นั่งรถไฟไปเดท ระหว่างทางคุยกับคาโต้ ว่ารุ่นพี่กับเอริริไม่ได้ทำอะไรผิด และก็ไม่อยากให้คาโต้ถือสาอะไร 2 คนนั้น โดยเฉพาะเอริริที่สนิทกันแล้ว
คาโต้ : "ช้าไปแล้วล่ะ"
ที่ที่คาโต้ลากไปคือโรคุเทนบะมอลล์ อ้างว่าเพราะคราวก่อนโทโมยะหนีหลับก่อน คราวนี้เลยจะให้อยู่กันยันกลับบ้านด้วยกัน
เดินซื้อของไปเรื่อย พอจะช่วยถือของ คาโต้กลับยื่นมือมาให้จูงแบบรอบที่มากันครั้งแรก
โทโมยะ : "อย่าวิ่งล่ะ"
คาโต้ : "ตราบเท่าที่อากิคุงไม่วิ่งก็ไม่เป็นไรหรอกน่า"
โทโมยะ : "ระวังอย่าล้มล่ะ"
คาโต้ : "ตราบเท่าที่อากิคุงช่วยเคลียร์ทางให้ก็ไม่เป็นไรหรอกน่า"
โทโมยะ : "แล้วก็ อย่าปล่อยล่ะ"
คาโต้ : "ตราบเท่าที่อากิคุงกุมมือไว้ให้แน่นก็ไม่เป็นไรหรอกน่า"
แล้วก็ปิดที่ร้านสุดท้าย ซื้อหมวกให้คาโต้ ตอบแทนที่เคยซื้อแว่นให้
ระหว่างทางกลับ เนินถนนที่เดิม คาโต้ ที่ตอนนี้เรียก โทโมยะด้วยชื่อต้น ก็พูดเรื่องเซอร์เคิล ที่อยากให้ทำต่อไป แม้จะเหลือแค่ 2 คน
โทโมยะก็ตอบรับ
โทโมยะ : "เพราะงั้นนะ เมกุมิ ช่วยมาเป็นนางเอกให้ชั้นอีกครั้งเถอะนะ"
คาโต้ : "ช่วยทำให้ชั้น ได้เป็นนางเอกที่ไม่ว่าใครก็ต้องอิจฉาอีกครั้งทีนะ"
หลังจากนั้นก็ปล่อยโฮลูกใหญ่ คาโต้ทำท่าเหมือนจะกอดปลอบ แต่ก็ยั้งใจไว้
วันถัดมา ตามไปส่งเอริริกับรุ่นพี่ที่กำลังจะไปโอซาก้าเรื่องงานเกม พร้อมให้กำลังใจ
แล้วก็ให้เอริริคุยกับคาโต้ คาโต้ก็ให้กำลังใจเอริริ
เอริริขอแว่นของโทโมยะไประหว่างเดินทาง แล้วก็โน้มตัวเข้าหา
ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด OF THE YEAR !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วก็ทะเลาะกันจนตกรถไฟ (ภาพ 2 มีผมติดปากโทโมยะด้วย)
เปิดภาคเรียน ทักทายกับคาโต้ ด้วยแว่นใหม่ ที่ไม่เข้ากับหน้า จนคาโต้หัวเราะ (ทั้งที่เป็นอันที่คาโต้เลือกให้)
เลยงอน ไม่ใส่ และบอกว่าจะใส่คอนแทค คาโต้เลยมาแหย่ว่าก็ดีนะ
แล้วโทโมยะก็แกล้งแหย่คืน ว่าที่วันก่อนเรียกตัวเองแปลกไปว่า โทโมยะคุง
คาโต้ : "จำไม่เห็นได้ว่าเรียกงั้นเลยนะ แต่ถ้าเรียกจริง ตอนนี้ชั้นก็รู้สึกเสียใจมากที่เรียกแบบนั้นไปเลยล่ะ"
แล้วก็เจอกับเด็กใหม่ ฮาชิมะ อิซึมิ ตามคาด
เอริริแอบมองพร้อมรุ่นพี่ ส่วนมิจิรุมาเหน็บ 2 คนที่ออกจากเซอร์เคิลไป เลยโดนเหน็บกลับ
เอริริ : "จะโผล่มาเรียกคะแนนก็สายไปแล้วย่ะ นี่มันพาร์ท 3 ของตอนสุดท้ายแล้วนะ!"
อุตาฮะ : "แถมเธอที่ครึ่งหลังสลายหายไปเป็นธาตุอากาศแบบนั้น คิดว่าโผล่มาตอนนี้จะทำอะไรได้เหรอ?"
จบภาคไป ด้วยคาโต้แอบเหล่มองโทโมยะ
=จบภาค=
-ตกลงคาโต้ตัดผม เพราะอกหักจากเอริริ
-ฉากยื่นมือให้จูง ผมชอบบทสนทนานะ มีความหมายแฝงเอาไว้ด้วย ทั้ง
ไม่วิ่ง --> ไม่รีบร้อน ก็จะมุ่งหน้าไปด้วยกัน
ระวังล้ม --> ถ้าช่วยนำทางให้ ก็ตามไปได้
อย่าปล่อย --> อันนี้ความหมายแฝงอธิบายลำบาก แต่ก็น่าจะเข้าใจกันได้
-ฉากเนินถนนนี่ ถ้าเป็นแนวโรแมนติกเต็มพิกัด มันฉากสารภาพรักชัดๆ
-รุ่นพี่อุตาฮะ โคตร แห่ง ความ ปาด !! เป็นฉากที่ผมนั่งขำไม่หยุดเลยจริงๆ
-Twintail Attack !
-เพลงเปิดตอนสุดท้าย คาโต้ผมสั้น สรุปในเพลงเปิดตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนจบ มีคาโต้ทั้งหมด 3 ทรงผม
-เพลงปิดภาคก็เพราะดี แถมเอาภาพโปรโมตเรื่องมาใช้ด้วย
-จบภาคได้ลงตัวมาก ภาคนี้เรียกว่าโฮมรันสำหรับผมเลย รอดูกันต่อไปว่าจะมีภาคต่อมั้ย
(Spoil) Saekano b ตอนสุดท้าย --------- Back to the Beginning
คาโต้ : "ช้าไปแล้วล่ะ"
ที่ที่คาโต้ลากไปคือโรคุเทนบะมอลล์ อ้างว่าเพราะคราวก่อนโทโมยะหนีหลับก่อน คราวนี้เลยจะให้อยู่กันยันกลับบ้านด้วยกัน
เดินซื้อของไปเรื่อย พอจะช่วยถือของ คาโต้กลับยื่นมือมาให้จูงแบบรอบที่มากันครั้งแรก
โทโมยะ : "อย่าวิ่งล่ะ"
คาโต้ : "ตราบเท่าที่อากิคุงไม่วิ่งก็ไม่เป็นไรหรอกน่า"
โทโมยะ : "ระวังอย่าล้มล่ะ"
คาโต้ : "ตราบเท่าที่อากิคุงช่วยเคลียร์ทางให้ก็ไม่เป็นไรหรอกน่า"
โทโมยะ : "แล้วก็ อย่าปล่อยล่ะ"
คาโต้ : "ตราบเท่าที่อากิคุงกุมมือไว้ให้แน่นก็ไม่เป็นไรหรอกน่า"
แล้วก็ปิดที่ร้านสุดท้าย ซื้อหมวกให้คาโต้ ตอบแทนที่เคยซื้อแว่นให้
ระหว่างทางกลับ เนินถนนที่เดิม คาโต้ ที่ตอนนี้เรียก โทโมยะด้วยชื่อต้น ก็พูดเรื่องเซอร์เคิล ที่อยากให้ทำต่อไป แม้จะเหลือแค่ 2 คน
โทโมยะก็ตอบรับ
โทโมยะ : "เพราะงั้นนะ เมกุมิ ช่วยมาเป็นนางเอกให้ชั้นอีกครั้งเถอะนะ"
คาโต้ : "ช่วยทำให้ชั้น ได้เป็นนางเอกที่ไม่ว่าใครก็ต้องอิจฉาอีกครั้งทีนะ"
หลังจากนั้นก็ปล่อยโฮลูกใหญ่ คาโต้ทำท่าเหมือนจะกอดปลอบ แต่ก็ยั้งใจไว้
วันถัดมา ตามไปส่งเอริริกับรุ่นพี่ที่กำลังจะไปโอซาก้าเรื่องงานเกม พร้อมให้กำลังใจ
แล้วก็ให้เอริริคุยกับคาโต้ คาโต้ก็ให้กำลังใจเอริริ
เอริริขอแว่นของโทโมยะไประหว่างเดินทาง แล้วก็โน้มตัวเข้าหา
ปาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด OF THE YEAR !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แล้วก็ทะเลาะกันจนตกรถไฟ (ภาพ 2 มีผมติดปากโทโมยะด้วย)
เปิดภาคเรียน ทักทายกับคาโต้ ด้วยแว่นใหม่ ที่ไม่เข้ากับหน้า จนคาโต้หัวเราะ (ทั้งที่เป็นอันที่คาโต้เลือกให้)
เลยงอน ไม่ใส่ และบอกว่าจะใส่คอนแทค คาโต้เลยมาแหย่ว่าก็ดีนะ
แล้วโทโมยะก็แกล้งแหย่คืน ว่าที่วันก่อนเรียกตัวเองแปลกไปว่า โทโมยะคุง
คาโต้ : "จำไม่เห็นได้ว่าเรียกงั้นเลยนะ แต่ถ้าเรียกจริง ตอนนี้ชั้นก็รู้สึกเสียใจมากที่เรียกแบบนั้นไปเลยล่ะ"
แล้วก็เจอกับเด็กใหม่ ฮาชิมะ อิซึมิ ตามคาด
เอริริแอบมองพร้อมรุ่นพี่ ส่วนมิจิรุมาเหน็บ 2 คนที่ออกจากเซอร์เคิลไป เลยโดนเหน็บกลับ
เอริริ : "จะโผล่มาเรียกคะแนนก็สายไปแล้วย่ะ นี่มันพาร์ท 3 ของตอนสุดท้ายแล้วนะ!"
อุตาฮะ : "แถมเธอที่ครึ่งหลังสลายหายไปเป็นธาตุอากาศแบบนั้น คิดว่าโผล่มาตอนนี้จะทำอะไรได้เหรอ?"
จบภาคไป ด้วยคาโต้แอบเหล่มองโทโมยะ
=จบภาค=
-ตกลงคาโต้ตัดผม เพราะอกหักจากเอริริ-ฉากยื่นมือให้จูง ผมชอบบทสนทนานะ มีความหมายแฝงเอาไว้ด้วย ทั้ง
ไม่วิ่ง --> ไม่รีบร้อน ก็จะมุ่งหน้าไปด้วยกัน
ระวังล้ม --> ถ้าช่วยนำทางให้ ก็ตามไปได้
อย่าปล่อย --> อันนี้ความหมายแฝงอธิบายลำบาก แต่ก็น่าจะเข้าใจกันได้
-ฉากเนินถนนนี่ ถ้าเป็นแนวโรแมนติกเต็มพิกัด มันฉากสารภาพรักชัดๆ
-รุ่นพี่อุตาฮะ โคตร แห่ง ความ ปาด !! เป็นฉากที่ผมนั่งขำไม่หยุดเลยจริงๆ
-Twintail Attack !
-เพลงเปิดตอนสุดท้าย คาโต้ผมสั้น สรุปในเพลงเปิดตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนจบ มีคาโต้ทั้งหมด 3 ทรงผม
-เพลงปิดภาคก็เพราะดี แถมเอาภาพโปรโมตเรื่องมาใช้ด้วย
-จบภาคได้ลงตัวมาก ภาคนี้เรียกว่าโฮมรันสำหรับผมเลย รอดูกันต่อไปว่าจะมีภาคต่อมั้ย