คือ เป็นห่วงเพื่อนค่ะ (เราสนิทกันตั้งแต่ประถมปลาย) ก็ไม่รู้จะบอกเขายังไงไม่ให้เขารู้สึกว่าเราล้ำเส้นหรือทำตัวเหมือนแม่!
ก็รู้ว่าเขาดื่มเพราะเครียดกับปัญหาหลายๆเรื่อง แต่การดื่มมันไม่ได้ช่วยอะไรพอหายเมาแล้วกลับสู่ภาวะปกติ  "ปัญหามันก็ยังอยู่อยู่ดี"
เขาทำงานเป็นกะ แล้วพักหลังๆเขาดื่มบ่อยมาก (เขาบอกเราเอง) กลัวสุขภาพเขาจะแย่และจะทำให้ติดเบียร์ไปจนถึงตอนแก่
ยิ่งถ้าไม่มีเงินเก็บในวัยชราแล้วต้องมาติดเบียร์อีก  ชีวิตเขาก้อจะยิ่งแย่ค่ะ

ปล. เราเป็นคนไม่ดื่มเบียร์หรือเหล้าก็ดื่มไม่เก่งเลย (ดื่มตอนเข้าสังคมเท่านั้น)  และยังชอบผช. ไม่ใช่เบี้ยนนะคะ, แค่ห่วงเพื่อนมาก