หากค้นๆดูที่ จขกท. ตั้ง ก็จะพบว่าท้อแหละ เจอเกรดที่ไม่รู้ว่าชีวิตเทอมต่อไปจะรอดมั้ย พอผ่านมาได้ ณ จุดๆนี้แล้วมันคุ้มนะ ถึงเราจะโง่ แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยความพยายาม จากเกรดไม่ถึง 2 หลังจากพยายามไม่ให้หลุด ก็อยู่ที่ 2.xx กว่าๆและพ้นProต่างๆของมหาลัย แต่เราก็ต้องพยายามไต่เต้าขึ้นไปเรื่อยๆ แต่แฟนเราสอนว่า "เกรดไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต" เราก็เลยคิดว่า เราควรพยายามที่จะเข้าใจ และปลง ยอมรับความจริง สู้กับอุปสรรคให้ได้
เราลงเรียนเสรีวิชานึง วิชานี้ได้สอนทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับโลก ชีวิต เราต้องขอบคุณวิชานี้จริงๆ ที่เขาสอนให้ได้เราปฏิบัติ ได้ฝึกคิดถึงส่วนลึกในจิตใจ สอน-ขัดเกลาจิตใจได้เป็นอย่างมาก รายวิชานี้เราทุ่มเทมากนะ จนได้Aมา "A ตัวแรกโว้ยยยยยย 555" โครตดีใจ และบอกแม่ เห็นแม่ยิ้มอย่าง งงๆ เอ้อ กำลังใจมาอีกเป็นล้านให้สู้ต่อ คนอื่นอาจจะมองว่า "วิชานี้ง่ายๆ ใครก็ได้หรอก" แต่เราว่าไม่นะ... ก็รู้แหละว่ามันง่าย แต่เราก็ทำอย่างเต็มที่ ตั้งใจทำรายงานสุดๆอะ อ่านไปสอบ ทบทวน แบบเห็นข้อสอบละยิ้มมม "เหมือนที่เรียนมา เหมือนที่ทำรายงานมา เหมือนที่ทวนมา" อยากให้ทุกวิชามีโมเม้นแบบนี้อะ555 แต่ก็ยาก😂
ขอบคุณคำแนะนำ กำลังใจจากเพื่อนๆในพันทิปนี้ การจะชนะใจตนเองได้ต้องตั้งคำมั่นสัญญากับตัวเองไว้ด้วยนะ และให้กำลังใจตัวเอง ท้อได้ ล้มแล้วต้องลุกขึ้นยืนสู้
แต่ก็มีสิ่งนึงที่ทำให้เรายิ้มกับเกรดที่ไม่สวยหรูของเรา คือ การที่คนที่ได้เกรดเยอะกว่าเรามาถาม หรือให้เราสอน ในวิชาที่เราได้โครตน้อยกว่าเขา และนั่นทำให้เราค้นพบว่า "เกรดไม่ได้ช่วยให้คนเหล่านั้นทำงานเป็นเลย" เเละที่สำคัญ เขาเรียนเอาแค่เกรดหรือเปล่า ไม่ได้หวังจะนำมาใช้ประโยชน์ต่อ และก็แอบคิดชั่วอย่างนึงนะ "อ๋ออออ เข้าใจในคำที่ว่า คนเก่งมักเห็นแก่ตัว" ละ... แต่เราจะขอโง่ๆ แต่บริสุทธิ์ดีกว่า ขอซื่อสัตย์กับตัวเองดีกว่า ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่ลอก!!
ปล. อยากฝากข้อคิดนึงนะคะ ถึงเราจะได้เกรดน้อย แต่ก็ควรใช้เกรดน้อยให้มีคุณค่า เกรดไม่ใช่ทึกอย่าง การทำได้ ใช้เป็น สำคัญกว่า ถ้าเราทำได้ แต่เกรดมันน้อย ก็ช่างมันเถอะ เราทำเป็น/ทำได้ ไม่ต้องกลัวอะไร สู้ต่อไปจนจบ ... บอกใครวะ เอ้อออ... ###บอกตัวเองเนี่ย 555 ยิ้มออกแล้ววว###
#สัญญากับตัวเองนะเว้ย เราจะไม่สู้อยู่แค่นี้ เราจะสู้ไปเรื่อยๆ 😊✌#
จบปี1อย่างเป็นทางการ และปีต่อไปเกรดก็จะขึ้น ๆๆๆๆ และเราจะต้องทำได้ ผ่านไปได้ ดราม่าได้ ก็ต้องสู้ได้สิ.
##จากเกรด1.xx## เกรดไม่สวยในเทอมแรกของมหาลัยฯ...
เราลงเรียนเสรีวิชานึง วิชานี้ได้สอนทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับโลก ชีวิต เราต้องขอบคุณวิชานี้จริงๆ ที่เขาสอนให้ได้เราปฏิบัติ ได้ฝึกคิดถึงส่วนลึกในจิตใจ สอน-ขัดเกลาจิตใจได้เป็นอย่างมาก รายวิชานี้เราทุ่มเทมากนะ จนได้Aมา "A ตัวแรกโว้ยยยยยย 555" โครตดีใจ และบอกแม่ เห็นแม่ยิ้มอย่าง งงๆ เอ้อ กำลังใจมาอีกเป็นล้านให้สู้ต่อ คนอื่นอาจจะมองว่า "วิชานี้ง่ายๆ ใครก็ได้หรอก" แต่เราว่าไม่นะ... ก็รู้แหละว่ามันง่าย แต่เราก็ทำอย่างเต็มที่ ตั้งใจทำรายงานสุดๆอะ อ่านไปสอบ ทบทวน แบบเห็นข้อสอบละยิ้มมม "เหมือนที่เรียนมา เหมือนที่ทำรายงานมา เหมือนที่ทวนมา" อยากให้ทุกวิชามีโมเม้นแบบนี้อะ555 แต่ก็ยาก😂
ขอบคุณคำแนะนำ กำลังใจจากเพื่อนๆในพันทิปนี้ การจะชนะใจตนเองได้ต้องตั้งคำมั่นสัญญากับตัวเองไว้ด้วยนะ และให้กำลังใจตัวเอง ท้อได้ ล้มแล้วต้องลุกขึ้นยืนสู้
แต่ก็มีสิ่งนึงที่ทำให้เรายิ้มกับเกรดที่ไม่สวยหรูของเรา คือ การที่คนที่ได้เกรดเยอะกว่าเรามาถาม หรือให้เราสอน ในวิชาที่เราได้โครตน้อยกว่าเขา และนั่นทำให้เราค้นพบว่า "เกรดไม่ได้ช่วยให้คนเหล่านั้นทำงานเป็นเลย" เเละที่สำคัญ เขาเรียนเอาแค่เกรดหรือเปล่า ไม่ได้หวังจะนำมาใช้ประโยชน์ต่อ และก็แอบคิดชั่วอย่างนึงนะ "อ๋ออออ เข้าใจในคำที่ว่า คนเก่งมักเห็นแก่ตัว" ละ... แต่เราจะขอโง่ๆ แต่บริสุทธิ์ดีกว่า ขอซื่อสัตย์กับตัวเองดีกว่า ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่ลอก!!
ปล. อยากฝากข้อคิดนึงนะคะ ถึงเราจะได้เกรดน้อย แต่ก็ควรใช้เกรดน้อยให้มีคุณค่า เกรดไม่ใช่ทึกอย่าง การทำได้ ใช้เป็น สำคัญกว่า ถ้าเราทำได้ แต่เกรดมันน้อย ก็ช่างมันเถอะ เราทำเป็น/ทำได้ ไม่ต้องกลัวอะไร สู้ต่อไปจนจบ ... บอกใครวะ เอ้อออ... ###บอกตัวเองเนี่ย 555 ยิ้มออกแล้ววว###
#สัญญากับตัวเองนะเว้ย เราจะไม่สู้อยู่แค่นี้ เราจะสู้ไปเรื่อยๆ 😊✌#
จบปี1อย่างเป็นทางการ และปีต่อไปเกรดก็จะขึ้น ๆๆๆๆ และเราจะต้องทำได้ ผ่านไปได้ ดราม่าได้ ก็ต้องสู้ได้สิ.