#เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อกองอวยอลิซเท่านั้น
ตอนที่ 10 เจ้ากระต่ายที่แสนโหดร้าย
---1---                  
    คิริโตะ อาสึนะ อลิซ และลิซเบทไปนั่งประชุมกันที่ร้านกาแฟขนาดเล็กตรงกลางเมืองแห่งการเริ่มต้น
"ชั้นเริ่มสงสัยตั้งแต่เริ่มเควสแล้วแหละ"
    อลิซเอ่ยเปิดบทสนทนา
"แล้วอลิซสงสัยอะไรเหรอ"
    อาสึนะพูดต่อ
"พวกเธอลองคิดดูดีๆสิ มันเป็นถึงอีเว้นท์ใหญ่ แต่เควสมันก็ง่ายเกินไปรึเปล่า"
"จะว่าไปมันก็จริงนะ"
    NPC ผู้หญิงสวมชุดเมดสีขาวเดินเอาจานเค้กกับกาแฟร้อนมาสี่ชุดแล้ววางลงบนโต๊ะของพวกเขา เธอโค้งคำนับแล้วเดินกลับไป
"ชั้นก็เริ่มสงสัยตอนที่อลิซบอกนั่นแหละ ตอนที่เห็นบอสตัวนั้นปรากฎขึ้นมาชั้นก็ตกใจอยู่เหมือนกัน"
"แย่แล้วค่ะ! ป๊ะป๋า"
    อยู่ๆยุยก็ออกมาบนบ่าขวาของคิริโตะ เธอออกมาด้วยความตกใจ
"มีอะไรเหรอ ยุย"
"เควสนี้น่ะ เกิดจากความผิดปกติของคาดินอลซิสเต็มค่ะ เป็นความผิดพลาดที่ร้ายแรงด้วย"
"หมายความว่าไงเหรอ ยุยจัง"
"อย่างที่หนูเคยบอกไว้ค่ะ ใน ALO ใช้ระบบคาดินอลที่รุ่นเก่ากว่าเกมอื่นๆ ด้วยเหตุนี้ระบบมันก็เริ่มรวน ตอนนี้อาจจะมีเควสที่อันตรายโผล่มาเต็มไปหมด ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้เริ่อยๆล่ะก็..เกมนี้อาจจะต้องถึงจุดจบ"
"ไม่ได้นะ!"
    อลิซตกใจกับคำพูดของยุย
"ใจเย็นสิ อลิซ อาจจะมีทางแก้อยู่ก็ได้"
"ทางเดียวที่จะแก้ได้ คงมีแต่เปลี่ยนระบบใหม่เท่านั่นแหละค่ะ"
    บรรยากาศเงียบไปอย่างกระทันหัน
"ไม่ลองแจ้ง GM ดูล่ะ อาจจะช่วยอะไรก็ได้"
    ลิซเบทพูดทำลายความเงียบ
"นั่นสินะ เดี๋ยวชั้นไปติดต่อให้ก็ได้"
    อาสึนะเสนอตัวว่าจะเป็นคนติดต่อ GM
"งั้นชั้นจะไปบอกทุกคนที่เมือง คิริโตะกับอลิซและยุยจังลองไปตรวจบอสตัวนั้นแล้วกันนะ"
"อื้ม"
---2---
    ผมกับอลิซเดินเข้ามาในป่าอีกครั้ง พวกเราตกลงกันว่าให้เราสองคนไปสำรวจกระต่ายตัวนั้น
"คิริโตะ ถ้าพวกเรามากันครบทุกคนเราจะสู้มันได้รึเปล่า"
"ไม่รู้สิ อาจจะสู้ได้ก็ได้นะ"
    ผมกับอลิซเดินไปจนถึงจุดที่เราเจอเจ้ากระต่ายนั่น แต่คราวนี้มันดันไม่อยู่
"หายไปไหนล่ะเนี่ย"
    อลิซเดินไปที่พุ่มไม้ แต่ก็ไม่มีปฎิกิริยาอะไร
"ไม่มีอะไรเลย หมายความว่าไงกันล่ะเนี่ย"
"เดี๋ยวสิ! นั่นมัน.."
    ผมเห็นกระต่ายบาโรบาโรอยู่ตรงพุ่มไม้ข้างหลังอลิซ
"มีอะไรเหรอ คิริโตะ"
"ดูข้างหลังเธอสิ"
    อลิซหันหลังไปมองตามที่ผมบอก เธอเห็นก็ไม่ได้ตกใจอะไรแล้วเธอก็เดินกลับมาหาผม
"นี่มันคงเป็นกับดักอีกตามเคยสินะ"
"คงจะอย่างนั้นแหละ ตอนนี้ก็อย่าพึ่งไปยุ่งกับมันเลยดีกว่า"
"อื้ม"
"โอ้ว จะถอดใจซะแล้วเหรอ คุณนักดาบดำ"
    อยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิงมาจากด้านหลังของผม มันเป็นเสียงที่ผมเคยได้ยินมาก่อน แต่ว่า..ที่ไหนกันนะ
    ผมหันหลังกลับไปมอง
"นี่เธอ.."
    คนที่ผมเห็นก็คือ..โรซาเรีย คนที่ผมเคยจับเขาใน SAO ตอนที่ช่วยเหลือซิลิก้า
"ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ!"
"นี่ คิริโตะ เค้าคือใครเหรอ"
"เดี๋ยวชั้นจะเล่าให้ฟังทีหลัง เธอคอยอยู่ข้างหลังชั้นเถอะนะ"
"ไม่ได้เจอกันนาน ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยนะ คุณนักดาบดำ"
    ผมกำมือแน่น เธอเป็นอีกคนที่ผมไม่อยากจะเจออีก
"เธอเองก็เถอะ วันนี้ไม่คอยตามหลังพวกลูกน้องอีกรึไง"
"ปากเสียจังนะ หึๆๆ"
    //ป๊อก!// โรซาเรียดีดนิ้วมือขวา จากนั้นก็มีเพลย์เยอร์หกคนออกมาจากต้นไม้ เหมือนเดจาวูเลยแฮะ ตอนนั้นเองก็เป็นแบบนี้
"ตอนนั้นก็ทำชั้นไว้จนแสบเชียวนะ คราวนี้ชั้นคงไม่ปล่อยคุณไว้แน่"
"พูดอะไรน่ะ! ชั้นไม่ยอมให้ทำอะไรคิริโตะหรอกนะ!"
    อลิซเดินออกมาปกป้องผมด้วยความโมโห
"แหมๆ ซิลิก้าจังไม่อยู่มีคู่ควงคนใหม่แล้วงั้นเหรอจ๊ะ ดีจริงๆ ฮ่าๆๆ"
"นี่เธอ...!"
"ไม่ต้องห่วงไปหรอกจ่ะ ตอนนี้ชั้นไม่จัดการพวกเธอหรอก สิ่งที่ชั้นจะทำน่ะ.."
"อย่าบอกนะว่า.."
    โรซาเรียหยิบหอกคู่ใจของเธอออกมา แล้วเธอก้เดินไปที่เจ้ากระต่าย แล้วจากนั้นโรซาเรียก็ใช้หอกแทงเข้าไปหาเจ้ากระต่าย
"นี่เธอจะทำอะไรน่ะ! มันอันตรายนะ!"
"โธ่ มันก็แค่กระต่ายธรรมดา จะอันตรายอะไรล่ะ"
"หะ..หัวหน้าครับ! ขะ..ข้างหลัง"
"อะไรเล่า"
    เจ้ากระต่ายขยายขึ้นเป็นตัวใหญ่อีกครั้ง คราวนี้มันดูโหดกว่าเดิมซะด้วย ผมกับอลิซไม่น่าจะเป็นอะไร แต่โรซาเรียท่าทางจะอันตรายแล้วล่ะ
    อยู่ๆเจ้ากระต่ายก็ใช้ขาใหญ่ๆของมันตะครุบโรซาเรียเข้าเต็มๆ
"อ้าาาาา!!"
    โรซาเรียร้องอย่างสุดกำลัง
"หัวหน้าาาา!!"
    พวกลูกน้องหกคนของโรซาเรียรีบวิ่งเข้าไปหาเจ้ากระต่ายนั่น พวกเขาพยายามใช้ดาบฟันมัน
"อ้าาาาา!!"
    ภายในไม่กี่วินาที เจ้ากระต่ายก็ใช้เท้าของมันตะครุบพวกเขาจนเกลี้ยง ตอนนี้เหลือแต่ลูกไฟวิญญาณของพวกเขา
"ไม่จริงน่า.. มันโหดขึ้นเยอะเลยนะ"
    อลิซตกตะบลึงกับภาพที่เห็น ถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะก็ คงจะลำบากซะแล้วล่ะ

>>>ตอนที่ 11 การแก้แค้นของโรซาเรีย>>>

    สวัสดีครับ ขอโทษนะครับที่หานไปหลายวัน พอดีช่วงนี้งานเยอะจริงๆครับ ทั้งงานสอบซ่อม ทั้งรายงาน แถมวันศุกร์ก็ไปทัศนศึกษาอีก ผมเลยไม่มีเวลาทำ นี่ผมโดดงานมาเขียนให้ก่อนนะครับ ติดตามตอนต่อๆไปกันด้วยนะครับ สัญญาว่าจะขยันให้มากกว่านี้ครับ เจอกันตอนต่อไปครับ ^^