เรากับพ่อของลูกแยกทางกันมาตั้งแต่ลูกอยู่ในท้อง 7 เดือนจนตอนนี้ลูกสาวอายุ 7ขวบ เพราะพ่อของลูกมีเมียน้อย เราพึ่งฟ้องหย่าเมื่อต้นปีที่ผ่านมา ลูกเล่าให้ฟังทั้งน้ำตาว่าครูชอบถามว่าพ่อชื่ออะไร แล้วลูกสาวก็ตอนชื่อของตาซึ่งเป็นพ่อของเรา เป็นคนเลี้ยงเค้าตั้งแต่ลูกเราลืมตาดูโลก ถามว่า?เด็กที่ไม่เคยเห็นแม้แต่หน้าพ่อแท้ๆตัวเอง จะให้ตอบว่ายังไง ครูก็บอกคนนั้นไม่ใช่พ่อน่ะเป็นตากับยาย เค้ารู้ว่าคือตากับยาย แต่ความรู้สึกของเค้าคือคนเลี้ยงเค้ามาเค้ารู้สึกว่าคือพ่อแท้ๆ เล่าให้ฟังไปก็ร้องไห้ไป เราก็กลั่นน้ำตาไว้ไม่ไหวเพราะสงสารลูกมาๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมครูต้องตอกย้ำเด็ก ครอบครัวพยายามให้ความรักเขาเต็มที่เพื่อที่เขาจะได้ไม่รุ้สึกขาดอะไร เพราะให้เขาไม่รู้สึกว่าเป็นคนที่ไม่เหมือนคนอื่น เป็นเด็กมีปมด้อย แต่ครูเหมือนคอยตอกย้ำทุกครั้งที่ถามทั้งๆที่ใบสูติบัตรก็มีบอก เราต้องคอยปลอบใจลูดว่าไม่ต้องคิดว่าตัวเองไม่มีพ่อแล้วเป็นปมด้อย แม่เป็นได้ทุกอย่าง เป็นทั้งพ่อและแม่ แล้วก็คอยบอกเค้า ว่าเค้าเกิดมาจากความรักอและเรารักเค้าที่สุด ทุกวันนี้ลูกเลยโดนล้อว่าลูกไม่มีพ่อมาตลอด เพราะคำถามย้ำๆของครู เราไม่คิดว่าเด็กอายุแค่นี้จะรับเรื่องแบบนี้ไหว ลูดร้องไห้ แม่นี้แทบขาดใจ สงสารลูกมาก