ตอนที1
" วันนี้เป็นวันที่วุ่นวายที่สุด " เสียงบนของฉันเองฉันชื่ออิ้งค์สถาปัตย์สาขาออกแบบภายใน ปี2 เรียนที่ ม หนึ่งในกรุงเทพแต่ฉันเป็นคนเชียงใหม่นะ มีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งชื่อแนนเรารู้จักกันตั้งแต่เด็กแต่ฉันกับแนนเรียนคนละคณะกันแนนมันเรียนบริหารแต่เราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม นอกจากแนนแล้วฉันยังมีเพื่อนอีกคนหนึ่งเป็นเพื่อนที่คณะนี้แหละชื่อต้นมันเป็นผู้ชายเนี่ยแหละเจ้าชู้ด้วยเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นจนฉันเอือมระอาไม่คิดจะมีแฟนเลย
" จะบนทำไมว่ะอิ้งค์ ดูสิน้องปีหนึ่งมีแต่คนหน้ารีกทั้งนั้นเลย " ไม่ใช่ใครไอ้ต้นนั้นเองไม่รู้มันมาตอนไหนแต่ฉันก็ขี้เกียจที่จะเงยหน้าขื้นไปดู
" น่าเบื่อน่าลำคาน "
" จะไปไหน ไม่อยู่ดูน้องรหัสก่อนเหรอว่ะ "
" กูจะไปเข้าห้องน้ำ " พูดจบเราก็ลุกจากเก้าอี้เพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ พอถึงห้องน้ำเราได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ
" ซี๊ดดดด! เสือ แรงหน่อยได้ไหมเปรี้ยวจะเสร็จแล้ว " ไม่อายฟ้าอายดินหรือไงมาทำอะไรกันในห้องน้ำแบบนี้แต่เราไม่ใช่คนที่จะยุ่งเรื่องของคนอื่นไงพอทำธุระเสร็จก็ออกมาเพื่อจะไปหาแนนที่คณะพอาถึงก็เห็นแนนมันกำลังดูแลเด็กใหม่อยู่พอดีก็เดินไปหามันเผื่อมันมีไรให้ช่วย
" แนนมีไรให้ช่วยไหม " แนนมันก็หันมายิ้ม
" คือตอนนี้พวกน้องๆมายังไม่คบว่ะ หายไปสองคน " หรือว่าจะเป็นสองคนนั้นที่ฉันได้ยินในห้องน้ำนะ
" เดี๋ยวก็มามั้ง "
" ต้นไม่มาด้วยเหรอว่ะ " แนนมันก็ทำคอยืดส่องหาไอ้ต้น
" มันอยู่ที่คณะ ไม่ต้องหาหรอก "
" น้องอิ้งค์มาพอดีเลยช่วยอะไรพี่อย่างสิ " เสียงพี่เมย์พี่รหัสของแนน
" อะไรเหรอเจ๊ "
" ช่วยถ่ายรูปกิจกรรมวันนี้ให้พี่หน่อยนะ อิ้งค์ถ่ายรูปสวยอ่ะ "
" อิ้งค์คิดค่าจ้างนะเจ๊ "
" แกอยากได้อะไรขอให้บอกแต่ช่วยเจ๊หน่อยนะ " พี่เมย์พูดเสร็จเราก็หยิบกล้องที่เอาติดตัวมาด้วยมาบันทึกภาพตามที่เจ๊ขอไม่นานเสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังไอ้ต้นโทรมานั้นเอง
" ว่าไง "
" อยู่ไหน ตกส้วมตายยังว่ะ "
" นั้นปากเหรอต้น มีไรว่ามา "
" ไหนรับปากพี่โต้ว่าจะมาถ่ายภาพงานวันนี้ไงแล้วหายหัวไปไหน " ฉันลืมไปช่ะสนิทเลย ฉันรีบวิ่งกับไปที่คณะตัวเองจนชนกับผู้ชายคนหนึ่งทำให้โทรศัพท์เรากับเค้าหล่นพร้อมกัน
" อุ้ย! ขอโทษค่ะไม่ได้ตั้งใจ ขอตัวก่อนนะคะ " พูดจบเราก็ก้มลงไปเก็บโทรศัพท์แล้ววิ่งออกไปทันทีโดยไม่กันไปมอง พอถึงตณะเราก๋เก็นไอ้ต้นยืนทำหน้ายักษ์รอเราอยู่
" นี้จริงๆลืมแม้แต่หน้าทีของตัวเอง ไม่ได้เรื่อง "
" บ่นมากน่าลำคาน ก็มานี่แล้วไง " พูดจบก็เดินหนีมันทันทีขี้เกียจจะเถียงกับมัน ฉันก็ถ่ายนู่นนี่ไปเลยให้ได้ภาพคบตามที่พวกพี่ๆเค้าต้องการที่จริงแล้วก็ไม่ได้มีแค่ฉันหรอกนะที่ชอบการถ่ายรูปในขฝคณะนี้ก็ยังมีอ๊อฟอีดคนที่ชอบถ่ายภาพและอ๊อฟก็มาถ่ายภาพเหมือนกัน
ตกเย็นเราก็นัดเจอกันที่เดิม
" โอ้ย..เหนื่อยเว้ย " เสียงไอ้ต้นมันบ่นไม่รู้มันจะเหนื่อยอะไรของมันก็ไม่เห็นมันจะทำห่าอะไรนอกจากแซวน้องปี1ไปทั่วยังมีหน้ามาบ่นว่าเหนื่อยอีก
" กูไหมคะที่ควนบ่นว่าเหนื่อยไม่ใช่ " เราก็สวนกับมันไป สักแป๊บเสียงโทรศัพท์ใครไม่รู้ดังขื้นเราก็ไม่ได้สนใจฟลุบหน้าลงกับโต๊ะทันทีที่เห็นว่าแนนเดินมาแล้ว แล้วไอ้ต้นมันก็สะกิดเรา
" อิ้งค์ไม่คิดจะรับสายบ้างเหรอเค้าโทรมาหลายสายแล้วนะ " ฉันก็งงมันไม่ใช่เสียงโทรศัพท์ฉันนะ
" ไม่ใช่ของกู "
" จะไม่ใช่ได้ไงก็มันดังมาจากกระเป๋าอ่ะ " จากนั้นฉันก็ตั้งใจฟังเอ่อจริงว่ะ ว่าแต่ของใครว่ะมาอยู่ที่ฉันได้ไงเราก็หยิบโทรศัพท์ขิ้นมาเพื่อรับสาย
" ฮาโหล "
" นี่ใช่คนที่เก็บโทรศัพท์ผมได้ป่ะครับ "
" อ่อใช่ค่ะ เอ่อใช่คนที่เราชนไม่อ่ะ "
" ว่าแต่เธออยู่ไหนเหรอเดี๋ยวเราเอาโทรศัพท์เธอไปคืน "
" เราอยู่แถวสระน้ำระหว่างคณะถาปัตย์กับบริหารนะ "
" โอเค เดี๋ยวเอาไปคืน "
วางสายแนนก็มาถึงพอดี " มีไรเปล่าว่ะอิ้ง "
" คือตอนที่เดินกลับจากคณะแล้วบังเอิญชนคนเข้าแล้วเผลอหยิบโทรศัพท์เค้ามาด้วย เค้าก็เลยโทรตามฉันก็เลยบอกเค้าเอามาคืนที่นี่ "
" ผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ "
" ผู้ชาย "
" ผู้ชายแล้วจะทำไมจะบอกว่าเธอเป็นคนชนหรือไง "
" แล้วจะทำไมไม่ทราบ " คือสองคนนี้มันชอบทะเลาะกันไงฉันลำคานมากไม่รู้จะอะไรหนักหนาเห็นใจกูบ้าง
" พวกหยุด พวกจะอะไรหนักหนาเถียงกันอยู่ได้ เค้าโทรมาแล้วเนี่ยช่วยเงียบหน่อย "
" อยู่ไหนอ่ะนายเห็นเรายัง "
" เจอละเดี๋ยวเดินไป "
แล้วก็วางสายไปไม่ถึงห้านาทีก็มีคนมาทักข้างหลังเรากับแนน
" ขอโทษนะครับเอาโทรศัพท์มาเปลี่ยนครับ " พูดเสร็จเรากับแนนก็หันไปมอง
" อ้าวเสือเองหรอนึกว่าใคร นี่อิ้งค์น้องรหัสฉันเองชื่อเสือ เสือนี่อิ้งค์กับต้นเพื่อนพี่เอง "
" สวัสดีครับ นี่ครับโทรศัพท์พี่ "
" อ่อ.. อะโทรศัพท์นายโทษทีไม่ทันมองรีบ "
" ไม่เป็นไรครับ "
" อ้าวน้องเสือมาหาพี่ถึงนี่คิดถึงพี่เหรอคะ " เสียงยัยเจนตุ๊ดปะจำกลุ่มเป็นเพื่อนยัยแนน
" เปล่าครับ ผมเอาโทรศัพท์มาคืนพี่อิ้ง "
" ทำไม่ต้องเอามาคืนยัยชะนีนี่ด้วย "
" คือผมสลับโทรศัพท์กับพี่เค้า ยังไงผมขอตัวก็นนะครับ " พูดจบเสือก็เดินออกไปทันที่สงสัยจะกลัวยัยเจน
" พวกวันนี้ไปเที่ยวกัน " แล้วยัยเจนก็หันมาพูดกับพวกเรา
" ไม่อ่ะ ฉันขอบาย "
" อีกแล้วนะชะนี ไปเหอะจะได้มีผัวกับเค้าสะทีพวกสองคนนี่เป็นชะนีสะเปล่าแต่ไม่มีผัว "
" จะบอกว่าตัวเองมีผัวว่างั้น "
" ชิ! กูก็จะชวนไปเที่ยวเพื่อหาผัวอยู่นี่ไง "
" ไม่เอากูไม่ไป " คือฉันไม่ชอบเที่ยวไปชอบอะไรที่คนเยอะเกินไปอึดอัด อีกอย่างฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ด้วย
" ไปเหอะอิ้งค์ กูไม่ได้ไปเที่ยวกับนานแล้วนะ " แล้วฉันก็แพ้ลูกอ้อนยัยแนนจนได้
นิยาย เรื่อง " นายตัวแสบ "
" วันนี้เป็นวันที่วุ่นวายที่สุด " เสียงบนของฉันเองฉันชื่ออิ้งค์สถาปัตย์สาขาออกแบบภายใน ปี2 เรียนที่ ม หนึ่งในกรุงเทพแต่ฉันเป็นคนเชียงใหม่นะ มีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งชื่อแนนเรารู้จักกันตั้งแต่เด็กแต่ฉันกับแนนเรียนคนละคณะกันแนนมันเรียนบริหารแต่เราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม นอกจากแนนแล้วฉันยังมีเพื่อนอีกคนหนึ่งเป็นเพื่อนที่คณะนี้แหละชื่อต้นมันเป็นผู้ชายเนี่ยแหละเจ้าชู้ด้วยเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่นจนฉันเอือมระอาไม่คิดจะมีแฟนเลย
" จะบนทำไมว่ะอิ้งค์ ดูสิน้องปีหนึ่งมีแต่คนหน้ารีกทั้งนั้นเลย " ไม่ใช่ใครไอ้ต้นนั้นเองไม่รู้มันมาตอนไหนแต่ฉันก็ขี้เกียจที่จะเงยหน้าขื้นไปดู
" น่าเบื่อน่าลำคาน "
" จะไปไหน ไม่อยู่ดูน้องรหัสก่อนเหรอว่ะ "
" กูจะไปเข้าห้องน้ำ " พูดจบเราก็ลุกจากเก้าอี้เพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ พอถึงห้องน้ำเราได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ
" ซี๊ดดดด! เสือ แรงหน่อยได้ไหมเปรี้ยวจะเสร็จแล้ว " ไม่อายฟ้าอายดินหรือไงมาทำอะไรกันในห้องน้ำแบบนี้แต่เราไม่ใช่คนที่จะยุ่งเรื่องของคนอื่นไงพอทำธุระเสร็จก็ออกมาเพื่อจะไปหาแนนที่คณะพอาถึงก็เห็นแนนมันกำลังดูแลเด็กใหม่อยู่พอดีก็เดินไปหามันเผื่อมันมีไรให้ช่วย
" แนนมีไรให้ช่วยไหม " แนนมันก็หันมายิ้ม
" คือตอนนี้พวกน้องๆมายังไม่คบว่ะ หายไปสองคน " หรือว่าจะเป็นสองคนนั้นที่ฉันได้ยินในห้องน้ำนะ
" เดี๋ยวก็มามั้ง "
" ต้นไม่มาด้วยเหรอว่ะ " แนนมันก็ทำคอยืดส่องหาไอ้ต้น
" มันอยู่ที่คณะ ไม่ต้องหาหรอก "
" น้องอิ้งค์มาพอดีเลยช่วยอะไรพี่อย่างสิ " เสียงพี่เมย์พี่รหัสของแนน
" อะไรเหรอเจ๊ "
" ช่วยถ่ายรูปกิจกรรมวันนี้ให้พี่หน่อยนะ อิ้งค์ถ่ายรูปสวยอ่ะ "
" อิ้งค์คิดค่าจ้างนะเจ๊ "
" แกอยากได้อะไรขอให้บอกแต่ช่วยเจ๊หน่อยนะ " พี่เมย์พูดเสร็จเราก็หยิบกล้องที่เอาติดตัวมาด้วยมาบันทึกภาพตามที่เจ๊ขอไม่นานเสียงโทรศัพท์ฉันก็ดังไอ้ต้นโทรมานั้นเอง
" ว่าไง "
" อยู่ไหน ตกส้วมตายยังว่ะ "
" นั้นปากเหรอต้น มีไรว่ามา "
" ไหนรับปากพี่โต้ว่าจะมาถ่ายภาพงานวันนี้ไงแล้วหายหัวไปไหน " ฉันลืมไปช่ะสนิทเลย ฉันรีบวิ่งกับไปที่คณะตัวเองจนชนกับผู้ชายคนหนึ่งทำให้โทรศัพท์เรากับเค้าหล่นพร้อมกัน
" อุ้ย! ขอโทษค่ะไม่ได้ตั้งใจ ขอตัวก่อนนะคะ " พูดจบเราก็ก้มลงไปเก็บโทรศัพท์แล้ววิ่งออกไปทันทีโดยไม่กันไปมอง พอถึงตณะเราก๋เก็นไอ้ต้นยืนทำหน้ายักษ์รอเราอยู่
" นี้จริงๆลืมแม้แต่หน้าทีของตัวเอง ไม่ได้เรื่อง "
" บ่นมากน่าลำคาน ก็มานี่แล้วไง " พูดจบก็เดินหนีมันทันทีขี้เกียจจะเถียงกับมัน ฉันก็ถ่ายนู่นนี่ไปเลยให้ได้ภาพคบตามที่พวกพี่ๆเค้าต้องการที่จริงแล้วก็ไม่ได้มีแค่ฉันหรอกนะที่ชอบการถ่ายรูปในขฝคณะนี้ก็ยังมีอ๊อฟอีดคนที่ชอบถ่ายภาพและอ๊อฟก็มาถ่ายภาพเหมือนกัน
ตกเย็นเราก็นัดเจอกันที่เดิม
" โอ้ย..เหนื่อยเว้ย " เสียงไอ้ต้นมันบ่นไม่รู้มันจะเหนื่อยอะไรของมันก็ไม่เห็นมันจะทำห่าอะไรนอกจากแซวน้องปี1ไปทั่วยังมีหน้ามาบ่นว่าเหนื่อยอีก
" กูไหมคะที่ควนบ่นว่าเหนื่อยไม่ใช่ " เราก็สวนกับมันไป สักแป๊บเสียงโทรศัพท์ใครไม่รู้ดังขื้นเราก็ไม่ได้สนใจฟลุบหน้าลงกับโต๊ะทันทีที่เห็นว่าแนนเดินมาแล้ว แล้วไอ้ต้นมันก็สะกิดเรา
" อิ้งค์ไม่คิดจะรับสายบ้างเหรอเค้าโทรมาหลายสายแล้วนะ " ฉันก็งงมันไม่ใช่เสียงโทรศัพท์ฉันนะ
" ไม่ใช่ของกู "
" จะไม่ใช่ได้ไงก็มันดังมาจากกระเป๋าอ่ะ " จากนั้นฉันก็ตั้งใจฟังเอ่อจริงว่ะ ว่าแต่ของใครว่ะมาอยู่ที่ฉันได้ไงเราก็หยิบโทรศัพท์ขิ้นมาเพื่อรับสาย
" ฮาโหล "
" นี่ใช่คนที่เก็บโทรศัพท์ผมได้ป่ะครับ "
" อ่อใช่ค่ะ เอ่อใช่คนที่เราชนไม่อ่ะ "
" ว่าแต่เธออยู่ไหนเหรอเดี๋ยวเราเอาโทรศัพท์เธอไปคืน "
" เราอยู่แถวสระน้ำระหว่างคณะถาปัตย์กับบริหารนะ "
" โอเค เดี๋ยวเอาไปคืน "
วางสายแนนก็มาถึงพอดี " มีไรเปล่าว่ะอิ้ง "
" คือตอนที่เดินกลับจากคณะแล้วบังเอิญชนคนเข้าแล้วเผลอหยิบโทรศัพท์เค้ามาด้วย เค้าก็เลยโทรตามฉันก็เลยบอกเค้าเอามาคืนที่นี่ "
" ผู้หญิงหรือผู้ชายอ่ะ "
" ผู้ชาย "
" ผู้ชายแล้วจะทำไมจะบอกว่าเธอเป็นคนชนหรือไง "
" แล้วจะทำไมไม่ทราบ " คือสองคนนี้มันชอบทะเลาะกันไงฉันลำคานมากไม่รู้จะอะไรหนักหนาเห็นใจกูบ้าง
" พวกหยุด พวกจะอะไรหนักหนาเถียงกันอยู่ได้ เค้าโทรมาแล้วเนี่ยช่วยเงียบหน่อย "
" อยู่ไหนอ่ะนายเห็นเรายัง "
" เจอละเดี๋ยวเดินไป "
แล้วก็วางสายไปไม่ถึงห้านาทีก็มีคนมาทักข้างหลังเรากับแนน
" ขอโทษนะครับเอาโทรศัพท์มาเปลี่ยนครับ " พูดเสร็จเรากับแนนก็หันไปมอง
" อ้าวเสือเองหรอนึกว่าใคร นี่อิ้งค์น้องรหัสฉันเองชื่อเสือ เสือนี่อิ้งค์กับต้นเพื่อนพี่เอง "
" สวัสดีครับ นี่ครับโทรศัพท์พี่ "
" อ่อ.. อะโทรศัพท์นายโทษทีไม่ทันมองรีบ "
" ไม่เป็นไรครับ "
" อ้าวน้องเสือมาหาพี่ถึงนี่คิดถึงพี่เหรอคะ " เสียงยัยเจนตุ๊ดปะจำกลุ่มเป็นเพื่อนยัยแนน
" เปล่าครับ ผมเอาโทรศัพท์มาคืนพี่อิ้ง "
" ทำไม่ต้องเอามาคืนยัยชะนีนี่ด้วย "
" คือผมสลับโทรศัพท์กับพี่เค้า ยังไงผมขอตัวก็นนะครับ " พูดจบเสือก็เดินออกไปทันที่สงสัยจะกลัวยัยเจน
" พวกวันนี้ไปเที่ยวกัน " แล้วยัยเจนก็หันมาพูดกับพวกเรา
" ไม่อ่ะ ฉันขอบาย "
" อีกแล้วนะชะนี ไปเหอะจะได้มีผัวกับเค้าสะทีพวกสองคนนี่เป็นชะนีสะเปล่าแต่ไม่มีผัว "
" จะบอกว่าตัวเองมีผัวว่างั้น "
" ชิ! กูก็จะชวนไปเที่ยวเพื่อหาผัวอยู่นี่ไง "
" ไม่เอากูไม่ไป " คือฉันไม่ชอบเที่ยวไปชอบอะไรที่คนเยอะเกินไปอึดอัด อีกอย่างฉันไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ด้วย
" ไปเหอะอิ้งค์ กูไม่ได้ไปเที่ยวกับนานแล้วนะ " แล้วฉันก็แพ้ลูกอ้อนยัยแนนจนได้