สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวพันทิป วันนี้เรามีเรื่องเล่าหลอนๆ มาเล่าให้ฟังกันนะ
**บอกเลยเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เกิดกับตัวเราจริง ไม่มีการเสริมแต่งอะไรใดๆทั้งสิ้น**
เหตุการณ์แรก เงาใคร
คือเรื่องมีอยู่ว่า คือเราเป็นเด็กกรุงเทพแต่กลับมาอยู่ที่ ตจว. 2 ปี เพราะเราอยากกลับมาอยู่ ตจว. คิดถึงยายกับตา (ตอนที่เรามาเรียนเรามาเรียนต่อป.5) คืนแรกที่เรามาอยู่คือเจอเลยอค่ะ คือว่าบ้านยายเราอ่ะเลี้ยงกุมารไว้ 1 ตน เค้าชื่อน้าใบโพธิ์ คือคืนนั้นเรานอนกับตากับยาย เราสะดุ้งตื่นมาตอนตี 2 เพราะเรานอนไม่หลับ เราก็มองออกไปนอกประตู เราเห็นเงาเด็กผู้ชายยืนอยู่คือแบบนึกภาพตามน่ะค่ะ แสงไฟจากทางส่องเข้ามาเลยเห็นเป็นเงาคนเลยอ่ะ ยืนเท้าเอวอยู่แล้วแบบยืนมองนานมาก เราก็มองกับเค้า เรามองเค้า เค้ามองเราอยู่อย่างเงี่ยประมาน 5-6 นาที แล้วเราก็คิดว่าพี่เราแกล้งเราแน่ๆ เลยหลับต่อ ตื่นเช้ามา เราเลยไปถามพี่เรา
เรา : ตอนกลางคืนมายืนทำไม ตอนตี 2 (คือรูปร่างทรงผมเหมือนที่เราเลยเพราะพี่เราสกินเฮดนางเรียน รด.) ทำไมไม่นอน
พี่เรา : อะไรเมื่อคืนนอนตั้ง 3 ทุ่มแล้ว
เรา : เอาหรอ สงสัยเงาเสาบ้านมั้ง แล้วเราก็ไม่ได้คิดไร เราก็ลืมๆ มันไป
เหตุการณ์ที่สอง เสียงระนาดพาเพลิน
คือวันนั้นเป็นพระเราจำได้แม่นเลย คือเรานอนเล่น ฟังวิทยุทรานซิสเตอร์ของเราอยู่ แล้วจู่เราได้ยินเสียงระนาด เล่นเป็นเลยน่ะเพราะมาก มาจากข้างบ้านเรา คือข้างบ้านเราเป็นตาเรา ชื่อตาฝื้น แกเป็นพี่ของตาเรา บ้านแกมีระนาดอยู่แกเป็นครูสอนระนาด แต่แกเสียชีวิตแล้ว เพราะแกเป็นโรคตับบ้านนั้นแกอยู่กับเมียแกชื่อยายแหวง เราก็คิด เอ๊ะ เสียงระนาดมาจากบ้านตาฝื้นนี่ สงสัยหลานแกมาคงเล่น แต่มันก็ดึกแล้วน่ะใครจะมาเล่น เราก็ไม่เอะใจอะไร เราก็นอนฟังเรื่อยๆ หลับค่ะ มันเพลิน ^^ พอเช้ามาเราเลยไปถามยายว่า
เรา : แม่ใหญ่ (คนอ่างทองเรียกยายว่าแม่ใหญ่) พี่มิ้นมาหรอ(หลานตาฝื้น) เมื่อได้ยินเสีงเค้าเล่นระนาด
ยาย : ไม่หนิ่ มียายแหวงอยู่คนเดียว
เรา : เอ่าหรอ สงสัยยายแหวงเล่น
ยาย : บ้าเหรอ ยายแหวงตีระนาดไม่เป็น
เอ้า ชิบแล้วใครเล่นอ่ะ เราก็มารู้ว่าตาฝื้นแกจะต้องตีระนาดทุกวันพระ เพราะจะได้ไม่คืนครู
เหตุการณ์ที่สาม รถของเล่น
เหตุการณ์เกิดขึ้นกับเราเมื่อตอนเราปิดเทอม คืนนั้นเรานอนอยู่ในห้องเรา เราเอาแมวมานอนด้วย เพราะเรากลัวผี คือบ้านเรามีสองชั้น ตา ยาย พี่ น้า น้าสะใภ้ นอนข้างหมด เราเลยมานอนข้างบนเพราะห้องหมด เราก็หลับเพลิน ๆ ช่วงเวลาประมานเที่ยงคืน เราสะดุ้งตื่น เพราะเสียงคนเดินบนบ้านบ้านมันสั่น แล้วก็เสียง แอ๊ด อ๊อด ๆ เมือนคนเดิน  คือบ้านเรามันเป็นบ้านไม้ไงเสียงมันดัง แล้วคือเราสะดุ้งเลยอ่ะ แล้วก็หยุด เราก็มองนึกว่าแมวเดิน เอ้า แมวอยู่ตรงนี้นี่หว่า แล้วใครเดิน เราส่องไฟไป เอ่า ก็ไม่มีใครนี่หว่า เราเลยคิดว่า เสียงไม้มันลั่นป่าวฟร่ะ เลยนอนต่อ นอนต่อกำลังจะหลับ เอาอีกล่ะ ดังอีกล่ะ แอ๊ด อ๊อด ๆ แล้วไม่ได้มาแค่เสียงคนเดินบนบ้านน่ะจ้ะ เสียงรถของเล่นก็มา แก็กกกก แก็ก ๆ แก็กกกก เราคิดว่า เอาแล้วไง ไม่ใช่แมว ไม่ใช่คน เท่านั้นแหละ คลุมโปรงหลับตาปี๋เลยจ้าาา เภาวนาขอให้เช้าไวๆ
เหตุการณ์ที่สี่ เสียงตัดเล็บปริศนา
คือตอนเด็กเราเป็นโรคจิตอ่ะชอบตัดเล็บตอนกลางคืน ตัดมันทุกคืน โรคจิตง่ะ คือเราไม่เปิดไฟน่ะจ่ะ ปิดไฟ แล้วก็เปิดไฟฉายตัด แล้วมีอยู่คืนนึงเรานอนอยู่ เราก็ได้ยินเสียงตัดเล็บ แก็ก ๆๆ เราก็คิดเสียงใครตัดเล็บฟร่ะ สงสัยพี่เรามันคงตัด เราก็ไม่ได้คิดไร เช้ามาเราก้ไม่ถามพี่เราน่ะว่าตัดหรอ แล้วเป็นแบบนั้นทุกคืน แก็ก ๆๆ ดังแบบนี้ทุกคืนจนเราทนไม่ไหว เช้ามาเราเลยไปบอกพี่เราว่า
เรา : เลิกตัดเล็บตอนกลางคืนได้แล้ว ลำคาญ นอนแทบไม่ได้
พี่เรา : บ้าหรอ อีดำ ใครเค้าตัดเล็บตอนกลางคืน ไม่มีใครเค้าตัดตอนนั้นหรอก (แต่ตรูตัด 5555)
เรา : เอ้า แล้วใครตัดฟร่ะ แล้วคือตลอดทุกคืนที่เราได้ยินเสียง จะมีเล็บเต็มที่นอนเราตลอด ทั้ง ๆ ที่วันนั้นเราไม่ได้ตัด แล้วเราก็ทำความสะอาดที่นอนทุกครั้งที่เราตัด
ปล. อย่างที่บอกค่ะ ทุกเรื่องเป็นเรื่องจริง เกิดขึ้นกับเราจริงๆ ไม่มีการเสริมแต่งอะไรใดใดทั้งสิ้น
ใครมีเรื่องเล่าหลอนๆ ก็มาแชร์กันได้นะคะ
ปล. 2 เรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคลน่ะ โปรดใช้วิจารณยานในการอ่าน