สวัสดีครับ ผมเป็นพนักงานกินเดือนธรรมดาคนหนึ่ง ปัจจุบันแต่งงานมา 3 ปี มีลูกด้วยกัน 2 คนกับภรรยา ลูกคนแรกอยู่ในวัย 2 ขวบ ลูกอีกคนอยู่ในท้อง ตลอด 3 ปีที่ผ่านมานี้ผมมักจะโดนทางบ้านภรรยาดูถูกว่าจน แม่ยายอยากจะได้ลูกเขยที่รวยๆมากกว่า ซึ่งสิ่งนี้ผมไม่ได้เอามาสนใจซักเท่าไร แต่ภรรยาก็รับฟังแม่ยายและเห็นชอบด้วย ผมนี้พยายามจนมีบ้าน 1 หลังและมีรถยนต์ 1 คัน ทางบ้านแฟนก็ยังว่าเป็นบ้านที่เล็กบ้าง ไม่มีปัญญาหาบ้านเดี่ยวบ้าง
กลับมาที่ลูกสาวของผมกับภรรยา ผมกับภรรยาต้องทำงานจึงต้องฝากทางพ่อแม่ผมเลี้ยง ซึ่งผมจะตื่นตอนตี 4 ไปส่ง และช่วงตอนเย็นพี่ชายผมจะขับรถเอามาส่งที่บ้านทุกๆวัน ส่วนวันเสาร์จะให้แม่ยายเลี้ยง ซึ่งพฤติกรรมการเลี้ยงดูจะแตกต่างกันมากๆ ถ้าพ่อแม่ผมเลี้ยงจะค่อยเอาใจใส่ทุกเรื่อง แต่ถ้าแม่ยายผมเลี้ยงจะไม่สนใจขนาดขวดนมที่กินเสร็จแล้วเทนมเก่าทิ้งและชงใหม่ บางครั้งทิ้งเอาไว้หลายชม.และเติมโดยไม่ล้างหรือเททิ้งด้วยซ้ำ ซึ่งผมมักจะโดนต่อว่าเสมอว่าพ่อแม่ผมเลี้ยงไม่ดี ทำไมเค้าเลี้ยงและลูกสาวผมท้องเสียตลอด ผมพยายามอธิบายแล้วเค้าไม่ฟัง แม่ยายว่าเค้าเลี้ยงหลานมา 4-5 คนไม่เป็น ทางพ่อแม่ผมสิเลี้ยงไม่ดี ในเวลาที่เป็นไข้ผมลูกสาวผมเคยอยู่กับแม่ยายไข้สูงถึง 42 องศา แม่ยายผมไม่สนใจเอาพัดลมเป่า แต่มาว่าผมอีกว่าทำไมปล่อยให้มีไข้ พ่อแม่ผมปล่อยไปตากฝนและมาเป็นภาระเค้า ถ้าลูกคนที่ 2 คลอด แม่ยายจะเอามาเลี้ยงไม่ยอมให้ทางพ่อแม่ผมเลี้ยงอีกแล้ว
ทางด้านภรรยาผม ผมเอาปัญหาทั้งหมดนี้ไปปรึกษาและหาทางแก้ไขปัญหา แต่ก็โดนว่ามาตลอดว่าแม่เค้าเลี้ยงเป็น ทำไมอัคคติกับแม่เค้าจัง ผมก็บอกและทำความเข้าใจ จนทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง จนล่าสุดทางด้านภรรยาบอกว่าจะเอาลูกสาวผมไปฝากเนอสเซอรี่ เพื่อแก้ไขปัญหา ทางพ่อแม่ผมก็ขอร้องว่าขอเค้าเลี้ยงต่อไปเหอะ ไม่รับฟังจนพ่อแม่ผมยื่นคำขาดถ้าเจ็บป่วยขึ้นมาอย่าให้เค้ามาเลี้ยงนะ ผมผู้เป็นลูกโดนตำหนิว่าไม่เอาไหน ควบคุมเมียไม่ได้ ผมจึงไปขอภรรยาอีกครั้ง โดนหาว่าไม่มีสิทธิ์ผมเป็นแค่พ่อเท่านั้น ภรรยาบอกว่าชีวิตที่อยู่นี้ใช่ว่าจะสุขสบาย ออกจะลำบากด้วยซ้ำ ยังคงต้องลำบากทำงานเพื่อผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ผมกับภรรยาหารายได้รวมกันเดือนละ 6 หมื่นกว่าครับ
ขอโทษครับผมอาจจะพิมพ์เยอะเสียหน่อย ผมคิดว่าผมล้มเหลวในชีวิตคู่จิงๆ
ขอระบายปัญหาครอบครัวครับ
กลับมาที่ลูกสาวของผมกับภรรยา ผมกับภรรยาต้องทำงานจึงต้องฝากทางพ่อแม่ผมเลี้ยง ซึ่งผมจะตื่นตอนตี 4 ไปส่ง และช่วงตอนเย็นพี่ชายผมจะขับรถเอามาส่งที่บ้านทุกๆวัน ส่วนวันเสาร์จะให้แม่ยายเลี้ยง ซึ่งพฤติกรรมการเลี้ยงดูจะแตกต่างกันมากๆ ถ้าพ่อแม่ผมเลี้ยงจะค่อยเอาใจใส่ทุกเรื่อง แต่ถ้าแม่ยายผมเลี้ยงจะไม่สนใจขนาดขวดนมที่กินเสร็จแล้วเทนมเก่าทิ้งและชงใหม่ บางครั้งทิ้งเอาไว้หลายชม.และเติมโดยไม่ล้างหรือเททิ้งด้วยซ้ำ ซึ่งผมมักจะโดนต่อว่าเสมอว่าพ่อแม่ผมเลี้ยงไม่ดี ทำไมเค้าเลี้ยงและลูกสาวผมท้องเสียตลอด ผมพยายามอธิบายแล้วเค้าไม่ฟัง แม่ยายว่าเค้าเลี้ยงหลานมา 4-5 คนไม่เป็น ทางพ่อแม่ผมสิเลี้ยงไม่ดี ในเวลาที่เป็นไข้ผมลูกสาวผมเคยอยู่กับแม่ยายไข้สูงถึง 42 องศา แม่ยายผมไม่สนใจเอาพัดลมเป่า แต่มาว่าผมอีกว่าทำไมปล่อยให้มีไข้ พ่อแม่ผมปล่อยไปตากฝนและมาเป็นภาระเค้า ถ้าลูกคนที่ 2 คลอด แม่ยายจะเอามาเลี้ยงไม่ยอมให้ทางพ่อแม่ผมเลี้ยงอีกแล้ว
ทางด้านภรรยาผม ผมเอาปัญหาทั้งหมดนี้ไปปรึกษาและหาทางแก้ไขปัญหา แต่ก็โดนว่ามาตลอดว่าแม่เค้าเลี้ยงเป็น ทำไมอัคคติกับแม่เค้าจัง ผมก็บอกและทำความเข้าใจ จนทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง จนล่าสุดทางด้านภรรยาบอกว่าจะเอาลูกสาวผมไปฝากเนอสเซอรี่ เพื่อแก้ไขปัญหา ทางพ่อแม่ผมก็ขอร้องว่าขอเค้าเลี้ยงต่อไปเหอะ ไม่รับฟังจนพ่อแม่ผมยื่นคำขาดถ้าเจ็บป่วยขึ้นมาอย่าให้เค้ามาเลี้ยงนะ ผมผู้เป็นลูกโดนตำหนิว่าไม่เอาไหน ควบคุมเมียไม่ได้ ผมจึงไปขอภรรยาอีกครั้ง โดนหาว่าไม่มีสิทธิ์ผมเป็นแค่พ่อเท่านั้น ภรรยาบอกว่าชีวิตที่อยู่นี้ใช่ว่าจะสุขสบาย ออกจะลำบากด้วยซ้ำ ยังคงต้องลำบากทำงานเพื่อผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ผมกับภรรยาหารายได้รวมกันเดือนละ 6 หมื่นกว่าครับ
ขอโทษครับผมอาจจะพิมพ์เยอะเสียหน่อย ผมคิดว่าผมล้มเหลวในชีวิตคู่จิงๆ