จากประสบการณ์ส่วนตัว อย่าเอาความรู้สึกของคนนอกมาตัดสินความรู้สึกของคุณเอง เพราะมันจะทำให้คุณไขว้เขว รู้สึกว่าผู้ชายไม่ดีพอ

ลองพิจารณาโดยภาพรวมจะดีกว่านะ ว่าปกติ เขาเป็นคนแบบไหน ทานข้าว เที่ยว เขาออกเงินให้คุณไหม หรือต่างคนต่างออก เขาพูดกับคุณถึงอนาคตว่ายังไง ช่วงนี้เงินช๊อตหรือเปล่า สถานการณ์การเงินเขาอยู่ระดับไหน งานบวช เขาอาจจะออกเงินช่วยเยอะ อาจจะซัพพอร์ตเงินให้คุณไม่ได้ แต่อยากให้คุณมา เพราะเป็นงานในครอบครัว ก็ถือว่าจริงใจในระดับนึง ลองมองกลับกัน ถ้าเขาไม่ชวนคุณเพราะไม่มีเงินให้คุณเดินทางมา คุณจะมองว่ายังไง ถ้าครอบครัวคุณมาบอกว่า ทำไมแฟนคุณไม่ชวนคุณไปด้วย เป็นงานในครอบครัว ดูไม่จริงใจกับคุณเลย หัวข้อกระทู้นี้จะเปลี่ยนไปไหมคะ

ส่วนตัวเรา เขาชวน เราไปบ้าน เราเตรียมเงินไว้เลยในส่วนของเรา เพราะแค่เขาชวนไปเจอครอบครัว เราก็ดีใจแล้ว ไม่อยากเป็นภาระเขาด้วย แฟนเรา เขายังไม่ทำงาน ไม่มีเงิน แต่เขาพูดถึงเรื่องอนาคตเสมอ เขาจะไม่ยอมให้เราลำบาก เขาจะพูดว่า รอเขาทำงานก่อน เราจะสบายกว่านี้ อดทนหน่อยนะ เราก็อดทนรอนะ จนตอนนี้เขากำลังหางาน ก็รอดูว่าเขาทำได้อย่างที่พูดไว้หรือเปล่า

เราเคยไขว้เขวกับคำพูดของคนอื่น ว่าแฟนเราควรจะทำอย่างนั้น อย่างนี้ ทั้งที่ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดมาก เขาพูดจนเราเกือบจะเสียแฟนคนนี้ไป เพราะความไม่หนักแน่นของเราเอง หลังจากครั้งนั้น เราเริ่มที่จะไม่เล่าอะไรให้ที่บ้านฟัง เราค่อย ๆ ดูว่า แฟนเราเขาโอเคไหม เราอยู่กับเขาแล้วเรามีความสุขไหม บางครั้ง แฟนกัน ไม่จำเป็นว่าใครต้องเทคแคร์ใคร มันไม่ใช่หน้าที่ฝ่ายใดฝ่ายนึง แต่มันเป็นหน้าที่ของทั้งสองคน ที่ต้องช่วยดูแลซึ่งกันและกัน  แนะนำว่า ถามตัวเองดีกว่า ว่าคุณเดือดร้อนกับการกระทำแบบนี้ไหม คุณยังมีความสุขอยู่ไหม

อีกอย่างนะคะ ถ้าไม่อยากให้แฟนและครอบครัวดูไม่ดีในสายตาของแต่ละฝ่าย ให้คุณเลือกพูดแต่ข้อดีของอีกฝ่ายให้เขาฟัง ต่างฝ่ายก็จะรู้สึกดีต่อกัน คนกลางอย่างคุณก็จะสบายใจมากขึ้น