เกริ่นก่อนว่าเราเป็นเด็กที่เรียนเรียนหลักสูตรไทยมาตลอด เรียนมัธยมไทยตลอด ไทยแทบทุกวิชา เรียนเหมือนปกติที่เรียนกันเลย ปีนี้เราขึ้นปี1 เราสอบเข้ามาติดรอบ tcas เราสอบติดคณะหนึ่งหลักสูตรอินเตอร์ เราก็กดยืนยันเข้ามาเรียน ซึ่งก่อนหน้านั้นเราก็รู้แล้วแหละว่าทุกวิชาที่เรียนเป็น eng หมดไม่มีไทยเลย เพราะมีเด็กต่างชาติด้วย แต่ด้วยความอยากท้าทายตัวเองอยากให้ตัวเองเก่งขึ้น เพราะตัวเองด้อยอิ้งมาก เลยแบบไหนๆก็ไม่เก่งแล้ว ก็เรียนให้มันได้ไปเลย เผลอๆอาจได้ เหมือนกับที่คนเขาพูดว่าไม่ต้องเรียนภาษาไปอยู่ต่างประเทศก็ได้เอง เราก็ใช้ทฤษฎีนั้นแต่มันใช้ไม่ได้ในที่ไทย สังคมในบ้านที่ยังพูดไทยกันทุกวัน แค่เรียนอิ้งในห้อง (อาจเป็นเพราะตัวเราเองก็ได้ ไม่ใช่มุดคน)

พอเราสอบเข้ามาเรียนได้จนใกล้จะจบเทอมละเราคิดว่าตัวเราเองไปไม่รอด ด้วยความที่ลองมาคิดดูพิจารณาตัวเองละว่าเราโง่อิ้งแค่ไหน คือเราเรียนไม่รู้เรื่องในห้องเหมือนนั่งเอ๋อเรียนหน้าจอคอม อาจารย์ถามอะไรมาเราไม่สามารถตอบได้ สั่งงานอะไรเราต้องใช้ translate เสมอ รวมถึงตอนบรรยายยังเปิด translate ฟังเพื่ออ่านซัพ คือเรารู้สึกว่าตัวเองลำบาก ลำบากกว่าเพื่อนคนอื่นๆที่เขาได้แล้วที่เขาฟังได้ ฟังออก ตอบอาจารย์ ทำงานได้สบาย มันดูง่ายไปเลย บางงานไม่ได้ยาก ถามคำถามแบบถ้าเป็นไทยเราตอบได้หมด แต่ด้วยความเป็นอิ้งมันเลย *10สำหรับเรา เวลามีงานกลุ่มเราก็กลัวว่าเพื่อนจะว่าเราไหม เพราะเราแทบช่วยอะไรเพื่อนไม่ได้เลย แต่ก็ยังดีที่เพื่อนไม่ได้ถือสาอะไร (หรืออาจเป็นเพราะเกรงๆกันก็ไม่รู้) เราไม่เคยเป็นแบบนี้ ตอนมัธยมเวลาเรียนเราจะ active มากๆ งานกลุ่มส่วนใหญ่เราจะทำเองด้วยซ้ำ

เวลาสอบเราก็ทำไม่ได้เลย เพราะเราอ่านเนื้อหาของไทย ไปค้นเนื้อหาของไทนเพื่อให้ตัวเองอ่านออกและเข้าใจ แต่พอไปสอบก็เป็นอิ้งหมด เราทำไมไ่ด้ คะแนนแย่มากๆ เผลอๆอาจจะติด F แทบทุกวิชาถ้ายังฝืนต่อไป แต่ในเมื่อเรียนออนไลน์บางทีอาจารย์อาจให้คะแนนง่ายและก็สั่งงานไม่ยุ่งยากแบบ advance เกินไปสำหรับเด็กปี1 เรายังพอถูๆไถๆไปได้ แต่ถ้ายังฝืนเรียนต่อเราคิดว่าอาจจะไม่ได้ อาจจะต้องลาออกกลางคันก็ได้

ค่าเทอมก็แสนจะแพง 4-5หมื่นต่อเทอมสำหรับเด็กอินเตอร์ แต่เราไม่ได้ติดเรื่องค่าเทอม เพราะทางครอบครัวเราพอซัพพอตได้ แต่เราแอบเสียดายที่ต้องจ่ายค่าเทอมแสนแพงแต่เรากลับไม่ได้อะไรเลยจากการเรียนแบบนี้ ตอนอยู่มัธยมเราได้ 3.50 ขึ้นทุกเทอมเราคิดว่าตัวเองไม่ได้โง่ขนาดนั้นอยากท้าทายตัวเอง แต่พอมาเรียนเข้าจริงๆ เราทำไม่ได้จริงๆ เราคิดว่าเราโง่กว่าคนอื่นในคลาสมาก เราไม่อยากจะแบบฝืนมันต่อไปละอะ ทุกวันนี้ก็พยายามที่ active ตัวเองนะแต่มันก็ทำไม่ได้ ต้องคอยพึ่งเพื่อน ยอมรับว่าถึงขั้นจ้างทำงานเลยก็มี

ครอบครัวเราไม่ได้รับรู้ปัญหา เพราะทางครอบครัวไม่ได้สนใจว่าเราจะเรียนยังไงจะทำยังไง เขาแค่คิยซัพพอตเรื่องเงินให้ และก็ขอแค่อย่าเอาปัญหามาให้เขา เพราะตอนมัธยมเราก็ไม่เคยเอาปัญหาที่โรงเรียนหรือเกรดที่ติด0 ร เราไม่เคยมีประวัติแบบนั้น ทางครอบครัวเลยให้เราตัดสินใจเองว่าจะเรียนยังไงจะทำอะไร จบมาแล้วต้องทำยังไง เหมือนให้คิดเองแต่ถ้าเรานำปัญหามาให้เขา มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ทันที เพราะครอบครัวเราค่อนข้างที่จะคาดหวังกับเราไว้สูง

ถ้าถามว่าไม่ได้อิ้งทำไมไม่เรียนหลักสูตรปกติแต่แรก ทำไมถึงเลือกมาเรียนอินเตอร์ เราขอตอบตรงนี้ว่าจริงๆเราไม่ได้ตั้งใจจะเรียนอินเตอร์แต่แรกอยู่แล้ว เราอยากเรียนอีกคณะหนึ่งแต่คะแนนเราไม่ถึง ขาดไปแค่ 2-3 คะแนนเลยแอดไม่ติด แต่มาติดอันนี้แทน เลยอยากท้าทายตัวเองตามที่บอกไปข้างต้น และอีกอย่างทำไมถึงไม่ย้ายไปเรียนหลักสูตรไทย เราอยากย้ายนั แต่ทางคณะไมสามารถทำให้ได้ เพราะว่าหลักสูตรอินเตอร์จะย้ายไปหลักสูตรไทยไม่ได้ แต่หลักสูตรไทยย้ายมาอินเตอร์ได้เฉย…

มาถึงตอนนี้ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบและรับรู้ปัญหาของเรา เราอยากให้ช่วยลองแนะนำเราหน่อยว่าเราควรทำยังไงดี การแนะนำครั้งนี้มันอาจจะเปลี่ยนชีวิตเราไปเลยก็ได้ เราไปต่อไม่ได้แล้ว ไม่รู้จะทำยังไงดีถ้าเป็นทุกคนจะทำยังไงกันดี ขอขอบคุณคำตอบล่วงหน้างับ