คือเรากับแฟนคบกันมาได้3 ปีกว่าๆแล้วแต่คือตอนแรกแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร ขอออกตัวก่อนนะคะว่าครอบครัวเราค่อนข้างหวงเลย ไม่ค่อยอยากให้มีแฟนเม่าไหร่
ทีแรกที่เจอกันกับแฟนเนี่ยคือไม่ได้คิดจริงกันหรอกกะคุยกันเล่นๆ แล้วก็มีแชทเฟสบุ๊คบ้าง แต่เจ้ากรรมลืมออกระบบแม่ชอบมาเช็คเฟส เช็คไลน์ เช็คทุกอย่างในเฟส ในโซเชี่ยลคือไม่ปล่อยเลย เช่นจะโพสต์คำว่า กูเบื่องี้ ก็ไม่ได้นะคะห้ามมีกู 555555แม่กลัวลูกเสียภาพพจน์ แล้วบังเอิญแม่ไปเจอเราคุยกับพี่เค้าแนวแบบหนุ่มสาววัยรุ่นมีหยอกกันบ้างแต่ไม่มีไรเกินเลยอ่ะค่ะ แม่เลยสั่งห้าม ห้ามเด็ดขาดกับคนนี้ แต่เรากับเค้ากับเริ่มรักกันจริงๆเพราะตั้งแต่คุยกันมาไม่เคยที่จะทะเลาะกันหรือพูดทำร้ายน้ำใจกันเลย ออกแนวเข้าใจกันมากกว่า เค้าเป็นผู้ชายอบอุ่นพอสมควร คือแบบไม่เที่ยว ไม่กินเหล้าหรือสูบบุหรี่เลย ตอนเรากับพี่เค้าคุยกันมาเกือบ2 ปีแต่ไม่ได้เจอกันเลยมีแต่คุยโทรศัพท์ ไม่มีปัญหาอะไรเลยให้เลิกกันแต่ถ้าจะคุยต้องแอบแม่คุยเท่านั้นอ่ะค่ะ เศร้า5555 จนเราขึ้นมหาลัยเลยได้มีโอกาสมาเจอกันบ้าง แต่ถ้าจะกลับบ้านเราต้องลบเบอร์ ลบแชท ลบอะไรที่เกี่ยวกับเค้าออกหทด เพราะแม่แบบไม่ให้คุยเลย บอกหาปั๋วฝรั่งอย่างเดียว55555 จนเรา2คนตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันแต่แบบไม่ได้อยู่ถาวรนะ  แบบมาหากันบ้างแล้วแม่รู้ว่าเราติดต่อกัน มีมาอยู่ด้วย แม่ถึงขั้นให้เราเลือกเลยว่าจะเลือกแม่หรือเลิกกับเค้า บางครั้งแม่กดดันจนเราไม่กล้าเปิดใจคุย ตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาวจบมัธยมแม่คุมตลอดิจะไปกินเลี้ยงจบกับเพื่อนยังโทรตามเลยบางที ไม่ค่อยให้ไปไหนกับเพื่อน อยากให้อยู่กับแม่มากกว่า อันนี้เราเข้าใจนะคะ แต่แม่พุดว่า ถ้าไม่เลิกกับเค้าแสดงว่าไม่รักแม่ เรามองว่าถ้าเราจะรักใครสักคนแล้วแสดงว่าเราก็คงเลือกคนที่ดีพอ เพราะเราค่อนข้างปิดใจ เลือกมากพอสมควรเหมือนกัน แต่คนนี้แม่ไม่ยอมรับเลย ทั้งๆที่เราแทบไม่เคยมีแฟนและไม่เคยทำอะไรให้แม่ต้องผิดหวังสักเท่าไหร่ จนตอนนี้เราจะขึ้นปี3 แล้วแม่ยังบอกเราอยู่เลยว่า ถ้าเลือกคนนี้ บ้านก็ไม่ต้องพามันมา ไม่ยอมรับ เรายอมรับว่าเรารักเค้าพอสมครแต่ก็รักแม่มากไม่อยากให้แม่ผิหวังแต่บางครั้งเราก็อยากเลือกเองบ้าง เลือกคนที่เราอยากอยู่ด้วยแล้วสบายใจ เค้าเข้าใจเรา ไม่ทะเลาะกัน ทำงานบ้านให้เรา ค่าเทอมเวลาเราหาไม่ทัน เราหาตังเรียนเองนะคะ ค่าเทอมด้วยมีขอแม่บ้างเวลาหาไม่ทันจริงๆ เค้าช่วยเหลือทุกอย่าง ไม่ค่อยห้ามอะไรด้วยซ้ำขอแค่เราดูแลตัวเองได้ วันนี้ยาวหน่อยนะคะ คือเราค่อนข้างอึดอัด สงสารเค้าด้วยเวลาพูดถึงแม่เราหน้าเศร้าลงทุกที แต่เค้าบอกว่าจะไม่ยอมแพ้หรอก เราอาจจะไม่ใช่คนดีมากนะคะ แต่เรารักแม่เรามาก รักแฟนมากเหมือนกัน แต่รักในคนละรูปแบบ ได้มาพูดวันนี้โคตรสบายใจระดับนึงได้ระบายความอัดอั้นตันใจ ยอมรับว่าเครียดจนปวดหัว เห้อออ แนะนำเราหน่อยนะคะ อย่างน้อยก็มาคุยกัน แชร์ประสบการ