คือ พ่อเราติดเรามาก ติดตั้งแต่จำความได้
เมา ซ้อมแม่เรา ตั้งแต่เด็กจนวันนี้
เราก็เปิดใจคุยกับเขา จะเอาอย่างไงถึงเลิก
เขาก็บอกให้ทำโน้นทำนี้ เราก็ทำทุกอย่าง
เรา มีบ้าน จะเอาเขามาอยู่สบายๆ
แต่ขอให้เลิกเหล้า เบาๆลงบ้าง ก็ทำไม่ได้
ยังกิน เราท้องแก่ ก้อไม่เห็นเราท้อง ผลักเรา
คือกลายเป็นคนไม่มีสติเลย มันโมโห
และน้อยใจนะ บ้านก็ซื้อให้มาอยุ่ รถก็มีให้นั่ง
ไม่อยากให้ลำบากเหมือนตอนเด็กๆ ที่ผ่านมา
เราก็สงสารแม่ ต้องทำงานคนเดียว
กลับมาก็มาเจอพ่อเมา บ่น โวยวาย
ต้องมาทะเลาะกัน มันเห็นเหตุการแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนเราจะมีลูก คือแบบเศร้าน้ำตาไหลเลย ทำให้ขนาดนี้ ดีทุกอย่าง แต่ทำไมเขาไม่เคยนึกถึง
เราเลยมานั่งคิดว่าถ้าส่งไปบำบัดบ้านพักคนชรา จะดีไหม ไม่มีเหล้าให้ซื้อ ไม่มีเพื่อนกินเหล้า เมื่อเขาดีค่อยรับกลับมา แต่อีกใจไม่อยากทำ เพราะนึกถึงแววตาของพ่อ เวลาที่เขาไม่เมา เขาต้องเศร้ามากๆๆ แต่ไม่รุ้จะทามอย่างไรจริงๆ ขนาดจะต้องผ่าตัดตา หมอห้าม กินเหล้า เขาก้อยังแอบกิน ไปเปง 10 ๆครั้งไม่ได้ผ่า มันท้อใจจริงๆ มีวิธีอะไรแนะนำไหมคะ