จริงๆดิฉันอายุเยอะแล้วนะคะ รู้สึกผิดเหมือนกันที่มารู้สึกน้อยใจแม่ค่ะ  แต่มันสลัดความคิดนี้ไม่ออก เลยขอระบายซักหน่อยนะคะ เผื่อมันจะดีขึ้น
ดิฉันรู้สึกว่าแม่ไม่ค่อยรักดิฉัน ดิฉันเป็นลูกสาวคนโต ในครอบครัวคนจีนค่ะ แต่เล็กจนโตแม่ไม่เคยชมดิฉันเลย มักจะตำหนิได้ในทุกเรื่อง แต่กับน้องชายแม่รักมากค่ะ ทำผิดอะไร ร้ายแรงแค่ไหน ก็อภัยและช่วยเหลือเสมอ ล่าสุดดิฉันก็ทะเลาะกับน้องชาย และดิฉันได้จ่ายเงินก้อนใหญ่ไปให้ และคิดจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเค้าอีก เบื่อความเละเทะของเค้า
เย็นนี้แม่ทำอาหารพิเศษ มีseafoodแพงๆ เพราะหลานมากินข้าว ดิฉันกลับมา ก็ดีใจกำลังจะไปตักข้าว แม่เห็นน้องชายกลับมา ก็กระวีกระวาดไปตักกับข้าวเพิ่ม และรีบเรียกน้องกินข้าว แถมบอกดิฉันว่า ไม่กินก็ออกไป เดี๋ยวน้องจะมานั่งตรงนี้
ดิฉันเงิบไปเลย ความอยากกินหมดไป คนงานในบ้าน (ได้กินอาหารดีๆมื้อนี้ด้วย)ยังมองหน้าดิฉัน แล้วทำท่าเหวอๆเลย  ดิฉันหนีไปอาบน้ำ แล้วก็มาค้นกับข้าวเหลือๆกิน(แน่นอน ไม่เหลืออาหารดีๆแล้ว)
ดิฉันพยายามสลัดความน้อยใจให้มันออกไป แต่มันไม่ออกซักที เลยต้องมาระบายในห้องนี้ ขอบคุณนะคะ