บางคน..อาจจะมีเพื่อนเป็นร้อย เป็นพัน แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าใจและคุยกับเราได้ทุกเรื่อง

ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ33 เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันก็คือ หนังสือ หรือตัวอักษร

เพราะเป็นคนที่สุขภาพไม่ดี อ่อนแอ เป็นโรคหัวใจ วิ่งออกกำลังกายหนักๆก็ไม่ได้ ยกของหนักก็ไม่ได้  อาจารย์ไม่กล้าทำโทษรุนแรง

ทำให้ เพื่อนๆหลายคนไม่พอใจ
บางคนเข้ามาคุยด้วยก็หวังประโยชน์จากเรา พอเราทำให้ไม่ได้ พูดจากระเเหนะกระแหนบ้าง
ชอบมาแกล้ง ฉีกสมุดการบ้านบ้าง เอากระเป๋าไปซ่อนบ้าง  โดนครั้งสองครั้ง ก็เริ่มเบื่อ เลยเลิกคุย แล้วหันไปคบหนังสือแทน

หนังสือไม่เคยแกล้งเรา
หนังสือไม่เคยตะคอกเรา
หนังสือไม่เคยหวังอะไรจากเรา

ตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันนี้ เวลาที่เครียด ไม่สบายใจ หนังสือคือเพื่อนปลอบใจที่ดีที่สุด

หนังสือคือเพื่อนแท้
ไม่รังแกมีแต่หวังดี
มีประโยชน์ให้ทุกที
ไม่เคยมีให้ทุกข์ใจ