บรรยากาศที่ทำงานและมนุษยสัมพันธ์ของเพื่อนร่วมในที่ทำงานของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้องๆ เป็นอย่างไรกันบ้างค่ะ
ของเราเหรอ เราเพิ่งเริ่มงาน มาทำงานวันแรก บรรยากาศแบบเหมือนขั้วโลกเหนือ เราคือเอเลี่ยน ไม่มีตัวตน ไร้วิญญาณ พักเที่ยงทานข้าวไม่มีการชวนหรือถามกันสักคำ
คนเก่าเขาก็คุยกันไป เราก็นั่งใบ้ไป งานไม่มีเพราะเจ้านายยังไม่เข้า ขอ password wifi ไม่รู้แกล้งหรือเป็นจริง จดให้ผิด เราเข้าไม่ได้ (อันนี้เพื่อใช้กับคอมของที่ทำงานนะค่ะ เจ้าชอบสั่งงานทางไลน์) ขออีก ก็จดอันผิดมาอีก เราเข้าไม่ได้ สุดท้ายต้องแบบว่าช่วยทำให้หน่อยเถอะ เพราะเราเข้าไม่ได้ (เหมือนแบบว่าเราโง่มาก แค่นี้ก็ทำไม่ได้) พี่ใหญ่จึงสั่งน้องเล็กมาเข้าให้ เธอเข้าได้ เราก็ถามว่าทำยังไง ตกลงใช้อันไหน เธอบอกว่า ก็ใช้อันที่จดมาให้นั่นหล่ะ เราก็ทำไมเราเข้าไม่ได้หล่ะ ใช่เหรอ ... อ๋อ ตัวนี้ต้องเป็นตัวใหญ่ค่ะ (คือจดอักษรตัวเล็กมาให้)

พอเจ้านายมาเรียกสั่งงาน พร้อมกัน ว่าประสานงานกันนะ พี่ใหญ่ก็ค่ะ แต่ก็ไม่อะไรเลย หากไปถาม ไปตาม ก็จะโดนน้ำเสียงประมาณว่า "ทำอยู่นี่ไงค่ะ"
พนักงานผู้ชายก็โอ้โห้ พื้นที่ทำงานสกปรกมาก ขยะ เศษอาหาใส่ถุงตั้งจนล้น ก็เอาถุงใหม่มาใส่ ถุงเก่าก็เน่าล้น เหม็นมาก

แล้วอย่าไปใช้ไหว้วานให้ช่วยเก็บ หยิบ จับ ยกของ หรือเก็บเคลียร์พื้นที่ทำงานของพวกเขานะค่ะ เฉยมาก ไม่ใช่หน้าที่ พวกผมเป็นช่าง วันไหนอารมณ์ดี อยากฟังเพลง เปิดแบบสะเทือนถึงชั้นสอง เจ้านายต้องให้ไปบอกให้เบาเสียง วันหลังเอาใหม่สนั่น

พนักงานผู้หญิงเหรอ ห้องกินข้าวพนักงานมีไมโครเวฟอยู่ พักเที่ยงหากเราจะอุ่นอาหาร คือเรากำลังยืนเปิดกล่องอยู่ ชีมา ชีไม่สนหรอกว่าคุณกำลังจะใช้ไมโครเวฟ ชีจะพรวดเข้ามาทำของชีก่อนทันที ทั้งๆ ที่ของเรานะ อาหารจานเดียว ของคุณเธอ ทั้งสำรับ ทานเสร็จเราจะล้างจาน หากชีจะล้างเราต้องหลบทางให้ จึงเลี่ยงปัญหาให้พวกคุณๆ ทานกันก่อน

อ๋อ เวลาทานข้าว พวกกเขาทานพร้อมกันนะคะ ไม่เคยเรียก ไม่เคยชวน เวลาซื้อสั่งอาหารพวกเขาจะถามกันเอง ทั้ง ๆ ที่เราก็นั่งอยู่ในห้องเดียวกัน ไม่ได้อยากทานของพวกเราหรอกค่ะ แต่มารยาทและมนุษยสัมพันธ์นี่ไม่ต้องมีให้กันเลยเหรอค่ะ เกลียดคนใหม่มากขนาดนั้นเลยเหรอ

วันหนึ่งเราลืมอาหาร วางไว้บนโต๊ะ ค้างคืน คุณแม่บ้าน ก็บอกว่าอย่าลืมอีกนะ โน้นนี่นั่น เราก็โอเค ขอโทษ หลังจากนั้นเราก็เช็คทุกครั้งก่อนกลับ มาวันหนึ่ง เจ้านายทานไม่หมด แล้วเอาไปวางไว้บนโต๊ะ ทุกคนไม่ทราบว่า ของใคร ตอนเช้ามา แม่เจ้าประคุณเอ๊ย คุณแม่บ้าน ว่าเราทันที เราก็เอ๋อรับประทานสิค่ะ อะไรเหรอ ใช่เหรอ เดินไปดูที่โต๊ะ เอ๊ะไม่ใช่ของเรานิ ก็เดินออกมาบอกว่าไม่ใช่ของเรานะคะ เธอยังไม่หยุดคะ เพ้อพร่ำรำพัน บ่น ๆๆๆๆ จนเราแบบนอยด์แล้วนะ เดินออกมาบอกนางว่า ไม่ใช่ของหนูนะคะ แล้วหนูก็ไม่ทราบว่าของใคร จบได้แล้วนะ นางเดินกระแทกเท้ามาคว้าจานอาหารไปเทใส่ถึงขยะ กระแทกๆ ล้างจาน วางสะบัดก้นออกไป

ปกติออฟฟิศอื่นเป็นแบบนี้ไหมค่ะ คือคนใหม่นี้ต้องอยู่ตัวลีบ ๆ แม่บ้าน พนักงานด้วยกัน ทำตัวอย่างกับ ซีอีโอ

ขอระบายหน่อยค่ะ เพราะอึดอัด ไม่อยากทำ แต่ก็คิดว่าไม่แฟร์กับเจ้านาย ซึ่งใจดี และไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย