มีน้องผู้หญิงที่ทำงานเข้างานมาทีหลังผม
ได้ 1เดือนตอนผมเห็นน้องครั้งแรกผมก็รู้สึกปลื้มน้องเค้าตั้งแต่แรกพบเหมือนกัน
รู้สึกมีกำลังใจในการทำงานขึ้นมาทันที 5555
เวลาทำงานผมรู้สึกเหมือนว่าน้องเค้าชอบแอบมองผมอยู่เหมือนกันนะแต่ความคิดผมในตอนนั้นคือเราคงหลงตัวเองคิดไปเอง
เวลาทำงานอยู่ด้วยกันผมรู้สึกว่าน้องเค้า
ชอบทำหน้าตาตึงๆดึงๆถามคำตอบคำ
ผมพูดด้วยก็เดินหนี
เวลามีเรื่องงานที่ต้องมาบอกผม
ก็ฝากให้คนอื่นมาบอกแทนตลอด
มีอยู่วันรถน้องเค้าเสียผมก็อยู่ดูให้จนมืดรถซ่อมไม่ติดผมก็นั่งอยู่เป็นเพื่อนจนพ่อน้องมารับ
ระหว่างที่นั่งรออยู่ด้วยกันผมก็ชวนคุยถามนู้นถามนี้ แต่น้องเค้าก็หลบหน้าหลบตาถามคำตอบคำสไตล์เดิม ตอนนั้นผมเริ่มคิดและว่าเห้ยน้องมันคิดอคติอะไรกับเราหรือเปล่าวะ
หรือมันไม่ชอบหน้าเรา หรือน้องเค้าเป็นแบบนี้กับทุกคน
แต่ผมลองสังเกตดูเวลาคนอื่นแซวคนอื่นชวนคุยกับน้องเค้าน้องมันก็คุยด้วยปกติหัวเราะยิ้มแย้ม ผิดกับผม ถามอะไรก็เดินหนี คุยด้วยก็หลบหน้า ตอนนั้นผมคิดและว่าเออสงสัยน้องมันไม่ชอบหน้าเราจริงๆแหละ
ผมก็เลยเฉยๆเลิกปลื้มน้องเขาละมองน้องเป็นโจทก์ไปเลย 5555
พอมาถึงวันนี้ผมมีปัญหาที่ทำงาน
หัวหน้าเลยเรียกเข้าไปคุยปัญหาต่างๆด้วย
ผมพูดคุยเรื่องงานเสร็จหัวหน้าก็ถามผมว่า
พี่มีปัญหาอะไรจะพูดกับหนูอีกไหม
ผมก็เลยนึกขึ้นได้เลย ถามหัวหน้าไปเลยว่า
มีเลยมีคือลูกน้องหนูอะน้องเค้าอะสนิทกับหนูพี่ถามจริงๆน้องมันอคติอะไรกับพี่เปล่าวะ
หัวหน้าก็หัวเราะครับ แล้วบอกผมว่า
ไอ้บ้าพี่ไม่รู้จริงๆหรอว่าน้องมันโครตปลื้มพี่เลยอะนั่งพูดถึงพี่ทั้งวัน พอพวกหนูแซวมันก็เขิลจนหน้าแดงแต่มันห้ามไม่ให้พวกหนูไปบอกพี่เด็ดขาด
ผมอึ้งไปพักนึง แล้วก็ตอบไปว่า จริงดิ
แล้วผมก็หัวเราะแล้วก็เดินออกมาเลย
คือ งง อึ้งครับรู้สึกตลก
เพิ่งรู้เหมือนกันว่าคนที่เค้ามาแอบชอบเราจะแสดงอาการกับเราแบบนี้
ผมนี่มองน้องมันเป็นโจทก์ไปเลย 5555

ไม่รู้ว่าต่อจากนี้จะเอาไงดีครับผมก็รู้สึกเขิลเหมือนกันมีความสุขจนนอนไม่หลับเลยครับ 5555