ขอเกรินเรื่องนะครับ ผมอยู่กับยายตั้งแต่เด็ก(ไม่ใช่ยายแท้ๆนะครับ) แม่(เหมือน)เอามาทิ้งไว้ตั้งแต่ผม3ขวบ บ้านยายหลังใหญ่ ข้าวหม้อใหญ่ แต่ก็เหมือนอยู่อย่างคนใช้แหละครับเพราะแค่รับมาเลี้ยง ตรงนี้ผมก็รู้ดี  ทุกอย่างรอบๆตัวผมทำให้ผมรู้สึกเหมือนผมมีชีวิตที่ดีมาก เรียนโรงเรียนดีๆ เพื่อนต่างคิดว่าผมรวยหมดซึ่งผมก็ไม่เคยบอกว่าผมรวย ผมเอาแต่ปฎิเสธด้วยซ้ำ อาจจะเพราะผมใช้ของดีๆซึ่งตกทอดมาจากหลานแท้ๆของคุณยาย คุณเข้าใจมั้ยครับว่าสิ่งแวดล้อมรอบตัวเรามันดีตั้งแต่เราเด็กๆเลยทำให้ผมไม่เจียมตัว ว่าเกิดมาจน เพราะเราอยุ่สบายมาตั้งแต่เด็กๆ  แม่ไม่เคยส่งข่าวมาเลยจนผมขึ้นม.3 ท่านมาเอาตัวผมไปอยู่ด้วย เพราะท่านมีตัง ตอนนั้นไปอยู่ท่านก็ให้คนอื่นเลี้ยง ท่านไปทำงานตอนนั้นผมเด็กผมไม่เข้าใจหรอกครับ แต่กลับรู้สึกว่าทำไมผมไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากใครเลย กอดสักกอดจากคนเป็นแม่ผมก็ไม่มี ผมเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายๆครั้งถ้าไม่มีผมแม่คงสุขสบายกว่านี้ ถึงผมจะอยู่บ้านหลังใหญ่ผมไม่เคยมีความสุขเลยครับ ผมไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากยายเลยสักครั้ง (อยู่กับคุณยายอย่างว่าแหละครับเราไม่ใช่หลานแท้ๆ จริงๆอยู่กับยายก็เหมือนจะดีนะครับแต่ผมกดดันตลอด ทำไรผมไม่เคยถูกเลย ถูกเปรียบเทียบกับหลานเขาตลอด โดนตีโดนดุต่างๆนาๆที่ผมไม่เคยคิดว่าจะได้เจอแต่ผมก็ได้แต่ทนมา10กว่าปีเพราะเราไม่มีที่ไป) อยู่กับแม่ได้ไม่ถึงปีก็ต้องกลับมาอยู่กับยาย ผมกับแม่เข้ากันไม่ได้ทะเลาะกันตลอด เพราะเราไม่เคยรู้นิสัยกันไม่ได้อยู่ด้วยกัน (จริงๆตอนเด็กกับตอนโตคนนิสัยมันเปลี่ยนไปนะครับ) ท่านบอกเลี้ยงเราไม่ไหว ซึ่งผมรู้ตัวเองดีว่าไม่ใช่เด็กดื้อ ผมก็ไม่เข้าใจ แม่จะทิ้งผมอีกแล้วหรอ ผมอยู่กับยายมาจบผมจบม.6 แม่รับปากว่าจะส่งผมเรียน พอเอาเข้าจริงๆท่านก็ส่งมาเดือนละไม่กี่พัน ซึ่งผมที่เคยอยู่ดีกินดีสุขสบาย กลับต้องมาลำบาก ผมทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองเรียนจนจบ ไม่เคยรบกวนแม่หรือคุณยายที่ส่งเสียผมเลยครับ ปัจจุบันผมทำงานส่งเงินให้คุณยายทุกเดือนครับแม่ผมก็ส่งให้ครับ  ผมแค่อยากจะบอกทุกท่านว่าถ้าไม่ได้อยากมีลูกหรือไม่ได้ตั้งจะมี มีแล้วไม่เลี้ยงไม่สนใจ อย่ามีครับ ถ้ามีจริงๆขอให้รักเขามากๆ   เพราะคุณไม่รู้หรอกว่าคุณทำให้ลูกคุณต้องขาดความอบอุ่น ชีวิตที่เคยสุขสบายของเขากับมาต้องลำบากเพราะคุณไม่ได้ตั้งใจที่จะให้เขาเกิดมา ขอโทษด้วยนะครับถ้าผมพิมพ์เหมือนคนเห็นแก่ตัว เพราะยังมีอีกเยอะที่คนยังไม่รู้ว่าผมต้องเจอกับอะไรมากบ้าง ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ