ความรู้สึกนี้เกิดเป็นระยะๆค่ะเเบบเเว็บขึ้นมาเเล้วก็หายไป คือความรูสึกมันจะเป็นแบบ นี่เราจริงๆหรอ เราเกิดมาได้ยังไง นี่เรามีชีวิตจริงๆหรอ มันแปลกๆอะค่ะ เป็นตั้งเเต่เด็กๆแล้ว ตอนเด็กๆคิดมาตลอดเลยค่ะว่าตัวเองเป็นอยู่คนเดียวทั้งโลก เเต่ตอนนี้เริ่มมีกระทู้ที่เป็นเหมือนกันหลายคนเลยค่ะ อย่างนี้เข้าข่ายมีปัญหาทางจิตมั้ยคะ คือตอนเด็กๆเป็นบ่อยมากๆจนมันหายไป เเล้วตอนนี้เริ่มกลับมาเป็นอีกครั้ง มีวิธีแก้มั้ยคะ ตามคอมเมนต์ของคนอื่นเขาบอกว่าให้เลิกคิดเเล้วก็จะแนะนำเป็นเเนวธรรมมะอะค่ะ เเต่ส่วนตัวเรานับถือศาสนาคริสค่ะ บางคอมเมนต์ก็บอกว่าไม่ต้องสนใจ เเค่ปล่อยมันไป ไม่ต้องคิด ไม่ต้องวิเคราะห์ เเต่เราเป็นคนจำพวกคิดมากอะค่ะ พอเวลาเป็นก็จะคิดมากอยู่อย่างนั้นนั่งคิดหาคำตอบซึ่งมันก็ไม่ได้คำตอบตามที่ต้องการ  เเล้วบางทีก็คิดว่าเราเกิดมาบนโลกนี้ได้ยังไงหรือเราจะเป็นเเค่จุลินทรีย์สำหรับสิ่งมีชีวิตอีกที ทีนี้คิดไปไกลเลยค่ะ คิดไปยันจักรวาลเลย ว่าจักรวาลนี่ไม่มีทางสิ้นสุดมันจริงหรอ มันต้องสิ้นสุดแหละน่า เเล้วสิ้นสุดไปนอกจักรวาลนี่จะเป็นอะไร คือเพ้อค่ะ เป็นคนจินตนาการสูง  คือจะถามเเค่นี้ค่ะ เห็นหลายกระทู้เเล้วไม่ได้คำตอบจริงๆจังๆเลยมาตั้งเองซะเลย  หวั่นเหมือนกันว่าตัวเองจะเป็นบ้า-_-!!