ช่วยกันคิดสรรพนามบุคคลที่ 1 ใหม่ที่ไม่ขึ้นกับชนชั้น อายุ เพศ กันดีใหม

เราเปลี่ยนสังคมโดยตรงไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนโดยเริ่มที่ตัวเราได้ ผมไม่มีปัญหาหากต้องเรียกผู้อื่นว่า พี่ ท่าน เธอ คุณ ฯลฯ โดยเฉพาะคำว่า "พี่" นี่บ่อยสุด รองจากคำว่า "คุณ"

กับคนไม่รู้จักกันจะอ่อนจะแก่กว่าก็ต้องเรียกพี่ไว้ก่อน เห็นหน้าอ่อนกว่าจะเรียกน้องเดี๋ยวก็โดนหาว่าเรียกจิก บางครั้งกับบางคนเราไปเรียกเค้าว่า "คุณ" ก็หาว่าจิกอีกนะ

พอๆ กับคำว่าป้านั่นแหละ เดี๋ยวนี้เรียกพลาดโดยไม่ตั้งใจก็กลายเป็นคำจิกไปแล้ว

ผมไม่มีปัญหากับการเรียกยกย่องผู้อื่น แต่มักออกตัวกับคนอื่นเสมอว่าถ้าอายุน้อยกว่าไม่ต้องเรียกผมว่าพี่ก็ได้ ให้เรียกชื่อตรงๆ เลย

เอาล่ะ กลับเข้าประเด็น บางทีถ้าเราเปลี่ยนวิธีการเรียกกันได้ เราอาจเปลี่ยนสังคมได้ในสักวันหนึ่ง ลดความเป็นชนชั้นลง ลดความความซับซ้อนในความสัมพันธ์เชิงดิ่งลง ลดความเกรงใจจากวัยและสถานะทางสังคมลง แต่ให้เกียรติกันด้วยตัวตนด้วยทัศนคติที่แท้จริงของกันและกันมากขึ้น

สรรพนามบุคคลที่ 2 เรามีทางออกอยู่แล้ว ก็ใช้คำว่า "คุณ" ไปเลยจบเรื่อง ผมใช้คำว่า "คุณ" บ่อยสุดไม่ว่ากับใครก็ตาม แต่สรรพนามบุคคลที่ 1 นี่สิที่มีตัวเลือกเยอะเหลือเกิน กู ฉัน เรา ผม หนู

ถ้ายุคหนึ่งจอมพล ป. เคยรณรงค์ให้คนไทยเปลี่ยนวิธีการใช้สรรพนามคำเรียกกันได้ ยุคนี้เราก็ต้องทำได้เหมือนกัน จะดีไหมถ้าเรามีสรรพนามบุคคลที่ 1 ที่ไม่ขึ้นกับชนชั้น อายุ เพศ

ชอบการเรียกแบบฝรั่ง มีแค่ I กับ You เอาล่ะผมรู้ว่ามันมีการเรียกแบบอื่นด้วย แต่ในบริบทสังคมทั่วไปมันก็แค่ยูกับไอไม่ซับซ้อนแบบไทย

พิมพ์มาถึงตรงนี้เพิ่งนึกได้ว่า "ข้าพเจ้า" นี่ก็ไม่ขึ้นกับอายุและเพศนะ แต่มันยาวและลิเกไปหน่อย

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่