สมัยนี้ตั้งใจเรียนอย่างเดียวไม่พอ [เพื่อนฝากมาตั้ง]

แบบว่า กำลังเซ็งมาก เจออาจารย์ออกเกรดมั่ว (ยาวนะ)


คือตอนนี้กำลังเรียน ป.ตรี ภาคพิเศษอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่ง

ก็ค่อนข้างตั้งใจเรียนมาก เพราะอยากให้ทรานสคริปต์ออกมาสวยๆ
จะได้เอาไปพูดตอนสมัรงานได้ว่า ถึงปริญญาใบนี้จะได้มาช้า แต่ก็มีความตั้งใจนะ

ก็ไปได้ด้วยดี เรียนมาปีครึ่ง เกรดเฉลี่ย 3.5
แม้แต่วิชายากๆ บัญชี คณิต อังกฤษ ที่ไม่ถนัด ก็ยายามสู้ จนได้ไม่ต่ำกว่า B


จนกระทั่งมาเจอวิชานึง วิชาเกี่ยวกับการใช้โฟโต้ชอป แต่งรูป

อาจารย์สอนแบบตามสบายมาก ห้าคาบ มาสอนสองคาบ นอกนั้นทิ้งงานไว้
วิชาให้สอนการใช้โฟโต้ชอป แต่ทั้งหมดที่สอนคือสอนให้เอตัวหนังสือแปะลงไปในรูปอย่างเดียว
วิธีตัดต่อภงตัดต่อภาพไม่เคยสอน นักศึกษาไปค้นคว้ามาเอง แล้วทำงานส่ง

ก็โอเค ไม่เป็นไร สอนชิลๆ ก็คงไม่เข้มงวดเรื่องคะแนนมาก เรียนครบส่งงานครบเกรด A จะไปไหน
แล้วส่วนตัวก็ไม่ใช่มือสมัครเล่นเรื่องโฟโต้ชอปเท่าไหร่ พอใช้เป็น ออกแบบเป็นแหละ
กล้าบอกว่างานที่ทำออกมาส่งก็คุณภาพดีติดระดับต้นๆของห้องแน่นอน

แต่เกรดออกมา ช็อค ได้ C
วูบเลยจริงๆ จังหวะนี้ คือไม่เข้าใจว่าได้มาได้ยังไง
(คือมันไม่ใช่วิชายาก งานก็ทำได้ดี อาจารย์สอนชิลมาก ไม่น่ามีการกดเกรด)


พอไปเช็คคะแนนก็ปรากฏว่าได้คะแนนสอบค่อนข้างต่ำ
ความจริงคือวิชานี้ไม่มีสอบ ให้ทำงานส่งแทนการสอบอย่างเดียว
ซึ่งก็อย่างที่บอกว่าค่อนข้างมั่นใจคุณภาพงาน ถ้าเต็ม 10 น่าจะได้สัก 7-8 แหละ
แต่คะแนนสอบกลับออกมาค่อนข้างต่ำ แถมคะแนนเก็บที่ควรจะเต็มก็ไม่เต็มด้วย
ทั้งที่ทำงานส่ง+มาเรียนครบหมด


บางคนอาจบอกว่าคิดเข้าข้างตัวเองรึเปล่า ห่วยเองแล้วโทษอาจารย์รึเปล่า

จะบอกว่าในห้องมีพี่เทพอยู่คนนึง เรียนเก่งมาก มาเรียนตอนอายุเยอะแล้ว แต่เรียนเก่งสุดๆ
ตั้งแต่เรียนมา พี่เขาได้ B+ สองตัว นอกนั้น A หมด เกรดเฉลี่ย 3.96
เป็นที่รู้จักกันไปทั้งชั้นปี ว่าพี่คนนี้หัวกะทิสุดแล้วในรุ่น

แต่มาเจอวิชานี้ พี่คนนั้นก็ยังได้แค่ C+ ทั้งที่พี่เค้าทำงานด้านนิตยสารอยู่แล้ว
ใช้โฟโต้ชอปอย่างคล่อง ออกแบบงานอย่างมีความคิดสร้างสรรค์สุดๆ เหมือนปกหนังสือจริงๆ
แต่คะแนนเค้าก็ได้ห่วยแบบค้านสายตามาก งานกลางภาคได้ 15/30 งี้ ซึ่งมันไม่ถูก


แล้วได้  C นี่คือมาตรฐานของทั้งห้องเลย เรียกว่าได้กันยกห้อง บางคนซวยๆได้ D ได้ I ก็มี
พอไปถาม อ. ก็บอกว่า "พวกคุณก็ทำงานกันแค่พอส่งนี่ คะแนนมันก็ได้เท่านี้แหละ"

ทั้งที่คนไปถามคือพี่หัวกะทิคนนั้น ซึ่งงานเขาไม่ใช่ของทำส่งๆอยู่แล้ว พี่เขาก็ได้แต่อึ้งๆ
ทุกคนก็ทำงานกันแบบตั้งใจเหมือนกัน (ก็เขาบอกว่ามันแทนการสอบ ใครจะไม่ตั้งใจล่ะ)
เจอพูดแบบนี้ก็ไปไม่ถูกเลย


ยังไม่จบ คนที่ติด D ติด I นี่ ความจริงก็ส่งงานครบด้วย แต่คะแนนไม่มี
คนที่ได้ I คะแนนหายไปเฉยๆ ไม่ถูกกรอก เลยติด I (เหมือนจะเป็นงี้อยู่สองคน)

ส่วนอีกคนได้ D เพราะได้ 0 คะแนนตอนกลางภาค ทั้งที่งานมันเป็นงานปฏิบัติ ถ้าส่งไปไงก็ไม่มีทางได้ 0 หรอก แต่เขาได้ 0
อันนี้ทีเด็ด พอเขาไปถามอาจารย์ อาจารย์บอกว่า "เอ้อ เฮ้ย มันไม่น่า 0 เนาะ สงสัยจะกรอกผิด เดี๋ยวดูให้ละกัน" (อ้าว ไอ้...)


คือมันค่อนข้างชัวร์ ว่าเขาให้เกรดมามั่วๆ และไม่คิดจะแก้เกรดให้คนที่ได้เกรดต่ำด้วย
เพราะเขาบอกว่ามันแก้ยาก เกรดส่งไปแล้ว พวกคุณผิดเองที่ไม่รีบมาตามคะแนนแต่แรก
คือเขาบอกว่าเราควรเป็นคนเช็คดูคะแนนเอง ถ้าเห็นผิดปกติก็รีบไปแจ้งจะได้แก้ก่อนเกรดออก
มาบอกหลังเกรดออกแล้วมันแก้ยาก ช่วยอะไรไม่ได้ (ก็วิชาอื่นๆ อาจารย์เขาไม่เห็นมีปัญหาแบบนี้นี่ว้อย)

กลายเป็นว่าเราผิดเองที่ไม่รีบตามดูคะแนน ไม่แย้งคะแนน ทั้งที่คะแนนมันไม่ควรจะผิดพลาดแต่แรก


แล้วเกณฑ์การให้คะแนนก็ไม่มีมาตรฐานมากๆ
มีคนได้ A กับ B+ อย่างละคน แต่สองคนนั้นเขาก็รู้ตัวว่ามันผิดปกติ คือไม่ใช่เขาคิดว่าตัวเองไม่น่าได้นะ
แต่เขารู้ตัวว่าถ้าอย่างเขายังได้ คนอื่นๆก็น่าจะได้ไม่ด้อยไปกว่ากัน
เพราะตอนทำงานก็นั่งทำอยู่ด้วยกันหมด ทุกคนรู้ว่างานใครเป็นไง


อาจารย์บอกว่าให้คะแนนตามความตั้งใจ แล้วดูยังไงว่าตั้งใจ?
คือจะบอกว่าเราไม่ตั้งใจก็ได้ แค่เรียนครบส่งงานครบเอง
แต่พี่เทพเกรด 3.96 เขายังได้ C+ จะบอกว่าคนอย่างเขาไม่ใช่คนตั้งใจเรียนเหรอ?
เขาทำงานนิตยสาร ใช้โฟโต้ชอปออกแบบปกหนังสือได้ จะบอกว่างานเขาคุณภาพไม่ถึงเหรอ?


รุ่นพี่คณะเดียวกันรู้เรื่องเข้าก็เล่าให้ฟังว่ารุ่นเขาก็เจอแบบเดียวกัน
คือสอนชิลๆ เข้าสอนมั่งไม่เข้าสอนมั่ง แต่กดเกรด ได้เกรดต่ำกันทั้งห้อง
บางคนติด D ติด I ทั้งที่ส่งงานครบแบบนี้ก็มี
เพื่อนต้องไปช่วยกันเป็นพยานว่าส่งงานแล้วถึงยอมแก้เกรดให้

อาจารย์คนนี้ รุ่นพี่เล่าให้ฟังว่าเขาเป็นเด็กเส้นของอธิการคนเก่าด้วย
(อธิการคนนั้นปัจจุบันเด้งไปแล้ว เพราะกินไปเยอะ จนเกือบเจ๊ง
ม. แม่ ต้องรับศูนย์การศึกษานี้กลับเข้าระบบอีกครั้ง)

ปกติคนจะสอนระดับมหาวิทยาลัยได้ต้องจบ ป.โท ขั้นต่ำ
แต่คนนี้ใช้เส้นเข้ามาสอนได้ทั้งที่จบแค่ ป. ตรี (ตอนนี้ก็ยัง ป. ตรี อยู่)


ตอนนี้เซ็งจิตมากๆ เมื่อก่อนตอนเรียนเครียดแค่ว่าจะไปเจอวิชายากๆแล้วทำไม่ได้
ตอนนี้ต้องมาเครียดกะการเจออาจารย์ไม่มีมาตรฐาน ให้เกรดมั่วอีก

คือถ้าเป็นวิชายากแล้วทำไม่ได้เองจะไม่ว่าเลย แต่นี่มันไม่ใช่


เพื่อนแนะนำให้ลองเขียนคำร้องขอตรวจสอบเกรดดู
แต่การตรวจสอบเกรดมันก็ทำได้แค่ขอดูรายละเอียดคะแนนว่าคะแนนมีที่มาที่ไปยังไงบ้าง
ซึ่งกรณีนี้พวกงานเก็บคะแนนกับงานสอบเป็นปฏิบัติหมด อาจารย์เขาให้คะแนนด้วยสายตา
เพราะงั้นขอเรียกดูไปก็คงช่วยอะไรไม่ได้

อยากจะร้องเรียนคณะบดี หรือร้องเรียนไปยังวิทยาลัยแม่เลย ว่ามันมีอาจารย์ไม่มีมาตรฐานอยู่คนนึงใน ม. นี้
แต่ติดตรงยังต้องเรียนกะแกอีกหลายวิชา ยังไม่อยากมีปัญหา ทำให้ได้แต่ระวังตัวไว้ในวิชาหน้า


บอกตรงๆว่ารู้สึกเศร้าใจและเสียใจจริงๆ
ไม่คิดว่าพยายามตั้งใจเรียนแล้ว ทำให้ดีที่สุดแล้ว ยังมาเจอปัญหาที่อยู่นอกเหนือการควบคุมแบบนี้

เมื่อก่อนคิดว่าการเรียนยังไงมันก็ขึ้นกับตัวเราเองเป็นคนทำ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ซะแล้ว

สงสารตัวเอง สงสารเพื่อน สงสารรุ่นน้อง ที่จะต้องมาเรียนกับอาจารย์แบบนี้ในปีต่อๆไปด้วย


บทความนี้ถือซะว่าเป็นการระบาย + เป็นอุทาหรณ์ละกัน
ว่าบางทีเราคิดว่าการเรียนน่ะแค่ตั้งใจเรียน พยายามด้วยตัวเราเองอย่างเดียวมันน่าจะพอ บางทีก็ไม่ใช่
เรายังต้องระวังอาจารย์ที่ไม่มีมาตรฐาน ไม่มีจรรยาบรรณอีก

ใครเจออาจารย์ชิลๆ สอนสบายๆ เรียนสบายๆ คิดว่าหวานหมู กินนิ่มแน่ๆแล้ว ขอให้คิดซะใหม่
เพราะอาจารย์ที่ไม่ได้มาตรฐานแบบนี้แหละน่ากลัวที่สุดเลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่