สวัสดีค่ะทุกคน .. เราอยู่ในวัยทำงานมาได้ 2 ปี
เข้าปีที่ 3 แล้วค่ะ 2 ปีแรก ก็ทำงานเกี่ยวกับเอกสาร ..
ความกดดันในการทำงาน ก็มีบาง ครั้งคราวค่ะ

แต่พอปีที่ 3 เราเปลี่ยนแผนก แต่อยู่บริษัทเดิม เป็นเซลล์มาร์เก็ตติ้ง
ทำไมถึงเปลี่ยนนะเหรอ ?? อาจเพราะความสวยไปเตะตาเจ้าของบริษัทมั่ง
เขาเลยทาบทามให้มาเป็นเซลล์

ก็นั้นแหละค่ะ .. ชีวิตก็เปลี่ยนตั้งแต่ตอนนั้น
ชีวิตเซลล์มันเครียดมาก .. งานไม่ราบรื่น คอยแก้ปัญหาให้ลูกค้า
ถูกกดดันทุกทาง ทั้งลูกค้าฝั่งไทย ฝั่งต่างประเทศ หัวหน้า แม้แต่
แผนกอื่นๆ ที่คอยทำงานให้กับเรา .. เซลล์คือคนตรงกลาง
คอยรับข้อมูลของอีกฝ่าย บอกอีกฝ่าย ประสานงาน .. และถูกด่า
ที่สำคัญเราไม่สามารถร้องไห้ให้ใครเห็นได้เลย แม้แต่แฟนตัวเอง

อาจเพราะกลัวเขาไม่สบายใจ หรือเพราะเราไม่กล้า ก็ไม่รู้
ตลอดทั้งวันถูกด่ามา .. คอยหัวปั่นกับงาน
และกลับห้องมา ก็ต้องยิ้มและหัวเราะในโทรศัพท์ตอนวีดีโอคอลกับแฟน
และเพิ่งจะได้ร้องไห้จริงๆ คือตอนช่วงดึก ที่ไม่ต้องคุยกับใครแล้ว ..

ทุกคนเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กันมั้ยคะ ?
อยากร้องไห้แทบตาย แต่ต้องยิ้ม เพราะเราอ่อนแอไม่ได้
และแทบไม่รู้เลยว่า เวลาที่หัวเราะและยิ้มแต่ละครั้ง มันออกมาจากใจหรือเปล่า