วันที่9เดือน9. 2560

เราไปเปิดบัญชีที่ธนาคารปกติ. พอถึงคิวที่เรียกเราก้ไปนั่ง
ไม่ได้สนใจพนักงานเท่าไร พี่เค้าให้กรอกข้อมูลเราก็กรอกปกติ
จนเรากรอกข้อมูลผิด เราต้องกรอกข้อมูลที่อยู่บริษัทที่เราทำงาน
แต่เราดันไปกรอกที่อยู่หอพัก พี่เขาก้นั่งลบให้  เพื่อเราด่าว่าอย่าว่ามันระพี่
ไอ้นี้มันมึนๆๆ เราก้ตอบไปว่าช่ายๆๆช่วงนี้มึนๆๆหน่อยๆทำงานจนเบลอ
พี่เขายิ้มและหัวเราะ แหละพูดว่า พี่ก้มึนเหมือนกันทำงานแต่เช้า
เรามองหน้าพี่เขาอย่างตะลึงในรอยยิ้มพี่เขา คือตกหลุมรักเลยว่าได้
ระงับอากาโดยการพยายามก้มหน้ากรอกข้อมูล ปากกาก้ลื่นดีเขียนเสร็จไว้
เราก็คุยเล่นกับพี่เขา เขิลไปบ้างเพื่อนแซวบ้าง เขิลอย่างเดียว จนกระทั่งอย่างพูดว่าของเบอร์ของไลน์ของเฟส
แต่ไม่กล้าเลยเปลี่ยนมาขอปากกาแทน  พี่เขายิ้ม กุแพ้รอยยิ้มแบบนี้กุตายกุเขิลหนักจนเอาหัวฟุบกับโต๊ะ
พี่เขาว่า เรากล้าขอพี่ก็กล้าให้ จนทำเรื่องเสร็จ เราก้บอกพี่เขาว่าไปแล้วนะ  แล้วบอกอีกรอบว่าไปแล้วนะแล้วพี่เขายิ้ม
คือตกหลุมรักอ่ะ รอยยิ้มน้ำเสียงคือตกในรักเลย เพื่อนก้ถามกุขอเบอร์ให้ไหมตอนเเรกกะจะจ้างเพื่อน
แต่คิดไปให้พรหมลิขิตทำหน้าที่ของมันถ้าเราเจอพี่เขาเราจะไม่ปล่อย
และสำหรับผญ ที่โดนคนเจอครั้งแรกขอแบบนี้คงกลัวหรือไม่ชอบเราเลยไม่ขออะไรและเร
ก้รุ้ว่าเราไม่คุ่ควรกับพี่เขาเราก้แค่เด็กพนักงานธรรมดา บ้างที่พีาเขาอาจมีแฟนแล้วที่ดีๆๆ
และพี่เขาคงไม่สนใจคนแบบเราหรอ  เหลือไว้ในความทรงจำ

ถ้าพี่ได้อ่านอยากบอกว่าเด็กคนนี้ตกหลุมรักพี่แล้วนะ พี่สาวกสิกรโต๊ะ12สาขาสยามพารากอน