อันนี้จะขอเป็นการระบายไปในตัวเลยนะค่ะ  คือว่าเราไม่มีแม่ ส่วนพ่อก็แยกตัวไปอยู่กับคุณภรรยาคนใหม่ ส่วนเราอยู่กับปู่กับย่าค่ะ และย่าเราเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมาก ทุกอย่างที่เราดูเหมือนดี แต่ไปๆมาๆมันกลายเป็นไม่ดีซะงั้น ย่ามักจะบ่นเราเสมอ ยิ่งโตยิ่งบ่น สมัยเด็กๆเราเป็นคนพูดมากเอาเรื่อง  แต่ตอนนี้เราเหมือนตัวเองจะพูดน้อยลงเยอะมาก  แบบ ใครถามอะไรก็ "อืม.." คือ ความรู้แบบไม่กล้าพูดอะไรยาวๆ เวลาเราเล่าอะไรให้ย่าฟัง กลับกลายเป็นว่าเราจะโดนบ่น คือ.... เหมือนเค้าไม่เข้าใจสิ่งที่เราจะสื่อ จนตอนนี้เราเป็นคนแสดงอารมณ์ไม่ได้ มีครั้งนึงเราโดนผู้ใหญ่ว่านิดหน่อย แต่ทำไมเราร้องให้หนักมากถึงขั้นเอากลับมาร้องที่บ้าน ในห้องนอน (ไม่อยากให้ย่ารู้ว่าร้องให้) ตอนนี้พอโดนย่ว่านิดหน่อย เราก็จะตรงดิ่งเข้าห้องและร้องให้ เน้นว่าหนักมาก! มันเรียกว่าน้อยใจรึเปล่า? นี่ก็ไม่รู้ จนปัจจุบันเหมือนอาการมันหนักขึ้นเรื่อยๆ ถึงขั้นเราเอาคักเตอร์กีดแขนตัวหลายแผลแต่แปลกมากที่รู้สึกดีพอได้เห็นเลือดตัวเอง มันช่วยบรรเทาได้อย่างแปลกประหลาด ตอนนี้เราถึงรู้ว่าทำไมคนถึงกีดตัวเอง เพระาแบบนี้เรากลัวว่าตัวเองเป็นโรคจิตรึเปล่า?อยากแก้ไขชีวิต