เอาชื่อคนสำคัญมาผันเป็นกลอน Project 1

ส่องแสงตะวันฉาย

เงียบเหงาและมืดมิด
ในดวงจิตระคนเศร้า
มืดมัวไม่เห็นเงา
ของตัวเขาอยู่ข้างกาย

เจ็บปวดรวดร้าวนัก
เหมือนทุกข์หนักมาทักทาย
มืดมนทุรนทุราย
แทบวางวายแทบสิ้นลม

อีกนานต้องผ่านได้
ใจสลายสุดช้ำตรม
ชีวิตแม้ระทม
ยังมีลมให้หายใจ

รอวันฟ้ากระจ่าง
ใสสว่างกว่าสิ่งใด
ไม่มีเธอไม่เป็นไร
ลมหายใจยังหมุนเวียน

กลางคืนดึกสงัด
ความกลัวซัดจนคลื่นเหียน
ทรมานปานจวนเจียน
ใจแทบขาดพินาศลง

ความมืดทำลายล้าง
เผาทุกอย่างแทบปลดปลง
ความเศร้าเร้าจนงง
จึงฝีนทนอยู่ภายใน

ส่องแสงตะวันฉาย
แสงพร่างพรายจับหัวใจ
คืนฝันในทันใด
ความมืดมิดต้องร้างลา

อาทิตย์ทาบเปลวทอง
พาผุดผ่องท้องนภา
สื่อความตามสัญญา
ว่าวันหน้ายังคงมี.