ตั้งแต่เด็กจนโตที่เราจะโดนแม่เปรียบเทียบกับคนอื่น แม่จะชอบด่าว่าทำไมเราไม่เป็นอย่างลูกบ้านนั้นบ้าง เขาดีอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงอยากให้เราเป็นแบบคนอื่น ทั้งที่เราไม่ได้เป็นลูกที่แย่ เราไม่ดีพอที่จะดีในแบบของเราหรอ ทำไมต้องเปรียบเทียบอะ เอาจริงๆนะ โดนเปรียบเทียบกับคนอื่นตั้งแต่เด็กจนทำให้เราเป็นคนเก็บกด จนเกือบจะเป็นโรคซึมเศร้า โกรธและโมโหมากเวลาที่เกิดสถานการณ์แบบนี้ แต่เราก็ได้แต่กัดฟันร้องไห้คนเดียวในห้อง ทำอะไรไม่ได้ เราไม่เคยเถียงแม่เราซักคำ เพราะเราไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เราก็ได้แต่ยอมมาตลอด คือไม่เข้าใจผู้ใหญ่เลยจริงๆว่าทำไมชอบเปรียบเทียบกันดีนัก ทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ดีเหมือนพ่อแม่คนอื่น แล้วแบบนี้ทำไมไม่เปรียบเทียบล่ะ