รากไม้อ่อนชอนผิวดินยึดถิ่นที่
ชูยอดหนีสู่เบื้องฟ้าอย่างกล้าหาญ
หวังตะวันอาทรอย่ารอนราญ
ฉายแสงฉานอ่อนเอื้อเกิ้อกิ่งใบ
แต่ต้นไม้ใยสมมาตรปรารถนา
รากโรยล้าหรือหยั่งลึกบนตึกไหว
ต้นเล็กแกร็นแขวนต้านลมโหมพัดไกว
หลุดร่วงไร้จากรอยแยกตึกแปลกปลอม
ลาก่อน....โลกที่หวังหมายรั้งอยู่
ลาก่อน....การต่อสู้เคยหวานหอม
ลาก่อน.....ความขื่นขมอันตรมตรอม
สู่วงล้อมของล้านดาวพราวนิรันดร์