เราอายุ20ล่ะ ไม่เชิงว่านอนคนเดียวไม่ได้หรอก มันก็มีช่วงที่นอนได้ล่ะก็นอนไม่ได้
ถ้ามีใครอยู่ในห้องด้วยหรือรู้ว่าเออเดี๋ยวพี่เดี๋ยวพ่อแม่จะขึ้นมานอนด้วยแบบนั้นเราจะนอนได้สบายมาก(ซึ้งเราไม่ถือว่าเป็นการนอนคนเดียว)
แต่ถ้าอยู่หอมันจำเป็นต้องนอนคนเดียวซึ้งนั้นก็พอทำได้ แต่กว่าจะทำได้ต้องเครียดหนักมากยิ่งถ้าวันถัดมามีงานเช้าแล้วถ้านอนไม่หลับจะอาการหนักมากทั้งร้องไห้แล้วก็ต้องรอฟ้าสางก่อนถึงจะหลับได้  
แล้วเราก็จะประสาทเวลาต้องนอนในห้องที่มืดสนิทคนเดียว แล้วถ้านอนคนเดียวก็ต้องห้ามมีเสียงอะไรรบกวนด้วยไม่งั้นไม่หลับเพราะฉะนั้นฟังเพลงหรือบทสวดไม่ต้องพูดถึงเลย
พอจะมีวิธีฝึกไหมคะหรือใครที่มีประสบการณ์การนอนคนเดียวไม่ได้แล้วหายบ้างไหมคะช่วยบอกหน่อย
ช่วงก่อนกลับบ้านไปนอนกับพ่อกับแม่เลยความรู้สึกการนอนคนเดียวได้มันหายไปหมดเลยต้องเริ่มใหม่TT
ขอบคุณคะ