เราเริ่มรู้ตัวว่าอ้วนเกินความจำเป็น ซึ่งโดยปกติเราชอบออกกำลังนะ ที่เคยทำเป็นประจำคือเล่นฟุตบอล แต่พักหลังเพื่อนๆไม่ค่อยว่างกันแล้ว แฟนเราชอบวิ่งแต่ไม่มีที่ให้วิ่ง (แน่นอนว่าแถวบ้านมีถนน แต่เป็นถนนที่กว่ารถจะโล่งก็ 3-4 ทุ่มแล้ว) เราจึงเลือกการกระโดดเชือกเพื่อออกกำลังกาย ปัญหาก็มาทันที เรากระโดดเชือกได้ไม่เกิน 20 รอบ จริงๆถ้าทำไปเรื่อยๆอาจจะชำนาญได้มากขึ้น แต่เรารำคาญที่ต้องทำๆหยุดๆ เหงื่อไม่ออกสักที เราจึงเริ่มกระโดดโดยที่ใช้มือข้างเดียวในการถือเชือก ผลก็คือเรากระโดดได้เรื่อยๆจนกว่าจะเหนื่อย คำถามเลยเกิดขึ้นในหัวว่าทำไมเราต้องกระโดดพร้อมกับเหวี่ยงเชือกไปรอบตัวด้วย หรือจริงๆแล้วการมีเชือกมันจะช่วยให้ได้ประโยชน์ในด้านอื่นๆอีก

ความจริงเราก็โง่นิดหน่อยไม่ได้โง่เยอะ พอจะรู้ว่าถ้าถือเชือกก็จะเมื่อยแขน เหวี่ยงเชือกก็จะเมื่อยมือ ซึ่งนั่นก็เป็นการบริหารในส่วนนั้นๆด้วย หรือการใช้เชือกจะช่วยฝึกสมาธิ เพราะเราจะต้องกระโดดให้พร้อมกับจังหวะการเหวี่ยงของเชือก แล้วนอกเหนือจากเหตุผลนี้แล้วยังมีอย่างอื่นอีกมั้ยล่ะ

พิมพ์ไปเรื่อยๆก็นึกออกอีกว่า ลองนึกภาพตามนะ ถ้าอยู่ดีๆคุณก็กระโดดอยู่กับที่มันคงน่าเบื่อนะ มือก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไร เราลองแล้วสุดท้ายก็ไปจบที่ท่ากระโดดตบ ตกลงเชือกมันจำเป็นใช่มั้ยเนี่ย

เริ่มงงละ ไม่รู้จะถามทำไม ทุกวันนี้เราก็กระโดดแบบถือเชือกด้วยมือเดียว (ทำไงได้ ซื้อมาแล้ว แพงด้วย) แล้วก็เหวี่ยงไปคนละจังหวะกับที่กระโดด ได้เป็นพัน ไม่สนุกเลย แต่ได้เหงื่อนะ แค่นี้ก็พอใจละ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงนี่นะ แล้วก็ขออภัยที่ทำให้เสียเวลา ไม่ได้สาระอะไรเลย แต่มาออกกำลงกายกันเถอะ มันดีนะตอนตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ^^

                                                                                                                                                                   Albertini