แฟนเราเป็นคนที่ไม่ค่อยจะมีเวลาให้เราเลยค่ะ เค้าจะไม่ค่อยโทรหา เวลาโทรไปก็ไม่ค่อยจะรับโทรศัพท์ เป็นอย่างนี้ตั้งแต่รู้จักกันใหม่ๆแล้วค่ะ
(แฟนเราเป็นคนไม่ติดโทรศัพท์เลย วางทิ้งๆขว้างๆตลอด) แฟนเราเป็นหมอค่ะ เป็นหมอที่ทำงานในโรงพยาบาลประจำอำเภอ ในจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพนี่แหละค่ะ
แล้วก็เป็นลูกชายคนเดียว ซึ่งคุณพ่อกำลังป่วยด้วยโรคมะเร็งที่ไตในระยะสุดท้าย ซึ่งจะต้องได้รับการฟอกไต 4วัน/สัปดาห์  หลายๆคนคงจะพอนึกภาพออกนะคะ ว่าคำว่าไม่ค่อยมีเวลาของเราน่ะ คือยังไง  ใครที่มีคนรู้จักที่เป็นหมอคงจะพอทราบน่ะค่ะ ว่าพวกหมอเค้าไม่มีเวลาเลยจริงๆ แรกๆเราก็น้อยใจนะ คือแบบไม่มีเวลาที่จะได้ไปไหนมาไหน หรือใช้ชีวิตแบบคู่รักทั่วๆไปเลยน่ะค่ะ กินข้าว ดูหนัง ทำธุระ ช็อปปิ้ง ทุกอย่าง ถ้าไม่ทำคนเดียวก็คือทำกับเพื่อนค่ะ  แต่เราก็เข้าใจเค้านะ เราไม่เคยงอแงงี่เง่า เพราะไม่อยากให้เค้าไม่สบายใจ เรารู้ว่าแค่นี้เค้าก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว เวลาจะพักผ่อนยังแทบไม่มี เราไม่อยากให้เค้าต้องมาเหนื่อยใจด้วยเรื่องของเราอีก แต่บางทีบางอารมณ์ เราก็นอยด์น่ะ เช่นเวลาที่เราป่วย มันคงจะดีนะถ้ามีแฟนคอยดูแล แต่ของเราไม่ใช่ไง ถ้าเราป่วยเราต้องดูแลตัวเอง เพราะแฟนเราเค้าต้องไปดูแลคนไข้ของเค้า ซึ่งอันนี้เราก็เข้าใจ แต่บางที เวลาที่ใจมันอ่อนแอมากๆ มันก็นอยด์มากๆได้เหมือนกันนะ