ตอนนี้เราเรียนอยู่ ปี2 คณะศิลปศาสตร์ สาขาภาษาญี่ปุ่นค่ะ คณะนี้ไม่ใช่คณะที่เราชอบและอยากเรียนตั้งแต่แรกแต่เพราะเราแอดคณะที่เราอยากเรียนไม่ติด พี่เราเลยแนะนำให้เรียนคณะนี้ไปเพราะตอนม.ปลายเราเรียนสาย ศิลป์-ภาษาญี่ปุ่น และ เกรดภาษาญี่ปุ่นเราก็ดีด้วย พ่อแม่ก็เห็นด้วยกับพี่ เราเลยตัดสินใจเรียนค่ะ แต่พอเรียนแล้วเราไม่ชอบมาก ไม่ชอบมากขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้กลายเป็นเกลียดค่ะ เคยคุยกับพี่และพ่อแม่ตั้งแต่ตอนปี1เทอมแรกแล้วว่าเราอยากซิ่ว เราไม่ชอบ แต่เขาก็บอกให้เราอดทนไป เราก็ทนเรียนไป แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราทนไม่ไหวแล้ว เรายิ่งเรียนยิ่งไม่เข้าใจ ไม่รู้สนใจเลยสักนิด ได้แค่เรียนไปวันๆ พอสอบก็อ่านไปเพื่อให้ผ่าน
เราอยากคุยกับพ่อแม่อีกครั้งบอกเขาว่าเราไม่ไหว แต่เราก็ไม่กล้าค่ะเพราะพ่อแม่เราดูภูมิใจมากๆคุยกับคนอื่นไปทั่ว ดูดีใจเวลาบอกใครๆว่าเราเรียนอะไร ยิ่งพ่อแม่เรารู้ว่าพอปี3มหาลัยมีทุนให้ไปเรียนต่อญี่ปุ่น1ปี เขายิ่งดีใจคิดว่าเราต้องได้แน่ๆ มันทำเรากดดันและอึดอัดมาก เราคิดมาก เคลียดมากจนปวดหัวต้องกินยาแก้ปวดบ่อยๆ กลางคืนก็ไม่นอนไม่หลับ บางครั้งเราก็แอบร้องไห้ เรากลัวพ่อแม่ผิดหวังค่ะ แค่เราผิดหวังในตัวเองก็รู้สึกแย่พอแล้ว
เราเลยไม่รู้จะทำยังไงดี พูดออกไปก็ทำไม่ได้ให้อยู่เราก็ทนไม่ไหว เราทำได้แค่ยิ้มและทำตัวปกติเวลาอยู่ต่อเขา เราเคลียดมาก ทรมาน ไม่มีความสุขเลย
อยากซิ่ว ไม่ชอบคณะที่เรียนอยู่เลย แต่ไม่รู้จะทำยังไง
เราอยากคุยกับพ่อแม่อีกครั้งบอกเขาว่าเราไม่ไหว แต่เราก็ไม่กล้าค่ะเพราะพ่อแม่เราดูภูมิใจมากๆคุยกับคนอื่นไปทั่ว ดูดีใจเวลาบอกใครๆว่าเราเรียนอะไร ยิ่งพ่อแม่เรารู้ว่าพอปี3มหาลัยมีทุนให้ไปเรียนต่อญี่ปุ่น1ปี เขายิ่งดีใจคิดว่าเราต้องได้แน่ๆ มันทำเรากดดันและอึดอัดมาก เราคิดมาก เคลียดมากจนปวดหัวต้องกินยาแก้ปวดบ่อยๆ กลางคืนก็ไม่นอนไม่หลับ บางครั้งเราก็แอบร้องไห้ เรากลัวพ่อแม่ผิดหวังค่ะ แค่เราผิดหวังในตัวเองก็รู้สึกแย่พอแล้ว
เราเลยไม่รู้จะทำยังไงดี พูดออกไปก็ทำไม่ได้ให้อยู่เราก็ทนไม่ไหว เราทำได้แค่ยิ้มและทำตัวปกติเวลาอยู่ต่อเขา เราเคลียดมาก ทรมาน ไม่มีความสุขเลย