ฝ่ายพระหน่อนฤเบศร์เกศกษัตริย์ ดึกกำดัดยามสองจึงหมองหมาง
เผยพระแกลแลชมนภาภางค์ จันทร์กระจ่างส่องฟ้าสุราไลย
ระดูเดือนเหมือนวงนลาตน้อง สัมผัสผ่องพาจิตต์พิสมัย
รื่นรื่นกลิ่นลำดวนรัญจวนใจ เหมือนเข้าใกล้กลิ่นนางเมื่อกลางวัง
ให้เคลิ้มเคล้นเห็นเงาเสาตำหนัก ว่านงลักษณ์ลงขยับไปรับขวัญ
ไฉนน้องมองเมียงอยู่เพียงนั้น ขอเชิญขวัญเนตรนั่งบัลลังค์รัตน์
แล้วเคียงเข้าเล้าโลมนางโฉมฉาย พระกรกรายกอดเสาเข้าถนัด
เห็นผิดนางหมางฤไทยให้ฮึดฮัด จะใคร่ตัดเสาสับให้ยับเยิน


เดือนช่วงดวงเด่นฟ้า        ดาดาว
จรูญจรัสรัศมีพราว        พร่างพร้อย
ยามดึกนึกหนาวหนาว        เขนยแนบ แอบเอย
เย็นฉ่ำน้ำค้างย้อย        เยือกฟ้าพาหนาว