาวิสที่เป็นส่วนหนึ่งของค่าตอบแทน และดึงเอาอาสึนะกลับคืนมา ชินให้เหตุผลที่เป็นคำคมที่บาดลึกถึงจิตใตว่า "คนเป็นต่างหากที่สำคัญกว่าคนตาย"

สุดท้ายแล้ว ทั้งชินและโมริซากิได้สูญเสียการมองเห็น ทั้งคู่มาส่งอาสึนะกลับไปยังโลกเดิมของเธอ และสิ้นสุดการผจญภัยที่มาพร้อมกับการลาจากไว้เพีบงเท่านั้น ในฉากจบ อาสึนะส่งรอยยิ้มให้คุณแม่และพุดว่า "หนูไปแล้วนะคะ" วันนั้นเป็นช่วงเช้าของวันจบการศึกษาของอาสึนะ เะอแต่งตัวในชุดพิธีการ และดูโตขึ้นเล็กน้อย ผมมีความรู้สึกว่าฉากจบนี้เป็นฉากจบที่สวยงาม รู้สึกว่าอาสึนะดูไม่เหงาอีกต่อไปล้ว เพราะเธอดูร่าเริงแจ่มใสมาก ไม่เหมือนตอนแรกๆที่เธอดูเงียบ และเพื่อนน้อย(รู้สึกว่าช่วงแรกๆจะทีเพื่อนแค่มิมิ กับยู)

สรุป : เป็นอนิเมที่ผมชอบมาที่สุดเรื่องหนึ่ง ตัวละครบอกอารมณ์และความรู้สึกได้เป็นอย่างดี ภาพบรรยากาศสวยงามไม่แพ้5cmเรื่องก่อนหน้าเลย ผมรู้สึกหลงไหล รู้สึกผูกพัน รู้สึกรักตัวเอกของเรื่องอย่างอาสึนะมากๆ ผมรู้สึกมีอารมณ์ร่วมในทุกๆการกระทำของตัวละครนี้ และมีใจช่วยให้เธอผ่านได้ทุกๆสถานการณ์ ถึงแม้ในตอนแรกเธอดูเป็นเด็กเงียบๆ แต่ืกลับมีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด อีกเรื่องที่ประทับใจมากๆคือบทเพลงประกอบHello Goodbye & Helloมันช่างไพเราะซะเหลือเกิน สุดท้ายแล้วอยากบอกว่า "ผมรักเรื่องนี้ครับ" ถึงแม้จะโดนกล่าวหามีกลิ่นอายจาก"จิบลิ"อยู่มากก็ตาม ผมก็ไม่เถึยง เพราะทั้งชินไคทั้งผมต่างก็คารวะ"ท่านมิยาซากิ"อยู่มากเหมือนกัน

คะแนน 95/100