ด้วยความเป็นเมืองมรดกโลกของหลวงพระบางที่ทำให้ความเป็นเมืองแบบเดิมๆ ถูกรักษาไว้อย่างดี ดังนั้นเราจะไม่เห็นเงาของตึกสูงที่แข่งกันโตให้รำคาญตา ที่นี่เป็นเมืองเล็กๆ ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงและแม่น้ำคาน มองไปจะเห็นแต่บ้านจิ๋วๆ สไตล์โคโลเนียลคลุมโทนสีแดงน้ำตาลสลับกับพุ่มเขียวๆ ของต้นไม้ไปตลอดทั้งเมือง
"เที่ยวได้ไม่หลง มาหลวงพระบางต้องไปไหนบ้าง? เราปักหมุดไว้ให้แล้ว"
"โรงแรมที่นี่ตกแต่งได้ฟีลของความเป็นเรือนไม้ของคนในยุคสมัยก่อน รู้สึกได้ถึงความเงียบสงบและมีความเป็นส่วนตัวมากๆ"
การเดินทางมาได้หลายแบบทั้งรถทัวร์และรถไฟแต่เรานั่งเครื่องบินจากดอนเมืองมาลงที่สนามบินหลวงพระบางเลย เราว่าคุ้มกว่าเดินทางหลายต่อ หาตั๋วโปรช่วงถูกๆ ไปกลับแนะนำให้ไม่เกินสามพัน จองล่วงหน้านานนิดนึง ประหยัดเวลาและไม่ต้องกลัวเมารถ ก้าวลงจาก#airasia ช่วงบ่ายแก่ๆ แดดกำลังรำไร แลกเงินที่สนามบินให้เรียบร้อย (ส่วนซิมถ้ายังไม่มีก็มาซื้อที่นี่ได้) เราก็เหวี่ยงกระเป๋าขึ้นรถสองแถวใช้เวลาแค่สิบห้านาทีก็มาทิ้งตัวที่โรงแรมท้ายเมือง Maison Dalabua ที่นี่เป็นโรงแรมขนาดกลางๆ ตกแต่งได้ฟีลของความเป็นเรือนไม้ของคนในยุคสมัยก่อน ความรู้สึกแรกที่เข้ามาคือความเงียบสงบและดูมีความเป็นส่วนตัวมากๆ ส่วนห้องพักค่อนข้างกว้างเลยทีเดียว โดยรวมเราว่าคุ้มค่าและราคาก็ถือว่าไม่แพง แนะนำให้มาเที่ยวช่วงโลว์ซีซั่นเพราะคนไม่เยอะและได้ราคาถูกกว่าครึ่ง

*เงินที่ลาวหน่วยเป็นกีบ (1,000 กีบ ประมาณ 4.10 บาท)
*แลกเงินได้ที่สนามบินหลวงพระบาง
*ซิมซื้อเป็น internet ซิม ราคาไม่แพง มีขายหลายเจ้าที่สนามบินดอนเมือง หรือสนามบินหลวงพระบางก็มีขาย
Welcome Drink เป็นน้ำมะนาวตะไคร้เปรี้ยวอมหวานอ่อนๆ เย็นชื่นใจ
ห้องพักสไตล์เรือนไม้ สะอาดและกว้างมาก
เป็นห้องพักที่มีความเป็นส่วนตัวมากๆ ตั้งอยู่ท่ามกลางต้นไม้เขียวๆ และล้อมรอบด้วยสระบัว
ท้ายโรงแรมเป็นร้านอาหารสไตล์ทรอปิคอล
ตกแต่งสไตล์เรือนไม้แบบโปร่งๆ ให้ลมพัดเย็นๆ เดินเล่นถ่ายรูปได้ทุกมุม
หามุมถ่ายรูปจนพอใจแล้ว บ่ายแก่ๆ ความหิวก็พาเราออกเดินตามหาคาเฟ่หอมๆ ขนมปังกรุ่นๆ ของ Joma Bakery Café ที่เคยปักหมุดเอาไว้
มาหลวงพระบางก็ต้องลองขนมปังฝรั่งเศส เราสั่งเมนูแรกด้วย the Double Double ขนมปังเบเกิลอบร้อนๆ ที่มีความเหนียวนิดๆ เข้ากันดีกับความเค็มมันหน่อยๆ ของแฮมชีสไข่ดาวที่โปะมาด้านบน ตัดเลี่ยนด้วยแก้วมังกรหวานฉ่ำฝานบางๆ กินคู่กัน สำหรับเราคิดว่าแปลกดี คุณภาพสมราคา (ทานสองคนสั่งไปสามอย่างอิ่มแบบพอดีๆ 112,000 กีบ หรือประมาณ 450 บาท) ถ้าผ่านมาก็แนะนำให้แวะมาลองเมนูเบเกอรี่ของเค้าดู
"แหล่งรวมสินค้าพื้นเมืองของลาว ส่วนใหญ่เป็นแนวของที่ระลึก จะช็อปของจากที่นี่แนะนำให้จ่ายเป็นเงินกีบจะถูกกว่า"
นั่งแช่อัพรูปกันเสร็จก็เริ่มมืดแล้ว เดินอีกแค่สองนาทีจาก Joma Bakery Café ก็ถึงทางเข้า Night Market เดินช็อปแหล่งรวมสินค้าพื้นเมืองของลาว ส่วนใหญ่เป็นแนวของที่ระลึกมีตั้งแต่พวงกุญแจ เสื้อยืด กระเป๋า ผ้าพื้นเมือง จนถึงขนมของกินเล่น จะช็อปของจากที่นี่แนะนำให้จ่ายเป็นเงินกีบจะถูกกว่า ข้อดีอีกอย่างของการมาเที่ยวหลวงพระบางคือไม่ต้องห่วงเรื่องภาษา อยากต่อราคาก็คุยเป็นภาษาไทยได้สบายๆ

*Night Market เริ่มตั้งแต่ช่วงเย็นๆ จนถึง 4-5 ทุ่ม
*ทางเข้าอยู่ต้นถนนศรีสว่างวงศ์
แพนเค้กหลวงพระบางหรือขนมครกบ้านเรานั่นเอง รสชาติเหมือนของไทยเด๊ะแต่หวานน้อยกว่า มาแบบประกบคู่ใส่กระทงขนาดน่ารักพอดีมือ
ลายผ้าพื้นเมืองมีลวดลายแบบเฉพาะตัวของชาวหลวงพระบาง
แถบถนนสักรินทร์มีร้านอาหารให้เลือกตลอดสองข้างทาง

"ตักบาตรข้าวเหนียว เดินเที่ยวตลาดเช้า"

"ตื่นให้ไว จองที่ให้ทัน จกข้าวเหนียวหมดแล้วระวังแม่ค้าเดินเนียนมาเติมของให้เดี๋ยวจะจ่ายไม่รู้เรื่อง"
ประเพณีสำคัญของหลวงพระบางอย่างการตักบาตรข้าวเหนียวทำให้เราต้องเบิ่งตาลุกขึ้นมาแต่งตัวตั้งแต่ไก่ยังไม่ขัน งัวเงียปั่นจักรยานฟรีของโรงแรมไปถึงหน้าวัดแสนประมาณตีห้าครึ่ง พอหกโมงพระก็เริ่มออกเดินบิณฑบาตรแล้ว ซื้อข้าวเหนียวจองที่ให้ไว จกข้าวเหนียวให้ทันเพราะพระที่นี่เดินเร็วมาก จกข้าวเหนียวหมดแล้วก็ไม่ต้องพนมมือรอเพราะประเพณีของที่นี่พระไม่มีให้พรนะ แล้วก็ระวังแม่ค้าเดินเนียนมาเติมของให้เดี๋ยวจะจ่ายไม่รู้เรื่อง555

*จุดตักบาตรอยู่แถบถนนสักรินทร์ ตั้งแต่หน้าวัดแสน
*ควรมาถึงจุดตักบาตรตั้งแต่ 05.30-06.00 AM
*ชุดข้าวเหนียวกระติบละ 10,000 กีบ หรือประมาณ 40 บาท
"พระที่นี่เดินเร็วมาก จกข้าวเหนียวหมดแล้วก็ไม่ต้องพนมมือรอเพราะประเพณีของที่นี่พระไม่มีให้พรนะ"
น้องหมาตัวนี้มานั่งรอกินข้าวเหนียวยายทุกวัน
ด้วยความที่เคยเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส บ้านเมืองเค้าเลยมีกลิ่นอายของความเป็นตะวันตกผสมกับเอเชียปนๆกันอยู่ หรือที่เรียกกันว่าสไตล์ Colonial นั่นเอง
เก่าแก่แค่ไหนดูได้จากปี คศ. หลังนี้อายุกว่า 80 ปีแล้วนะ
เดินผ่านถนนเส้นนี้ตอนเช้าๆ เห็นคุณยายมานั่งกินลมที่เดิมทุกวัน
ความเป็นบ้านเมืองแบบเดิมๆ ยังถูกรักษาไว้ได้อย่างดี
เดินผ่านร้านนี้ได้กลิ่นขนมปังอบใหม่ๆ หอมๆ เลยเข้ามาลองซะหน่อย
ครัวซองต์ช็อคโกแล็ตที่ Le Banneton cafe เค้าอร่อย แป้งอบมานุ่มหอมมีความกรอบเบาๆ แต่ถ้าเพิ่มไส้อีกนิดจะฟินมาก
"ที่นี่เค้ามีวิถีชีวิตแบบเดิมๆ ลองเปลี่ยนลุคมานุ่งซิ่นคีบแตะลุยบรรยากาศตลาดเช้ากัน"
ลืมห้างหรือซุปเปอร์หน้าปากซอยแบบบ้านเราไปก่อน ที่นี่เค้ามีวิถีชีวิตแบบเดิมๆ อย่างแท้จริง ลองเปลี่ยนลุคมานุ่งซิ่นคีบแตะลุยบรรยากาศตลาดเช้ากัน คนที่นี่เค้าช็อปแบกะดินสินค้ามีตั้งแต่นกฮูก เขียด ยันปลากรายตัวเขื่องๆ หรืออยากลองขนมแปลกๆ อย่างข้าวเหนียวทอด ไคร่น้ำทอด (สาหร่ายทอดทาซอสรสอออกเค็มๆมันๆ) ก็หาชิมได้ที่นี่
ข้าวเหนียวชุบไข่ทอดก็มีขาย รสออกเค็มและมันนิดๆ
"กาแฟบ้านๆ กินคู่กับโจ๊กใส่ไข่ขนาบข้างด้วยวิวแม่น้ำโขง กินไปฟังเสียงใบไม้เสียดสีกันผสมเสียงฮึ่มๆจากรถเครื่องเก่าๆเพลินไปอีก"
ถัดจากตลาดเช้าเดินเลียบมาทางฝั่งโขงแค่ห้านาทีก็จะเจอร้านเก่าแก่กาแฟประชานิยมอยู่สุดหัวมุมถนน เริ่มหาของรองท้องกันด้วยกาแฟบ้านๆ กินคู่กับโจ๊กใส่ไข่ขนาบข้างด้วยลมเช้าจากวิวแม่น้ำโขง กินไปฟังเสียงใบไม้เสียดสีกันผสมเสียงฮึ่มๆจากรถเครื่องเก่าๆเพลินไปอีก กาแฟที่นี่รสชาติคล้ายโอเลี้ยงบ้านเรา โจ๊กใส่เครื่องมาให้ค่อนข้างเยอะ เด็ดที่หอมเจียวใส่มาให้เยอะมาก ส่วนปาท่องโก๋เค้าทอดไว้นานเราว่ามันเย็นๆ ชืดๆ ไปนิด ส่วนเมนูอื่นๆ ก็มี เฝอ ไก่ย่าง ไส้ย่าง โดยรวมหมดไป 15,000 กีบ (60 บาท) ราคาไม่แพงแถมวิวริมฝั่งโขงถือว่าคุ้มมาก

*ร้านอยู่สุดหัวมุมถนน ข้างตลาดเช้า
*ไม่อยากนั่งกินไปจ้องหน้าแม่ค้าไปก็เดินมานั่งโต๊ะริมฝั่งโขงได้วิวดีสุดๆ
นั่งชิวรอให้แดดเริ่มออก เราถีบจักรยานต่อผ่านถนนเส้นเดิมวนรอบเมือง ช่วงสายๆ ที่นี่คนเริ่มออกมาทำงานกัน รถจะเยอะนิดนึง จะปั่นจักรยานหรือเดินข้ามถนนต้องมองซ้ายขวาดีๆ นะเพราะที่นี่รถเค้าวิ่งกันตามสบายไม่มีไฟจราจร ใครมาก่อนได้ไปก่อน
สาวหลวงพระบางมาหามุมถ่ายแฟชั่นช็อต
ข้อความเต็มเดี๋ยวมีต่อนะครับ