รบกวนขอคำแนะนำ หรือแชร์ประสบการณ์วิธีคิดสำหรับการยกโทษ หรือการให้อภัยตัวเองจากความผิดพลาดอย่างร้ายแรงในอดีตหน่อยค่ะ

แม้เวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหน บาปผิดนั้นยังคงตามหลอกหลอน วนเวียน

แม้แต่คนที่เราคิดว่าเค้ารักเรามาก และเราก็รักเค้ามากที่สุด เค้าเคยบอกว่าให้อภัย อโหสิกรรมให้แก่เราแล้ว แต่เมื่อเวลาผ่านไป การกระทำและคำพูดของเค้าก็ยิ่งทำร้ายเราให้เจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

เราเคยคิดว่าเราให้อภัยตัวเองแล้ว และเริ่มต้นชีวิตใหม่ โดยไม่หันไปทำผิดแบบเดิม หรือสร้างความผิดแบบใหม่ๆ อีก
แต่มันเหมือนมะเร็งร้ายที่เกาะกินจิตใจเราให้ค่อยๆ ตายลงช้าๆ อย่างทรมานที่สุด

ขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นและทุกๆ ประสบการณ์นะคะ