เราแอบปลื้มเจ้านายอายุ 53 ค่ะ  ถึงจะดูอายุมาก แต่จริงๆ แล้วดูไม่แก่เลยค่ะ หน้าตาหล่อ และยิ้มน่ารักค่ะ เป็นคนใจดี ดูอบอุ่น และมีมุขตลกค่อนข้างเยอะ เวลาเรียกคุยงาน บรรยากาศจะครื้นเครงมาก ท่านไม่เคยทำให้เครียดเลยค่ะ  มีอยู่ครั้งนึง ที่คุยงานกันค่อนข้างซีเรียสค่ะ  ท่านทำหน้าแล้วถามเราว่า อยากให้ท่านถูกไล่ออกเหรอ  เราก็นิ่ง ท่านก็ถามซ้ำอีก คำถามเดิม เรายิ้มและตอบไปว่า ไม่อยากให้ท่านไปไหนทั้งนั้น อยากให้อยู่ที่นี่ไปตลอด ท่านหัวเราะ (น่ารัก)
มีอยู่วันนึง โทรหาเรา (วันนั้นไม่ได้เข้าออฟฟิศ) พอรับสาย ท่านพูดว่า เสียงเพราะจัง  ^___^ โอ้ยย ฟินค่ะ บิดสิคะ อายในแบบที่ไม่เห็นหน้าเนี่ยแหล่ะ  เรารู้สึกว่า เจอหน้าครั้งต่อไป คงเก็บอาการไม่อยู่แล้วล่ะ  ทั้งสีหน้า แววตา  มันออกอาการปลื้มหนักซะขนาดนั้น  เจ้าของกระทู้ควรทำยังไงดีคะ  จะเก็บอาการยังไง และ คิดว่า ท่านผู้บริหารจะทราบมั้ยคะ ว่าเราแอบปลื้ม