กำเหลง ครั้นเป็นโจร สลัด ปล้นสดมไปทั่ว ได้เอาผ้าแพรลายทอง ที่ปล้นมา มาทำใบเรือ และลูกเรือ ก็ใส่เสื้อร้อยกระดุมติดกระพรวน เป็นสัญลักษ
วันนึงคิดได้ จะเลิกเป็นโจรก็มาสวามิภัค หองจอ ซึ่งหองจอเป็นเพื่อนรักของ เล่าเปียว
ครั้นเกงจิ๋ว มีศึก กับกังตั๋ง ก็ช่วย หองจอรบพุ่ง จนหองจอ ใช้อุบายหลอกล่อและฆ่า ซุนเกี๋ยนได้ สำเร็จ
เวลาผ่านไป กำเหลง ก็ถูกชักชวน โดยลิบอง ให้มาอยู่กังตั๋ง และลิบองเองก็ รักกำเหลงมาก ถึงกับประกันให้ ถ้ากำเหลง คิดทรยศ ลิบองเองก็ให้เอาหัวตัวเองเป็นประกัน กับซุนกวน
และศึกนี้ ซุนกวน ต้องการล้างแค้น หองจอ ให้ได้ เพื่อเอาหัวไปเซ่น บิดาซุนเกี๋ยน ครั้นศึก ล้างแค้นเรื่องตราหยก
การรบ บุกเมืองกังแฮยากพอควร แต่ก็ได้ล้างแค้นสำเร็จ กำเหลง ผ่าทหาร หองจอ เพื่อนายใหม่ซุนกวนอย่างไม่ลดละ
ตัดหน้า เทียเพา อุยกาย บุกเข้าไปตัดหัว หองจอได้ แต่..................
คนกลับมีคำพูดออกมา กำเหลง คนเห็นแก่ตัว คนโลป กลัวคนอื่นจะได้หน้าไป ตัวเลยสู้ถวายหัว เพื่อผลงานตัวเอง และซุนกวนครั้นได้มืองกังแฮ มาจะบุก เกงจิ๋วต่อ ก็ท่าจะยาก เลยล้มเลิกไป (เดี๋ยวซ้ำรอยซุนเกี๋ยน)
นั่นเป็นช่วงเวลา ใกล้เคียงกับ วีรบุรุษหนุ่ม เกราะขาว ช่วยรัชทายาท ผ่าทัพ โจโฉ
จูล่ง รับหน้าที่ ดูแล ลูกและเมีย เล่าปี่ แต่พลัดหลงกัน ครั้น ตามไปเจอ ก็ได้แต่อาเต้า กลับมา ผ่าทัพทหาร เก่งช่วยเด็กไว้ได้ วีรบุรุษ ต่างกับกำเหลง ผ่าทัพเหมือนกัน แต่เป็นได้แค่ คนโลป......