๐ ดรุณีรุ่นแรกแย้ม.......ยวนใจ

ปานทุพภิกขภัย...........แห่งผู้

แสวงโมกข์ผลาญไฟ....รานราค

ปวงเหล่าเวไนยรู้............บ่ใกล้สำรวม ฯ

๐ พาลผู้สวมจิตด้วย........โทษา

ปะปราชญ์บ่ตวงหา..........เวทเข้า

ประหนึ่งเหล่าวอกวา........นรปะ  มณีพ่อ

ยังประโยชน์ใดเหล้า........ค่าแท้ห่อนเห็น  ฯะ

๐ เป็นบัวจมอยู่ใต้............ชลธาร

รอสุรีย์ฉายฉาน...............โผล่น้ำ

ดุจสาธุชนกาล..................ปัจจุ  - บันเนอ

รอจิตปริสุทธิ์ล้ำ................หลุดห้วงสังสารฯะ


พรุ่งนี้วันพระ....