มีหลายคนบอกว่า คนจนไม่มีที่ทำกิน
เท่าที่ได้รับการศึกษามา คนจนในประเทศไทย แต่เดิม ล้วนได้รับพระราชทานที่ทำกิน แต่ในยุค พ.ศ. 2475 มีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง
ระบบการดูแลประชาชนอย่างทั่วถึง ตรงไปตรงมา ก็เปลี่ยนเป็นระบบผ่านรัฐสภา มีคนกลางคอยเกลี่ยผลประโยชน์ให้กับประชาชนแทน
ปัจจุบัน จึงไม่แปลกที่เรายังใช้ประโยชน์บนที่ดินของภาคเอกชนได้ไม่เต็มที่ ซึ่งตรงกันข้ามกับ การใช้ประโยชน์บนที่ดินส่วนพระมหากษัตริย์ และที่ดินส่วนพระองค์ ที่ทรงใช้เพื่อพัฒนา คน พัฒนา ประเทศ ซึ่งกลายเป็นความแตกต่างในทัศนคติของภาคเอกชน กับภาครัฐ แม้ว่า ที่ดินของกระทรวงทบวงกรมต่างๆ อาจใช้ประโยชน์กันยังน้อยไปหากเทียบกับต้นแบบการใช้ประโยชน์บนที่ดินของในหลวงรัชกาลที่ ๙ ซึ่งถือว่า พระองค์ทรงเป็นต้นแบบในการปฏิรูปที่ดิน ตามหลักทฤษฎีใหม่ และปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ซึ่งเป็นต้นแบบที่จับต้องได้ มิใช่เป็นเพียงแค่ตำราในห้องสมุดเท่านั้น
----
ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่คนไทย ควรหันมาสนใจการปฏิรูปการใช้ที่ดิน ให้เกิดประโยชน์สูงสุด รักษาสมดุลสิ่งแวดล้อม ไม่เบียดเบียนตนเอง และผู้อื่น ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง แทนการขายที่ดิน สุดท้ายเมื่อเงินหมด หมดทางไป ก็อ้างว่าเศรษฐกิจไม่ดี แล้วก็ต้องมาพึ่งภาครัฐ กลายเป็นวังวนความจนซ้ำซากให้กับทุกๆ รัฐบาล และทุกๆ ฝ่ายค้าน ได้เล่นกับคำว่า "เศรษฐกิจไม่ดี" ทั้งๆ ที่ เศรษฐกิจนะไม่ใช่ไม่ดี แต่คนเรานี่แหละที่ขาดสภาพคล่อง เนื่องจากความไม่พอ ขาดความคิดไตร่ตรองในการแก้ไขปัญหาทางด้านเศรษฐกิจให้กับตนเองและครอบครัว
เรียกได้ว่าขาดภูมิคุ้มกันทางด้านเศรษฐกิจ และไม่ห่วงใยอนาคตของตนเอง จนพาลขายที่ดินที่ทำกินของบรรพชนไปเสียหมด