สวัสดีค่ะ จขกท.มีปัญหาเรื่องความตื่นเต้น ที่เมื่อตื่นเต้นแล้วทุกอย่างจะสั่น สั่นจนน่ากลัว เสียงก็สั่นมือก็สั่น ทั้งๆที่อยากพูดอยากทำแทบจะขาดใจ
สถานะจขกท.ภายในห้องคือมีหน้าเป็นผู้นำ แล้วทุกๆเดือนทางโรงเรียนจะเรียกประชุมเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ไอ้เรามีความคิดเห็นร้อยแปดพันเก้าแต่ก็ไม่กล้าที่จะยกมือแล้วจับไมค์พูด ไม่ใช่ไม่กล้านะแต่พอเราพูดแล้วเสียงสั่นมือสั่นด้วยความตื่นเต้น ทุกคนก็ต่างจะหัวเราะมันรู้สึกไม่ดีไอ้สะเลย ถ้าถามว่ากล้ามั้ยที่จะยกมือพูดกล้านะ แต่ติดตรงไอ้ความสั่นเป็นสันนิบาตนี่สิ แล้วยิ่งควบคู่ตำแหน่งนางรำประจำโรงเรียนยิ่งแล้วไปใหญ่ จขกท.ต้องมีสอบรำเพื่อเก็บคะแนน ความมั่นใจอะเต็มร้อยว่าเรารำได้ แต่ไอ้ขาไอ้มือนี่สิ มันสั่นจนน่ากลัว แข็งที่ต้องเกร็งก็สั่นจนเพื่อนสังเกตุได้ชัด ยิ่งถ้ารำแล้วร้องเพลงไปด้วยเสียงจะหายไปเลยแบบจากที่ฝึกมาดีๆเสียงอันทรงพลัง พอมาจุดนี้ ทั้งเพี้ยนทั้งแหบ เคยไปปรึกษากับเภสัชครั้งนึง เค้าบอกว่าเรานอนน้อย และมีความเครียด....ให้พักผ่อนให้มากๆและหายใจเข้าออกลึกๆ  ก็เคยลองทำนะแต่ไม่ได้ผล
ย้อนกลับไปตอนอยู่ประถม. จขกท.มักจะถูกคุณครูเรียกให้ไปพรีเซนต์งานโรงเรียนเป็นประจำ เราทำได้ดีสะด้วย มักจะถูกชมว่ามืออาชีพแอตติ้งนี่เต็ม แต่ทำไม...พอขึ้นมัธยมกลับกลายเป็นแบบนี้ไปได้
จขกท.ก็อยากแสดงความคิดเห็นอยากพูด อยากทำอะไรโดยไม่สั่นบ้างเพราะเราอยากเป็นผู้นำและผู้ตามไม่อยากเป็นผู้ตามฝ่ายเดียว (เศร้าใจ)
ใครพอจะรู้วิธีแก้ก็ช่วยนะคะ ขอร้องจริงๆ

ปล.หากมีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยมา ณที่นี่ด้วย