ผมย้ายมาอยู่ที่ประเทศนิวซีแลนด์ครับ ต้องอยู่ 3 ปี ผมมีพี่ชายกับเพื่อนไทย 1 คนอยู่ทีนี่ พ่อผมมาส่งผม อีก 4-5 วันก็จะกลับแล้วครับ ผมร้องไห้ตั้งแต่วันแรกที่มาถึง แต่ร้องไห้คนเดียวนะครับในห้อง ผมคิดไปมาอีกทีไม่น่าเลยเรารู้อย่างนี้อยู่กับพ่อแม่ดีกว่า ผมร้องไห้ตลอดเวลาคิดถึงท่าน ผมอยากกอดท่านให้นานที่สุดเท่าที่ไทได้ผมไม่อยากให้ท่านไป ผมร้องไห้ง่ายมากครับเวลาคิดถึงเรื่องพวกนี้ จากที่ชอบอารมณ์เสียง่ายตอนนี้ผมไม่อารมณ์เสียแล้วครับ ผมรักพ่อแม่มากๆ ผมควรทำอย่างไรดีครับ 3 ปีนี่มันนานมากไหมครับ ผมว่าผมเป็นพวก home sick ผมเป็นคนที่เข้ากับใครไม่ค่อยได้เท่าไหร่ครับ เป็นเพราะผมพูดน้อยนะครับไม่ใช่เพราะอะไร เวลาผมเห็นพ่อพิมมาหาทางไลน์ก็นำ้ตาซึมแล้วครับ ผมคืดถึงแม้กระทั่งพี่ที่อยู่ประเทศเดียวกับตัวเอง พี่ที่ผมอยู่ด้วย อยู่คนละบ้านครับ ใครมีวิธ๊ให้เวลาพวกนี่ผ่านไปไวๆมั่งครับ ผมร้องไห้ตลอดเลย