ตอนนี้กำลังเครียดกับชีวิตมากค่ะ  เป็นเรื่องที่เราทะเลาะกับแม่ เรากับแม่ไม่ค่อยจะมีความเห็นตรงกันสักเท่าไหร่ในหลายๆเรื่อง บวกกับเราค่อนข้างที่จะต่อต้านแม่ เพราะรู้สึกมาตั้งแต่ตอนเด็กๆว่าแม่ลำเอียงชอบรักพี่ชายมากกว่าเรา พี่ชายขออะไรได้หมด เหตุการณ์หลายๆอย่าง มันทำให้เรารู้สึกถึงความลำเอียงมาตลอด  เรากินข้าวก็ต้องล้างเอง น้ำก็ต้องกอก แต่พี่ชายเราไม่ทำก็ได้ เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เรายังเด็ก พี่ชายบวช แม่หมดเงินไปเป็นแสนๆ แถมตอนเรียนมหาวิทยาลัยแม่ก็ซื้อรถให้ขับไปเรียน รถเกิดอุบัติเหตุ แม่ก็เปลี่ยนให้ใหม่ ซื้อแบบเงินสด พี่ชายเราไม่ต้องเสียอะไรเลย แต่เราไม่เคยรู้สึกเกลียดพี่นะ  เพราะส่วนดีก็มี คือเราเข้าใจว่า เพราะแม่ต่างหากที่ให้พี่ทุกอย่างจนเราเป็นแบบนี้ อย่างตอนพี่ชายแต่งงาน สินสอดค่าแต่งงานก็เกือบๆล้าน แม่เราออกให้หมด คือไม่ใช่ว่าเราไม่ได้อะไรเลย ก็ได้บ้าง แต่ก็ไม่เท่าพี่ชาย ตอนพี่เรียนโทแม่ก็จ่ายทุกอย่าง ทั้งค่าเทอม ค่าน้ำมัน แม้แต่ค่ากินข้าวก็ได้ ทั้งๆที่พี่ก็ทำงานแล้ว พอมาถึงตอนเรา ตอนที่เราใกล้จบ บอกกับเราว่า ถ้าจบแล้วจะซื้อรถให้ เราก็บอกว่ายังไม่ได้ใช้ แม่ไม่ต้องซื้อ ซื้อมาก็มาจอด รถที่บ้านก็ยังมีใช้  เรื่องที่เราน้อยใจที่สุดคือตอนเรียนป.โท เราขอเงินค่าเทอมแม่ แม่กลับบอกว่า ทำงานแล้วทำไมไม่จ่ายเอง เรารู้สึกน้อยใจมากและก็ร้องไห้อยู่ในห้องเป็นครึ่งวัน พ่อไม่ค่อยได้สนใจเรื่องเงินได้บ้านสักเท่าไหร่ เพราะพ่อให้แม่เป็นคนเก็บค่ะ เราก็เลยไปขอกับพ่อแทน พ่อไปขอ ATM กับแม่เพื่อจะกดเงินให้เรา แต่แม่บอกว่า โตแล้วให้รับผิดชอบเอง แต่โชคดีที่พ่อเราเป็นคนยุติธรรมค่ะ เราก็เลยได้ค่าเทอม แต่เงินค่ากิน ค่าน้ำมันไม่เคยขอนะคะ ความจริงที่ขอค่าเทอมคือเราก็มีความรู้สึกตอนนั้นว่า เราก็ควรจะได้อะไรบ้าง

แต่ที่เป็นปัญหาตอนนี้คือ ตั้งแต่เรียนจบป.ตรี เราทำงานได้เกือบๆ 5 ปีแล้วค่ะ  รวมเวลาเรียนป.โทด้วย ล่าสุด เรามีความจำเป็นต้องใช้รถ เลยจะซื้อรถ เราก็ปรึกษากับพ่อ ว่าจะซื้อรุ่นไหน อย่างไร คือเรามีเงินเก็บประมาณ 3 แสนค่ะ แต่พ่อบอกว่าไม่ต้อง เดี๋ยวซื้อให้เอง เพราะพี่ชายพ่อกับแม่ก็ซื้อให้เหมือนกัน แต่พอพ่อไปคุยกับแม่ แม่กลับบอกว่า เดี๋ยวดาวน์ให้ แล้วให้เราผ่อนเอง คือความรู้สึกที่เราทำลืมๆมันไป มันก็กลับมาอีกครั้ง เราโมโหแม่มากๆ เลยบอกไปว่าไม่เอาก็ได้ เดี๋ยวซื้อเอง แม่ก็ด่า หาว่าเราจะเอาแต่สมบัติพ่อแม่ ไม่รู้จักหาเอง เราก็เลยไม่คุยกับแม่อีกเลย เอาเงินเก็บไปดาวน์ซื้อเองค่ะ  แต่จะไม่รู้สึกมากกว่านี้ ถ้าแม่ไม่เอาเงินให้พี่ พี่ชายเราซื้อบ้านค่ะ แม่ให้เงินพี่ชาย 5 แสนช่วยค่าซื้อบ้าน แม่ไม่ได้พูด แต่พี่ชายเราเป็นคนพูด พี่ไม่ได้พูดเพราะอวดเรานะ เพราะเรากับพี่ก็ค่อนข้างสนิทกัน แต่คนที่ทำให้เราอิจฉาพี่มาตลอดก็คือแม่ เราจะจัดการความคิดที่ต่อต้านแม่ ความคิดที่ว่าแม่รักพี่มากกว่าได้อย่างไร มันติดตัวเรามาตลอดจนตอนนี้อายุ 27 ปีแล้วก็ยังคงคิดน้อยใจแม่ ไม่ชอบการกระทำของแม่ แต่เราก็รักแม่นะ