ดอกหญ้า...เพื่อนริมทาง
กระซิบผ่านสายลมไหวยามเช้า
ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว...ดีกว่ายืนท่ามกลางฝูงมายาจริต
อย่าเป็นสุขแต่จงเป็นความสงบ
เพราะท่ามกลางความวุ่นวาย...หัวใจกลับอิ่มเอมหากพอใจ
ไม่ต้องไปแสวงหาสวรรค์ วิมานที่ไหน
เพราะสิ่งนั้นอยู่ใกล้ๆ "ที่หัวใจเราเอง"