เรารู้ว่าตัวเองเป็นมาได้ไม่นานค่ะ เมื่อ1 เดือน อาการของเราคือ หูแว่วเวลานอนน้อย กลางคืนนอนไม่หลับ กลางวันถ้าหลับถ้าใครมาปลุกจะโดนเราเหวี่ยงใส่แบบที่เราไม่ได้ตั้งใจเลย เวลาทำงานก็เก็บเงินแบบชนิดที่ว่างกมากกก...... เวลาใช้เงิน ก็กระจายมีพันหมดพัน มี10,000 ก็จะหาเรื่องใช้เงิน เลี้ยงเพื่อนบ้าง ซื้อคอรส์ทำสวยบ้าง เดินตลาดทีเห็นอะไรก็อยากได้ไปหมดซื้อแบบควบคุมตัวเองไม่ได้....ก็อยากได้อ่าาาาแต่ของที่ซื้อมาไม่เป็นประโยชน์เลย เมื่อก่อนออกเที่ยวทุกวันคะ  เงินเก็บไม่มี อารมณ์ร้อนและกับเงียบพูดน้อย แต่ถ้าสนิทกับใครจะพูดไม่หยุด เคยยุ่งกับยาเสพติดแบบลองๆค่ะ เกือบทุกชนิดยกเว้นยาบ้าและเราชอบกินยาลดความอ้วนด้วยกินติดต่อกันมาหลายอย่าง
บวกกับความเครียดและมีเรื่องทุกข์ใจมากๆ อกหัก โดนเอารูปโป้ตัวเองไปลง เพื่อนเราส่งให้ดูว่าถึงรู้ แบบว่าตอนนั่นเราเพิ่งกลับจากเที่ยว กินหนม ดมเคมา
เสียงหลอนมันก็เริ่มมาตอนนั่นเลยคะ ...... ปกติเราชอบเหวี่ยงใส่แม่แต่กลายเป็นว่ามีแม่เรานี่แหละที่เข้าใจ ปลอบใจ  เราไม่คุยกับใครเลยนะ เก็บตัวอยู่คนเดียว อาการมันก็ดีขึ้นบ้างจากนั่นเราก็กลับไปทำงานเพราะเราต้องส่งแม่ด้วยหยุดนานไม่ได้ เราทำงานชงเหล้าค่ะ กินเหล้าทุกวันและเราจะเลือกทำงานออกต่างจังหวัดไปในที่ๆไม่มีคนรู้จัก ขาดความมั่นใจ จากเงียบแล้วกลายเป็นว่าเงียบหนักกว่าเดิม คนอื่นจะชอบที่เราหยิ่ง แอ๊บ แต่จริงๆไม่ใช่นะอยากพูดเก่งจะตาย เวลาทำงานเราต้องกินเหล้าให้เมาก่อนเลย เพราะเวลาเมาเราจะเปลี่ยนเป็นคนละคน พูดไม่หยุด เฮฮา สนุก คุยกับทุกคนง่ายๆ เราคิดว่าเราต้องกินมันทุกวันให้เมาเพื่อที่จะได้สนุก ทำมาเป็นปีค่ะ เงินเก็บก็ไม่มีหรอกนะค่ะ  ส่งบ้าน เห็นอะไรอยากได้ก็ซื้อ.....ๆๆ ถ้าเราก็มาเจอแฟนค่ะชีวิตเปลี่ยนดีขึ้นๆๆ
เราเลิกทำงานกลางคืน แต่ยังไม่เลิกกินเหล้านะค่ะ ค่อยๆเปลี่ยนเวลานอนให้เร็วขึ้นๆ ถึงกลางคืนจะนอนไม่ค่อยหลับ หลงๆลืมๆ เบลอๆ แต่หูแว่วอะไรไม่มีเลย
และเราได้มีโอกาสไปเรียนปรับจิตใต้สำนึกกับครูอ้อย แง่คิดดีขึ้น แต่เราเริ่มกลับมากินเบียร์ กินเหล้าอีก แล้วเวลาที่กินทีไรจะหาเรื่องทะเลาะกับแฟนทุกครั้ง
จนครั้งสุดท้ายตอนนั่นจำไม่ได้แล้วว่าด่าอะไรบ้าง ขาดสติ เหมือนคนบ้าที่ทำเอาสะใจ พอสางมาปุ๊บ เราก็รู้นะค่ะทะเลาะกับแฟนแต่เราจำตัวเองไม่ได้เลยว่าด่าอะไรไปบ้าง เล็บฉีก หักหมด งงตัวเอง เราก็เครียด เรื่องเล็กๆน้อยๆวนเวียนอยู่ในหัวเราเต็มไปหมด อาการหูแว่วการเริ่มกับมาอีก เราเลยตัดสินใจไปหมอที่ร.พ.ศรีธัณญา เพราะอยากหายคะ พอตรวจมาคุณหมอบอกว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าและเสี่ยงเป็นไบโพล่าร์ ตอนแรกได้ฟังหมอพูดแล้วเรารู้สึกโล่งใจมากเลย
เพราะเราเครียดมาหลายเดือนว่าตัวเองเป็นอะไร และช่วงนั่นเราค่อยติดตามเพจครูอ้อยเข็มทิศชีวิตเรารู้สึกว่าเราจะหายและต้องดีขึ้น ยาที่ได้มาคือ ยาต้านเศร้า ยาคลายเครียด และยานอนหลับ ตลอด2อาทิตย์เราว่าเราดีขึ้นนะมีเรื่องเดียวที่เราเครียดคือ เรื่องอารมณ์ในที่ทำงาน เราจะหงุดหงิดง่ายมาก แต่เราค่อยควบคุมตัวเองตลอดเวลา ฟังครูอ้อยตอนว่าง นั่งสมาธิให้จิตใจสงบ แฟนเราก็เข้าใจนะ โชคดีจริงๆ และคบ2อาทิตย์ เราก็ได้ยาชุดใหม่ เราก็คิดว่ามันจะดีขึ้น แต่เปล่าเลย รอบนี้เราพบว่าตัวเองเปลี่ยน ไบโพล่าร์เต็มตัว ได้ยามาเรามีอาการมือสั่น อ่อนเพลียมากจนเรารู้สึกท้อแท้ ทำไมมันเป็นแบบนี้นะ
เราคิดว่ามันจะดีขึ้นสิ รอบนี้เราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลยคือใส่อารมณ์ใส่คนรอบข้าง หงุดหงิด เครียดว่ามีแต่คนเกลียดเรา เรามันไม่มีดี
เรารู้สึกอึดอัดมากที่ทำให้คนอื่นต้องมาอึดอัดด้วย เรารู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวถ่วง ไม่มีใครเข้าใจเราเลย เครียดค่ะ อยากรู้ว่าคนเป็นนี้เค้าหายมั้ยค่ะ
มีที่รักษาที่ไหนดีๆแนะนำมั้ยค่ะ ใช้เวลานานมั้ย และอย่างสุดท้ายเลยเราอยากรู้ว่าทำงานอะไรกันค่ะ....... เพราะเราว่าเราอยากไปจากตรงนี้ เราควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ เราสงสารคนที่เราเหวี่ยงใส่และเราสงสารตัวเองที่ต้องเก็บมาคิดแบบนี้ทุกวัน และเราสงสารแฟนเราค่ะเราไม่อยากเป็นสิ่งแย่ๆ
ในชีวิตใครแล้ว (เจ็บจี๊ดในหัวปรึกษาใครก็ไม่ได้เดี๋ยวเค้าหาว่าเราแอบอีก)😭😭😭😭

#ขอโทษสำหรับภาษาห่วยๆนะคะ พิมพ์อาจผิดๆถูกๆเพราะรีบพิมพ์ค่ะ