ตอนนี้เรียนสถาปัตปี1เทอม2 จริงๆรู้สึกว่ามันไม่ใช่ตั้งแต่เทอมแรกแล้วแต่ก็ให้โอกาสตัวเองได้ลองอีกสักตั้งตอนนั้นทั้งร้องไห้คิดมากว่าจะไปต่อดีมั้ย ที่บ้านจะว่ายังไง คนรอบข้างจะคิดยังไงแต่ก็ฮึดสู้มาจนถึงเทอม2ความรู้สึกนี้มันก็กลับมาอีก มันไม่ใช่ว่าไม่ชอบคณะนี้นะ ชอบมากๆถ้าให้เข้าคณะใหม่ก็จะยังมีคณะนี้อยู่ในลิสส์ แต่พอเรียนมาเรื่อยๆทั้งความกดดัน ความเครียด ปวดหลัง นอนไม่พอ วูบบ่อยหน้ามืดบ่อยสุขภาพร่างกายตัวเองแย่ลงซึ่งเรื่องนี้ไม่ได้บอก ที่บ้าน ไม่ได้มีความสุขกับที่เป็นอยู่ แค่เห็นโต๊ะดราฟ กระดาษหรือแม้กระทั่งสีน้ำก็จะอ้วกแล้ว เราไม่ไหวกับคณะนี้จริงๆแต่กลับไม่กล้าบอกครอบครัว เค้าดีใจมากๆที่เราต่อสายนี้ ทั้งญาติ พี่น้อง จังหวัดใกล้ไกล พอเค้ารู้เค้าก็จะทั้งดีใจทั้งอวยให้เงินรางวัลเราเยอะมากๆซึ่งนี้ก็เป็นเหตุผลที่เราไม่ออกตั้งแต่ตอนแรก จนมาคิดจะออกครั้งนี้ เราไม่ได้สนเลยนะว่าคนอื่นเค้าจะมองเราเป็นคนล้มเหลวยังไง แต่เราเป็นห่วงความรู้สึกพ่อแม่มากกว่าเวลาที่คนอื่นถามว่าลูกตัวเองเรียนอะไร แต่ลูกกลับซิ่ว มันมีหลายๆอย่างหลายๆความคิดทำให้ไม่กล้าบอกครอบครัวแต่เราก็ไม่ไหวกับที่นี้จริงๆ จะทำยังไงดี