สวัสดีค่ะ นี่เปนกระทู้แรก ผิดพลาดอะไรขออภัยไว้ล่วงหน้าเลยนะค่ะ เพื่อนที่พูดถึงคือเพื่อนที่มหาลัย ต้องบอกเลยว่าเราเปนคนเพื่อนน้อย เพื่อนที่สนิทมีกันอยู่ 4 คน แต่ในช่วงนี้ทุกคนต่างห่างกัน คุยกันน้อยลง เริ่มมาจากเพื่อนในกลุ่มคนนึง ชอบพูดจิกหัวเพื่อน เช่น ชอบเรียกเพื่อนว่า อี... ซึ่งเราจะโดนบ่อยมาก แล้วเราจะชอบเถียงกับเพื่อนคนนี้บ่อยมาเรื่องการเรียน เพราะเพื่อนคนนี้ไม่รับฟังความเห็นของคนอื่นเลยนอกจากตัวเอง เราก็เลยคุยกับเพื่อนคนนี้น้อยลง เราจะมีเพื่อนสนิทคนนีง ส่วนอีกคนก็จะสนิทกับคนที่ชอบเถียงกับเรา เพื่อนสนิทเรา เราเทคแคร์เพื่อนมาก เราแคร์เพื่อนคนนี้มาก แต่หลายๆครั้งเรารู้สึกว่าเพื่อนมองข้ามเราตลอดเลย อย่างเช่น เราชวนไปไหน บางครั้งเพื่อนคนนี้จะไม่ไป และ ปฏิเสธขาดเลยว่าไม่ เราก็ต้องไปคนเดียว แต่ถ้าอะไรที่เพื่อนคนนี้ได้ผลประโยชน์ เค้าจะทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าได้รับผลประโยชน์นั้น อย่างฝึกงาน เราก็พามาฝึกกับเราเพราะลุงเราฝากให้ และวันนึง เปนวันเกิดเพื่อนอีกคนที่สนิทกับคนที่ชอบเถียงกับเรา เพื่อนคนที่เถียงกับเราชวนเพื่อนที่สนิทกับเราไปเซอร์ไพส์วันเกิดเพื่อน แต่ไม่มีบอกเราสักคำ พอพวกนางอัพรูปลงโซเชียลเราถึงเห็นว่าเซอร์ไพส์วันเกิดเพื่อน ซึ่งไม่มีเราและไม่บอกอะไรเราเลยสักคำ ความรู้สึกมันจุกอกมาก จุกอกกับเพื่อนคนที่เราสนิท คนที่เราจริงใจด้วย แต่กลับรู้สึกไร้ตัวตน เหมือนถูกมองข้าม แค่ความคิดดีๆที่จะช่วยให้ไม่คิดมากหน่อยค่ะ