เช่น ในฝันเรามักจะทำอะไรในสิ่งที่ชีวิตจริงจะไม่มีวันทำเลย แล้วก็ยังไม่สามารถจะแยกแยะได้อีกว่าตอนนั้นกำลังฝันอยู่นะ (เพราะฉะนั้นทำอะไรก็จะไม่มีผลกระทบใดๆตามมา)
แต่ในฝัน ถ้าเจอผี เจอโจร เราก็วิ่งหนี (ซึ่งจริงๆแล้วไม่ต้องวิ่งก็ได้ ถ้าเรารู้สักนิดว่าสิ่งที่เห็นไม่ใช่ของจริง)
บางครั้ง ในความฝันก็ดันรู้สึกว่าเราฝันเป็นคนอื่น
หรือบางทีคนที่เราฝันถึง เป็นคนที่เราไม่รู้จัก ไม่เคยเจอ หรือถ้าคนใกล้ตัว ก็มักมีบุคลิกแปลกๆไป (ตัวเราในฝันยังกลายเป็นคนประหลาดเลย) ไม่น่าจะใช่คนที่เคยรู้จัก
การกระทำของตัวเองในขณะที่ฝัน หลายๆครั้งก็ไม่สามารถควบคุมได้ (ในขณะที่ชีวิตจริงเราย่อมทำในสิ่งที่เลือกไว้)
ทำไมร่างกาย หรือสมอง ไม่ฉลาดพอที่จะแยกแยะความฝัน ออกจากความจริงได้