พอเย็นย่ำค่ำพลบลงโพล้โพล้    
ท้องทะเลมืดมัวทั่ววิถี
พระห้ามเงือกสองราด้วยปรานี
ประเดี่ยวนี้ลมกล้าสลาตัน
เห็นละเมาะเกาะใหญ่ที่ไหนกว้าง
หยุดเสียบ้างให้สบายจึงผายผัน
เราหนีนางมาได้ก็ไกลครัน
ต่อกลางวันจึงค่อยไปให้สำราญ