ได้อ่านกระทู้ด้านล่าง
มีความเห็นหนึ่ง ได้อ้างถึงตำราพิชัยสงคราม

ตำราพิชัยสงคราม เป็นตำราที่ไม่ใช่ใช้เฉพาะการศึกสงครามเท่านั้น
แต่ยังสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการบริหารบ้านเมืองให้เกิดประโยชน์ได้อีกด้วย
ดังเช่นประโยคที่ว่า “รู้เขา รู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง”

และเรื่องคนกระซิบเตือนอยู่ด้านหลัง ก็เคยเกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์
แต่หน้าเศร้า ที่เสนาบดีที่คอยกระซิบเตือนอยู่ด้านหลังนั้น  ถูกประหารด้วยโทษฐานไม่ให้การสนับสนุน
และสุดท้าย บ้านเมืองก็พังพินาศ เพราะไม่มีใครกล้าเตือนการกระทำที่ไม่สมควร

ตัวอย่างนั้น แสดงให้เห็นถึงวัฒนธรรมประจบสอพลอ ที่สืบทอดมายาวนาน
เพราะเป็นวัฒนธรรมที่สามารถสร้างฐานอำนาจให้กับผู้ประจบสอพลอนั้นได้เป็นอย่างดี
ดังนั้น วัฒนธรรมนี้ จึงไม่เคยสูญหายไปกับความพินาศของการหลงระเริงไปในคำประจบสอพลอนั้นเลย